ایسنا/خراسان رضوی محققان معتقدند، نیاز به بازاندیشی درباره چگونگی کارکرد آموزش به دنبال بیماری کووید- ۱۹ بسیار مهم است. سیستم های آموزشی، فرصتی برای تجدیدنظر در یادگیری و مجهز کردن دانش آموزان به مهارت های آموزشی، مهارت های خلاقانه، اجتماعی، عاطفی و فیزیکی موردنیاز برای حرکت به سوی آینده را دارند.

به نقل از وی فروم، پیش از همه گیری، محققان تخمین زده بودند که تا سال ۲۰۳۰، بیش از نیمی از کودکان و نوجوانان جهان(حدود ۸۰۰ میلیون نفر)، مهارت یا صلاحیت لازم، برای شرکت در کارهای نوظهور جهانی را نخواهند داشت.

پاسخ سیستم های آموزشی نسبت به بیماری کووید- ۱۹، در سراسر جهان، به این معنی است که دانش آموزان، دوباره به همان کلاس هایی که پیش از بیماری همه گیر داشتند، بازنمی گردند. شاید این چشم انداز، اندکی دلهره آور باشد، اما می تواند، فرصتی برای تجدیدنظر در یادگیری و مدرن سازی سیستم های آموزشی برای قرن بیست و یکم فراهم کند.

صنایع و فعالیت های جهانی در ماه های اخیر، از مقیاس و سرعت تغییر شوکه شده اند به طوری که سیستم های آموزشی در این میان، بیشترین آسیب را دیده اند. آمار بی سابقه ای از کودکان و جوانان، تحت تاثیر تعطیلی مدارس، به علت بیماری کووید- ۱۹ قرارگرفته اند و ممکن است، برخی از آن ها، آموزش را برای همیشه کنار بگذارند.

البته معلمان و والدین در این میان، نقش مهمی داشته اند و از آموزش به سبک جدید و ابزارهای جدید یادگیری استقبال کرده اند و از هر روشی، برای تحریک یادگیری و توسعه مهارت ها استفاده می کنند. معلمان، فعالیت هایی برای دانش آموزان، ایجاد کردند تا خانواده ها در خانه با کودکان در چالش باشند و تخیلات آنان را بارور کنند. همچنین، زمانی برای بازی مجازی بین دانش آموزان، توسط والدین و معلمان نیز در نظر گرفته شده و به دانش آموزان فرصت داده شده تا از راه دور با دوستان خود بازی کنند. این بحران یادگیری، بدون شک، برای چشم انداز آینده شغلی مناسب نخواهد بود.

در حال حاضر، تقریبا یک پنجم جوانان یا ۲۶۷ میلیون نفر در سراسر جهان، تحت تاثیر بیکاری قرارگرفته اند. در آینده نیز انتظار می رود که درآمد کمتری داشته باشند. بسیار مهم است که رویکردهای قدیمی آموزش، به عنوان مانعی برای افراد در آینده نباشد.

محققان اظهار کردند: درحالی که مهارت های آکادمیک سنتی مهم هستند، اما فعالیت های سرگرمی، خلاق و جذاب نیز می توانند کودکان را برای کنار آمدن با شرایط غیرقابل پیش بینی و تغییر سریع آماده کند.

خلاقیت و توانایی کودک در مقاوم بودن، باوجود چالش های غیرقابل پیش بینی زندگی، بیشترین مهارت هایی است که فراگیران امروزی در دنیایی به سرعت در حال تغییر، به آن نیاز دارند.

نتایج تحقیقات نشان می دهد، زمانی که مهارت های شناختی، خلاقانه، اجتماعی، عاطفی و فیزیکی، با مهارت های آکادمیک سنتی ترکیب شود به پیشرفت دانش آموزان در این دنیای پیچیده کمک خواهد کرد.

سیستم های آموزشی در سراسر جهان، به سرعت نیاز به ارزیابی مجدد دارند و این موضوع نشان داده شده است که برخی از آن ها به طور خطرناکی، منسوخ شده اند. بسیاری از افراد از این فرصت ها، با تجدیدنظر در یادگیری کودکان و کسب مهارت های موردنیاز در زندگی، برای مدرن سازی سیستم های آموزشی خود برای قرن بیست و یکم استفاده کردند.

تصمیمات مرتبط با آموزش در هفته ها و ماه های آینده، می تواند محوری برای آماده سازی یا عدم آن برای نسلی از جوانان، داشتن اشتغال معنادار و داشتن مهارت و دانش لازم در حل بسیاری از چالش های آینده جهان باشد.

با توجه به اینکه، میلیون ها کودک، احتمالا در روزهای آینده بدون برگزاری کلاس های حضوری آموزش ببینند، با این تهدید مواجه هستیم که برنامه های درسی بر آموزش غیرحضوری تمرکز دارند و دانش آموزان به دوراز فعالیت های سرگرمی و عملی هستند که می تواند به پرورش مهارت های اساسی موثر کمک کند.

نباید نابرابری در این زمینه بیشتر شود. همان طور که همه گیری برای آموزش، چالش برانگیز است، می توان از آن به عنوان فرصتی برای ارائه سیستم های آموزشی عادلانه و انعطاف پذیر در آینده استفاده کرد. ما می توانیم و باید سیستم های آموزشی خود را اصلاح کنیم و در یادگیری تجدیدنظر کرده تا همه فراگیران را به مهارت های لازم برای آینده مجهز کنیم.

انتهای پیام