به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: دنیای اقتصاد با اشاره به سخنان آسیب شناسانه رئیس قوه قضائیه درباره بورس نوشت: اینکه رئیس قوه قضائیه و زیرمجموعه های مهم وی به مسائل بورس ورود پیدا کرده اند جای خوشحالی دارد؛ به ویژه وقتی مشاهده می شود که نگاه کارشناسانه ناشی از کسب اطلاعات نسبتا دقیق و بررسی شخصی در مواجهه ایشان با این مسائل وجود دارد. از جمله موارد بااهمیتی که توسط عالی ترین مقام قضایی کشور در نشست اخیر مطرح شد، اذعان رسمی به افزایش غیرمتعارف و غیرمنطقی شاخص بورس در سال های ۹۸ و ۹۹، وجود مزیت رانت اطلاعاتی کارگزاران نسبت به متقاضیان خرید و فروش سهام، استفاده صندوق های سرمایه گذاری از کدهای اشخاص حقیقی و مداخله بی دلیل و دلبخواه ناظر بازار که بیشتر از آنکه متوجه سلامت و شفافیت معاملات باشد به مصالح اداری متولیان بورس و حفظ تصنعی قیمت ها مربوط است، قابل تأمل است.

نویسنده می افزاید: طی سال ها و به ویژه چند سال اخیر چه از طرف نهادهای اقتصادی و چه اقتصادخوانده های مجلس و حتی بعضی از اقتصاددانان این گونه وانمود شده که بورس نهادی مستقل از بخش واقعی اقتصاد بوده و به تنهایی قادر است تمام یا بخش مهمی از نابسامانی های اقتصادی را رفع کند و موجبات رشد و شکوفایی اقتصاد کشور را فراهم سازد. همین برداشت سبب شد تا در سال های ۹۸ و ۹۹ دولت وقت و مجلس(دهم- همسو با دولت) امید زیادی به بورس به عنوان ناجی اقتصاد ایران پیدا کنند و مردم عادی را ترغیب و حتی تهییج به ورود به بورس کنند.

البته همان گونه که ریاست قوه قضائیه به درستی بیان کردند تعدادی از کارشناسان و دلسوزان مملکت در همان زمان هشدارهای لازم را دادند؛ ولی متأسفانه نه تنها به فریادهای آنها توجهی نشد، بلکه مورد حمله قرار گرفتند.

(هیچ کس هم امروز پاسخگوی زیان آن ۶۰ میلیون کد جدید مورد اشاره رئیس قوه قضا نیست.)

واقعیت این است که از نظر علمی این امکان که بورس سهام بر عکس رشد منفی بخش واقعی اقتصاد با چنین افزایشی در شاخص قیمت ها مواجه شود، پذیرفتنی نیست.

دنیای اقتصاد در پایان نوشت: حتی در سال های ۹۸ و ۹۹ که تازه واردان به بازار برای عرضه های اولیه ولع داشتند، عرضه کنندگان سهام با جیره بندی و تزریق قطره ای سهام جدید، فرصت پیش آمده برای افزایش سرمایه و سرمایه گذاری در شرکت ها را ضایع کردند. باورکردنی نیست؛ ولی حقیقت دارد که از هزاران میلیارد تومان پول واردشده به بازار سهام طی آن مدت کوتاه حتی ۱۰ درصد آن هم از طریق بازار اولیه به شرکت های نیازمند افزایش سرمایه نقدی وارد نشد. بی دلیل نیست با هجوم این حجم سرمایه عظیم مردمی به بازار سرمایه رشد خالص سرمایه گذاری ملی در همین مدت منفی است.