به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره بلد نودمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

خداوند در این سوره به زندگی انسان میپردازد و می فرماید آدمی در دنیا پیوسته با رنج عجین است. در بخش دیگر هم با شمردن برخی نعمت ها به ناسپاسی انسان اشاره می کند.

سوره بلد بر با ارزش ترین اعمال انسان مثل آزادسازی برده ، غذا دادن و کمک به بینوایان تاکید می کند.

امام صادق (ع) درباره سوره بلد می فرماید: هر کس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند، در دنیا به صالح بودن معروف شود و در آخرت به اینکه نزد خداوند جایگاهی ویژه دارد و از رفیقان پیامبران و شهیدان و صالحین خواهد بود.

رسول گرامی اسلام (ص) هم فرمودند: هر کس سوره بلد را قرائت کند، خداوند او را از غضب خود در روز قیامت ایمن می دارد و از گردنه های سخت سفر آخرت نجات می دهد.

فایل صوتی تلاوت سوره بلد با صدای فارس عباد

متن سوره بلد همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

لا أقسم بهٰذا البلد ﴿١﴾

سوگند به این شهر (۱)

و أنت حل بهٰذا البلد ﴿٢﴾

و حال آنکه تو در این شهر جای داری (۲)

و والد و ما ولد ﴿٣﴾

سوگند به پدری چنان و آن کسی را که به وجود آورد (۳)

لقد خلقنا الإنسان فی کبد ﴿٤﴾

براستی که انسان را در رنج آفریده ایم (۴)

أیحسب أن لن یقدر علیه أحد ﴿٥﴾

آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (۵)

یقول أهلکت مالا لبدا ﴿٦﴾

گوید:مال فراوانی تباه کردم (۶)

أیحسب أن لم یره أحد ﴿٧﴾

آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (۷)

ألم نجعل له عینین ﴿٨﴾

آیا دو چشمش نداده ایم (۸)

و لسانا و شفتین ﴿٩﴾

و زبانی و دو لب (۹)

و هدیناه النجدین ﴿١٠﴾

و هر دو راه خیر و شر را بدو نمودیم (۱۰)

فلا اقتحم العقبة ﴿١١﴾

ولی نخواست از گردنه عاقبت نگری بالا رود (۱۱)

و ما أدراک ما العقبة ﴿١٢﴾

و تو چه دانی که آن گردنه سخت چیست (۱۲)

فک رقبة ﴿١٣﴾

بنده ای را آزادکردن (۱۳)

أو إطعام فی یوم ذی مسغبة ﴿١٤﴾

یا در روز گرسنگی طعام دادن (۱۴)

یتیما ذا مقربة ﴿١٥﴾

به یتیمی خویشاوند (۱۵)

أو مسکینا ذا متربة ﴿١٦﴾

یا بینوایی خاک نشین (۱۶)

ثم کان من الذین آمنوا و تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحمة ﴿١٧﴾

علاوه بر این از زمره کسانی باشد که گرویده و یکدیگر را به شکیبایی و مهربانی سفارش کرده اند (۱۷)

أولٰئک أصحاب المیمنة ﴿١٨﴾

اینانند خجستگان (۱۸)

و الذین کفروا بآیاتنا هم أصحاب المشأمة ﴿١٩﴾

و کسانی که به انکار نشانه های ما پرداخته اند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹)

علیهم نار مؤصدة ﴿٢٠﴾

بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد (۲۰)

انتهای پیام/