با گذشت ۱۶۰ روز از سیل ویرانگر پلدختر، در برخی مناطق سیل زده اقدامات خوبی که صورت گرفته و منازل زیادی بازسازی شده، اما در عین حال بسیاری از سیل زدگان کماکان درگیر مشکلات بوده و منازل آنها بازسازی نشده است.

به گزارش خبرگزاری فارس از پل دختر، با گذشت حدود شش ماه از سیل فروردین ماه امسال که متاسفانه بخش هایی از مناطق کشور از جمله لرستان را درگیر کرد، با هدف بازدید و انعکاس اوضاع و احوال مردم، عازم پل دختر شدیم تا ضمن انعکاس اوضاع و احوال مناطق سیل زده، صدای مردمی باشیم که این روزها همچنان گرفتار آثار و تبعات پس از سیل هستند.

در این بازید چند ساعت آنچه به چشم می آمد حضور نیروهای جهادی در کنار اهالی بومی برای احداث واحدهای مسکونی بود، نکته دیگر شور و شوق دانش آموزانی بود که مدرسه شان برای اول مهر تکمیل و تجهیز شده است.

البته در کنار این رویداد مثبت تعداد قابل توجهی از اهالی منطقه سازمانی پلدختر که متحمل بیشترین خسارت ناشی از سیل شده بودند بیم تکمیل نشدن خانه و کاشانه خود را داشتند، از طرف دیگر نگرانی دانش آموزانی که نه سرپناهشان آماده شده و نه مدرسه ای که خود را برای رفتن مهیا کنند دل انسان را به درد می آورد، مشاهده ساختمان ها و مدارس تخریب شده که بلاتکلیف رها شده اند، چادرهایی که محل سکونت افراد سیل زده بود، عدم بازسازی دیواره ساحلی موجب نگرانی می شد.

در این بازدید چند ساعته بیم ها و امیدها را در چشمان فرزندان و اهالی منطقه سازمانی مشاهده کردیم، از یک طرف دانش آموزانی که برای رفتن به مدرسه آمادگی داشتند و سراسر شور و نشاط بودند و آن سوی دیگر، اما آماده نشدن کلاس های درس و تهیه لوازم التحریر و لباس فرم دغدغه دانش آموزان دیگر بود، در نهایت حرف و انتظار اهالی و دانش آموزان کمک دولت برای تکمیل واحدهای مسکونی، تأمین لوازم التحریر و لباس فرم بود.

اما نکته ای که بیشتر از همه قابل تأمل بود قدردانی مردم پل دختر از گروه های جهادی، سپاه، بسیج و ارتش بود؛ قدردانی که با کلمات و واژه های ساده به زیباترین شکل ممکن بیان کردند، مردم حضور گروه های جهادی را از ابتدای بروز سیل و تاکنون که مشغول احداث واحدهای مسکونی هستند سبب دلگرمی عنوان می کردند.

به نظر می رسد برای مرتفع کردن مشکلات و چالش های پیش روی مردم سیل زده علاوه بر اینکه دولت باید دست بجنباند، استفاده از ظرفیت خیرین نیز از دیگر نکاتی است که حتما باید در دستور کار قرار گیرد، زیرا با فرا رسیدن فصل بارندگی هر آن امکان بروز سیل ویرانگر دیگری وجود دارد.

سیل زدگان در این روزها کماکان منتظر کمک خیرین هستند و امید دارند بار دیگر با یاری آنها شاهد رفع مشکلاتشان باشند تا دغدغه هایشان قبل از آغاز روزهای سرد پایان یابد.

حضور مداوم نیروهای جهادی در سیل زدگان

طاووس مرادی، سرپرست خانواده ای است که خانه اش تا آخر هفته تکمیل می شود با لهجه پل دختری به شرح ماوقع سیل پرداخته و می گوید: در جریان سیل فروردین ماه همه وسایل و زندگی مان را سیل با خود برد حتی چادر و سند خانه ام را؛ روزهای سختی را گذراندیم.

وی با چهره ای خوشحال به حضور و کمک نیروهای جهادی اشاره و عنوان می کند: نمی دانم چگونه از تلاش و زحمات آن ها تشکر کنم، نیروهای جهادی از سپاه و بسیج گرفته تا ارتش در تمام لحظات کنار ما بوده و سنگ تمام گذاشتند حتی هنگام خاک برداری نیز به کمک آمدند.

این بانوی میان سال ادامه می دهد: من طلبه هایی را دیدم که گل ولای را از منازل و خیابان ها پاک می کردند، یا بسیجی که با وجود ترکش در کمر اما خاک را از منازل ما بیرون می انداخت، بنیاد برکت نیز یخچالی را به ما هدیه داد که جای تشکر دارد.

مرادی که حالا از داشتن سرپناهی امن خوشحال است، تصریح می کند: مشکل ما در حال حاضر کمبود پول است، زیرا تسهیلات پرداختی جوابگوی ساخت و تکمیل منزل به طور کامل نیست و ما ناچار شدیم برای تکمیل خانه قرض بگیریم.

او در پایان صحبت های خود برای همه نیروهای جهادی حاضر در مناطق سیل زده از جمله پل دختر با لهجه شیرین و بی آلایشش دعا می کند.

خوشحالی از وجود سرپناهی امن

فاطمه مرادی دانش آموز خانواده که ده سال سن دارد و خوشحالی در چشمانش موج می زند، می گوید: از اینکه خانه مادر حال تکمیل است و برای خودمان سرپناهی داریم خوشحالم، اما بیشتر از هر چیزی از این خوشحالم که مدرسه ام بازسازی و اول مهرماه با خیال آسوده سر کلاس حاضر و دوباره در کنار دوستانم مشغول تحصیل می شوم.

وی با شور و شوق از خرید کتاب، لوازم التحریر و لباس فرمش برای ما صحبت می کند و می افزاید: مدرسه نزدیک خانه مان است و از این بایت نگرانی ندارم، کتاب، لوازم التحریر را تهیه و با امید سر کلاس حاضر می شوم.

این دانش آموز نیز از نیروهای جهادی که مدرسه را از گل ولای پاک سازی کرده تشکر می کند و می گوید: من از نزدیک شاهد تلاش نیروهای جهادی و بسیج بودم و می دیدم برای پاک کردن مدرسه ساعت ها وقت صرف می کردند.

به پول نیاز داریم

در ادامه به سراغ یکی از شهروندان سیل زده رفتیم که متاسفانه کماکان درگیر مشکلات است.

یاسر کاکائی از اهالی منطقه سازمانی که در چادر سکونت دارد، می گوید: دولت واقعا برای ما کار چندانی انجام نداده است، خودتان از نزدیک همه چیز را مشاهده می کنید، درست است نیروهای جهادی، بسیج و سپاه کار کرده اند اما مشکل ما در حال حاضر پول است.





یاسر کاکائی عنوان می کند: این تسهیلات پرداختی برای ساخت واحد مسکونی واقعا اندک است و نمی تواند کارها را آن طور که می خواهیم پیش ببرد.

وی با اشاره به اینکه پرداخت تسهیلات معیشتی کافی نیست، می افزاید: این رقم ها باری از دوش ما بر نمی دارد، نکته دیگر اینکه از وسایل و لوازم خانگی که قرار بود به ما تحویل دهند خبری نیست.

شرمنده نیروهای جهادی هستیم

یکی دیگر از اهالی منطقه که خانه اش تخریب و هم اکنون در حال ساخت است، می گوید: خانه ام براثر سیل تخریب شد و همه وسایلم از بین رفت، همانطور که می بینید هم اکنون در حال ساخت هستیم اما تسهیلات پرداختی کافی نیست.

نرگس گله دار با اشاره به حضور مستمر نیروهای جهادی هم در مرحله پاکسازی و هم ساخت واحدهای مسکونی عنوان می کند: نیروهای جهادی از ابتدای وقوع سیل و حتی در حال حاضر نیز برای کارهایی مانند لوله کشی، کاشی کاری و موارد دیگر پای کار هستند ما واقعا شرمنده آن ها هستیم، اما مشکل ما در حال حاضر نبود پول است که دولت باید چاره ای بیاندیشد و یا اینکه خیرین به یاری مان بیایند.

خیرین کمکمان کنند

این بانوی جوان در ادامه صحبت هایش تصریح می کند: من صاحب دو دانش آموز دختر هستم که علاوه بر اینکه مدرسه شان تخریب شده برای تهیه لوازم التحریر و لباس های فرمشان با مشکل مواجه هستیم، باور کنید همسرم به دلیل مشکلات مالی از شرایط روحی مطلوبی برخوردار نیست.

گله دار که نگرانی در چهره اش هویدا است، تأکید می کند: از مسوولان و افراد خیر انتظار کمک داریم هم برای تهیه لوازم التحریر دانش آموزان هم برای تکمیل خانه، همانطور که خودتان مشاهده می کنید من زیر چادر زندگی می کنم و ناچار شدم دخترانم را نزد عمویشان بفرستم ، باور کنید زندگی در این شرایط با وجود گرمای هوا سخت است.

انتظار ما از دولت تأمین پول مورد نیاز است

ایران باجور سگوندی از دیگر افراد سیل زده پل دختر است که دل پری از وضعیت نابسامان زندگی پس از سیل دارد، او می گوید: من در زمان جنگ هشت ساله یک بار زندگی ام را از دست دادم، حالا هم برای دومین بار همه چیزم نابود شد و من مانده ام و خانه ای که ویران شده است دیگر توان هیچ کاری را ندارم.

این بانوی پل دختری تأکید می کند: انتظار ما از دولت این است که برای ساخت خانه مبلغ بیشتری را پرداخت کند، الان من ناچارم با دو خانوار دیگر در یک جا زندگی کنم زیرا کرایه خانه بالا است.

سگوندی با بیان اینکه نیروهای جهادی، سپاه و بسیج کارهای زیادی انجام داده اند، تصریح می کند: اما واقعیت این است که برای رفع مشکلات نیاز به پول داریم، تقاضای ما این است که دولت و خیرین وارد عمل شوند.

آمادگی برای رفتن به مدرسه ندارم

یاشار باجولوند دانش آموز کلاس سوم راهنمایی است، اما برخلاف فاطمه مرادی نه سرپناهشان درست شده و نه مدرسه شان، او که از این موضوع بسیار نگران است، می گوید: من هیچ آمادگی برای رفتن به مدرسه و کلاس درس ندارم، نه کتابی خریده و نه لباسی فرمی تهیه کرده ام.





وی تأکید می کند: با وضعی که خانه و مدرسه دارد برای یکم مهرماه هیچ گونه شور و شوقی ندارم، از طرف دیگر برای تهیه لوازم التحریر و لباس فرم با مشکل مواجه هستیم، من برای رفتن به کلاس درس باید چهارده دفتر سیمی تهیه کنم که قیمت هر دفتر ۲۵ هزار تومان است.

باجولوند با اشاره به اینکه ناچارم برای تحصیل به اندیمشک مهاجرت کنم، می گوید: از دولت و خیرین تقاضا دارم حداقل برای تهیه لوازم التحریر و لباس فرم ما کمک کنند.

ایجاد امید دانش آموزان برای تحصیل علم

غلامرضا زینی وند، مدیر مدرسه شهید چاغروند نیز که در مدرسه حضور دارد، می گوید: مدرسه شهید چاغروند که بر اثر سیل متحمل خساراتی شد با همت و تلاش نیروهای جهادی از جمله سپاه، بسیج و ارتش پاک سازی سپس توسط موسسه خیرین نیکوکاری سلام تهران بازسازی و تجهیز شد.

وی می افزاید: با بازسازی انجام شده مدرسه برای اول مهر آماده و دانش آموزان با امید و شور و شعف به تحصیل علم و دانش می پردازند.

زینی وند معتقد است نیروهای جهادی نه تنها در این مدرسه بلکه در تمام نقاط شهر سنگ تمام گذاشتند، تنها انتظار ما از مسوولان و دولت این است تا بارندگی ها آغاز نشده نسبت به بازسازی دیواره ساحلی اقدام کنند، همچنین شهرداری نسبت به لایروبی جداول و کانال های سطح شهر اهتمام ورزد.

نیروهای جهادی خالصانه کار می کنند

علیرضا زاهدی از نیروهای جهادی حاضر در منطقه که بازنشسته سپاه و جانباز است، می گوید: نیروهای جهادی برای رضای خداوند از جان و دل و مخلصانه وارد میدان شده اند، اما مردم سیل زده از مسئولان انتظار افزایش تسهیلات پرداختی را دارند.

وی که اهل اصفهان است و سه روز است که همراه جوشکار، بنا و لوله کش مشغول فعالیت است، می افزاید: ما از مسوولان انتظار زیادی داریم، هر چند برآورده نمی کنند اما از دولت می خواهیم حداقل در خصوص کمک های مالی راهکاری بیاندیشند.

تأکید بر مدیریت صحیح در مناطق سیل زده

جمالی دیگر نیروی جهادی حاضر در پل دختر است که می گوید: ما برای رضای خداوند و بر اساس وظیفه انسانی خانه و عیال خود را رها و در اینجا با وجود هوای گرم حاضر شده ایم، تا شاید باری از دوش مردم سیل زده برداریم.

او می افزاید: مسوولان مدیریت صحیح را در مناطق سیل زده اعمال کنند و با نیروهای جهادی برخورد مطلوبی داشته باشند،؛ ما انتظاری نداریم بلکه این کار را باقیات و صالحاتی برای خود می پنداریم.

در هر صورت آنچه از وضعیت سیل زدگان هوایداست این بوده که با وجود تلاش های صورت گرفته و رفع بسیاری از مشکلات، کماکان شاهد آن هستیم که بسیاری از سیل زدگان نیاز به کمک دارند و لذا می طلبد که خیرین و نیکوکاران بار دیگر یک یا علی گفته و در کنار کمک دولت برای پایان دادن به مشکلات پای کار بیایند.

گزارش: نسرین صفربیرانوند

انتهای پیام/ح