گزارش تسنیم از یک عزاداری خاص در اصفهان / روایتی ویژه از نخستین مجلس روضه به زبان انگلیسی + فیلم- اخبار اصفهان - اخبار استانها تسنیم
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، پوستر و اعلامش دست به دست در فضای مجازی می چرخد. یک کتیبه با طراحی ساده. اما عنوانش جذاب است برای هر مخاطب؛ چه زبان دان باشد و چه زبان دوست.
نشانی اش همان نشان حافظه تاریخ و روایت آن در اصفهان است از همان سال های تاریخ ساز.
بیت آیت الله سید حسین خادمی اصفهانی ملقب به «خادم الشریعه ». خانه ای که تاریخ یک شهر و یک ملت را همراه خاطراتی در خود جای داده است.
Brothers and sisters
Welcome to the gathering that recalls the tragedy of Karbala and honourable martyrdom of Imam AI-Husain and his companions.
اولین روضه به زبان انگلیسی در اصفهان.
دعوت به برای عموم است و هر شهروند. فرقی نمی کند به چه زبانی سخن بگویند؛ فارسی، انگلیسی، عربی و … قرار است همه در این مکان با هم یک زبان از حسین بگویند و عاشورا.
ردپایی از تاریخ بر روی دیوار
اینجا دیوارها با تو سخن می گویند. ردپایی از تاریخ بر روی دیوار نقش بسته است. وارد بیت که می شوی هر طرف تصویری از آیت الله به چشم می خورد و مبارزات دوران انقلاب. خودت را در همان دوران تصور می کنی کنار زنانی که تحصن کرده اند برای رهایی زندانیان سیاسی!
این مردادماه و حضور در بیت تو را به یاد تابستان سال ۱۳۵۷ می اندازد. آن زمان که در پی ضرب و شتم زندانیان سیاسی زندان اصفهان و اعتصاب غذای آن ها، مادران و همسران زندانیان در حمایت به حاج آقا حسین پناه برده و در منزل ایشان متحصن شدند.
شخص حاج آقا حسین و بیت او، پناهگاه و نقطه اتکای انقلابیون و مردم بود و حالا در این نقطه از تاریخ، این بیت نقطه ای شده است برای روایت دین.
گوشه به گوشه این خانه پر از روایت های گفته و ناگفته است از جلسات درس خارج حاج آقا حسین، تا آخرین سال های حیات وی.
از دوران خفقان رضاخان و روضه خوانی ها تا سال ها تلاش ایشان و مبارزه با رژیم.
یک تاریخ است که از جلوی چشمانت عبور می کند.
صدای پوتین و دویدن نظمیه ها با نفس های محبوس در سینه ها، تنیده شده است درهم.
کسی هول می کرد
کسی حواسش به بالای بام بود
کسی صدا را از پشت در رصد می کرد تا مبادا صدای پای نظمیه به روضه باز شود.
فرقی نمی کرد روضه کجا باشد در خانه آیت الله یا غیر. همه آهسته می خواندند و آهسته گریه می کردند بر مصائبی که بر حضرت گذشته بود.
هرچه بود و با هر سختی مجلس روضه برگزار می شد و لو با یک سخنران، ولو در مخفی ترین مکان خانه.
برای مردم خط و نشان کشیده بودند که روضه نروند. بیرق و کتیبه ای بالا نبرند اما مردمی که دل بی قرارشان با نام حسین قرار می گرفت، گوش شان بدهکار این حرف ها و تهدیدها نبود.
مردمانی با بغض های فرو خورده اما دلداده حسین.
مردمان این محل راویان تاریخ اند؛ با خاطرات بسیار از روضه های کهن. خاطراتی که گاه اشک ها را جاری می کند و گاه حکایت های ناب از سنگینی بغضی که روی گلو مانده را نیمه تمام می گذارد.
روضه فقط روضه نبود؛ پایگاهی بود برای اطلاع رسانی، راهپیمایی ها، گعده ها و بگیر و ببندها.
روایت دیوارها تمامی ندارد.
با صدای واعظ، سر سوی منبر می گردانم.
Imam Husain is the representation of love for God. actually he did what is physically imposible but is possible mentally. he with only ۷۱ of his companions stood up against the despotic regime of his time. when you have the imagination of loving God, then an individual like Imam Al-Husain is able to do extraordinary job.
«امام حسین (ع) تجسم و تبلور عشق به خداست. در حقیقت، حرکت او در کالبد جسمی نمی گنجد اما در نگرش روحی-معنوی قابل انجام می شود. او به همراه تنها ۷۱ نفر از یارانش در برابر رژیم مستبد زمانه خود ایستاد. هنگامی که تصور و خیال الهی در ذهن انسان باشد، فردی مانند امام حسین (ع) قادر خواهد بود که کارهای خارق العاده انجام دهد.»
توجه به علایق نسل جوان راهی برای جذب
چایی روضه در این خانه، طعم همان چایی دیشلم قدیم را می دهد. قندپهلو است و در لیوان و استکان های کمر باریک ریخته می شود.
پای منبر و سخنرانی از هر سن و جنس و رده ای نشسته است. از بزرگان و ریش سفیدان محله جامی، آب پخشگان و علیقلی آقا گرفته که بیگانه اند با زبان انگلیسی اما به یاد آن همان روزها و خاطرات روضه خوانی قدیم آمده اند تا جوانان و نوجوانان زبان آموز، طلبه ها و مبلغین.
خانمی با یک سینی حلوا وارد مجلس می شود. نشانش می کنم تا بعد از اتمام روضه گفت و شنودی داشته باشیم.
هرکس از طریقی آمده و به نیتی.
ایستاده ایم به گفت و شنود. چشم و گوش به دیگران بسته ام برای شنیدن و دیدن حرفی تازه و نو.
از بین حرف ها، نام دکتر زهره قاری به گوشم می خورد و دستی دیگر به نشانه، او را بیشتر معرفی می کند. مدرس زبان انگلیسی است و مدرک دکترایش را از دانشگاه لاتروب کشور استرالیا گرفته و حالا عضو هیات علمی دانشگاهی در تهران.
او که اصالتی اصفهانی دارد حالا با دیدن پوستر خودش را به اصفهان رسانده است.
می گوید: ما برای اینکه بتوانیم همه افراد و به ویژه نسل جوان را به طرف خوبی ها، اسلام و …. جذب کنیم باید علاقمندی شان را بشناسیم.
او می گوید: چیزی که الان در دنیا باب است، دنیای الکترونیک و شبکه های مجازی است. مساله دیگر علاقه نسل جوان به فراگیری زبان انگلیسی است. چون می خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند و آن را یک اعتبار برای خودشان می دانند که البته کاری به درست و غلط بودن آن نداریم. لذا معیار برای نسل جوان، فراگیری زبان است. وقتی آنها از این طریق جذب شدند، لغات و محتوای اسلامی را یاد می گیرند و زمان مواجه با توریست، به خوبی می توانند این در این خصوص صحبت کنند. از یک جنبه دیگر تمرکز روی زبان و دقت در انتقال واژگان و گرامر نه تنها سبب تقویت زبان فرد می شود بلکه با تحقیق و گفت و گو دیدگاه او را نسبت به هر فعالیتی عمیق می کند.
او که خود از مروجین نهج البلاغه و تبیین آن به زبان انگلیسی است، بودن ایستگاه های زبان با محتوای اسلامی را راهی برای گسترش دین اسلام عنوان می کند.
اینجا؛ همه مبلغ روضه اند با هر زبان
به سمت آشپزخانه می روم. سینی حلوا با قاشق های یک بار مصرف، کنار هم گذاشته شده است. یک قاشق حلوا توی دهانم می گذارم. شیرینی اش به عسل می ماند و شهد روضه.
زن، همان جا که نشانش کرده بودم روی یک صندلی نشسته است. خودش را عالی پور معرفی می کند. می گوید پسرش نوجوان است و زبان آموز. بعد از هر بار برگشتن از روضه برایش از حال و هوای اینجا می گفته است و او حالا فقط به دنبال تعاریفی که شنیده است، پای اش را به این خانه گذاشته. می گوید دو روزی قسمت شد تا به این روضه انگلیسی بیایم و ناراحت که چرا روزهای دیگر را از دست داده است.
آشنایی اش با زبان انگلیسی زیاد نیست اما خوب ارتباط گرفته و مفاهیم را از پسرش محمد می پرسد. آن قدر برای اش جذابیت دارد که دخترش را هم بعد از باشگاه به روضه دعوت کرده است.
روضه اثر دارد و حسین (ع) تاثیرش را روی جان و وجود همه گذاشته است. آنقدر که هر کسی اینجا خودش شده است مبلغ برای روضه. تبلیغی که اگرچه ابتدا به نام زبان انگلیسی باشد اما انتها و پایانش حسین است و از حسین شنیدن.
آغاز یک راه …
ایده اصلی مجلس روضه خوانی برای امام حسین به زبان انگلیسی از یک آموزشگاه ایجاد شد.
محمد حضوربخش مدیر آموزشگاه تخصصی زبان نسیم سخن می گوید: این مؤسسه رویکردی فرهنگی و دینی در فرآیند آموزش زبان دارد و تلاش می کند علاوه بر آموزش زبان دوم به مسائل زیرساختی فرهنگی و دینی فراگیران زبان هم توجه داشته باشد.
حضور بخش که خود قبای روحانیت به تن دارد مسلط به زبان انگلیسی است و مبلغ در راه دین .« تلاش شده است با همکاری این آموزشگاه برنامه ای اختصاصی و متفاوت برای مخاطبان انگلیسی زبان ترتیب داده شود. این ایده به مرور شکل بهتری پیدا کرده و تلاش شده است علاوه بر فراگیران زبان در موسسه ها و آموزشگاه ها، دانشجویان دانشکده های زبان انگلیسی، طلبه های مبلغ و همچنین ارتباط با گردشگران در حوزه گردشگری ورود کنیم.
به اعتقاد او این موضوع در حوزه گردشگری اصفهان نیز موثراست چرا که اصفهان شهر و استانی است که به شکل دائمی پذیرای گردشگران و طلاب خارجی بوده است.
مسئول برپایی اولین مجلس عزای امام حسین (ع) به زبان انگلیسی در اصفهان، استفاده از ظرفیت مجموعه جامعه المصطفی و هماهنگی، راهی دیگر جهت بهره مندی طلاب این موسسه از این محفل دینی است.
حضوربخش، شکل گیری هیئت انگلیسی زبانان در اصفهان به این صورت را کار ابداعی و نو در این استان می داند و می گوید: البته در گذشته نیز فعالیت هایی به صورت منقطع اما با دفعات مکرر و با رویکرد تبلیغی در مدرسه علمیه ناصریه وجود داشته است.
او ادامه می دهد: تسلط فضای مدرنیته و زبان انگلیسی از الزامات آن بر زندگی، ابزار و امکانی برای جذب مخاطبانی است که ممکن است کمتر به طور عادی به مجالس عزای سرور و سالار شهیدان بروند یا تا به امروز چنین فضایی برای آن ها فراهم نبوده، لذا ما آغاز راه و امانت دار ایده ای هستیم که چندسالی است در قم و تهران انجام می شود و تلاشمان این است تفکر افرادی که در فضای زبان کار می کنند و حس می کنند که زبان انگلیسی آمیخته با فضای سکولاریسم است را تغییر دهیم.
درواقع به دنبال بر هم زدن این نوع تفکر و آمیختگی هستیم تا نشان دهیم از طریق زبان می توان در ترویج مسائل و آموزه های دینی و دیگر اهداف موردنظر در این حوزه استفاده کرد و بهره برد.
بوی اسپند و عطر صلوات در هم آمیخته است. از بیرون و درون محفل با هرکس هم کلام شوی نظری دارد و واکنشی. یکی علاقه نشان می دهد و دیگری از تعجب پاسخی ندارد!
فقط می پرسد مگر می شود روضه را هم به زبان انگلیسی خواند؟!
مگر می شود تشنگی علی اصغر، بی تابی رباب و همت عباس را به تصویر کشید …
اینجا و در این خانه راه روشن است. در این خانه به رسم سال های دور، مراسم عزاداری و روضه خوانی برپا شده. مثل همان گذشته ها پر رونق و شکوه به «شوق» آموختن.
اینجا؛ مثل همه روضه ها می شود حسین را با هر زبان خواند و از مصائبش گفت. اگر تنها مزیت این روضه خوانی با زبان دیگر راهی باشد برای زدودن اسلام هراسی، راهی که می تواند دین را نشان دهد و دین باوری را بارور کند.
انتهای پیام/۱۷۴/
نشانی اش همان نشان حافظه تاریخ و روایت آن در اصفهان است از همان سال های تاریخ ساز.
بیت آیت الله سید حسین خادمی اصفهانی ملقب به «خادم الشریعه ». خانه ای که تاریخ یک شهر و یک ملت را همراه خاطراتی در خود جای داده است.
Brothers and sisters
Welcome to the gathering that recalls the tragedy of Karbala and honourable martyrdom of Imam AI-Husain and his companions.
اولین روضه به زبان انگلیسی در اصفهان.
دعوت به برای عموم است و هر شهروند. فرقی نمی کند به چه زبانی سخن بگویند؛ فارسی، انگلیسی، عربی و … قرار است همه در این مکان با هم یک زبان از حسین بگویند و عاشورا.
ردپایی از تاریخ بر روی دیوار
اینجا دیوارها با تو سخن می گویند. ردپایی از تاریخ بر روی دیوار نقش بسته است. وارد بیت که می شوی هر طرف تصویری از آیت الله به چشم می خورد و مبارزات دوران انقلاب. خودت را در همان دوران تصور می کنی کنار زنانی که تحصن کرده اند برای رهایی زندانیان سیاسی!
این مردادماه و حضور در بیت تو را به یاد تابستان سال ۱۳۵۷ می اندازد. آن زمان که در پی ضرب و شتم زندانیان سیاسی زندان اصفهان و اعتصاب غذای آن ها، مادران و همسران زندانیان در حمایت به حاج آقا حسین پناه برده و در منزل ایشان متحصن شدند.
شخص حاج آقا حسین و بیت او، پناهگاه و نقطه اتکای انقلابیون و مردم بود و حالا در این نقطه از تاریخ، این بیت نقطه ای شده است برای روایت دین.
گوشه به گوشه این خانه پر از روایت های گفته و ناگفته است از جلسات درس خارج حاج آقا حسین، تا آخرین سال های حیات وی.
از دوران خفقان رضاخان و روضه خوانی ها تا سال ها تلاش ایشان و مبارزه با رژیم.
یک تاریخ است که از جلوی چشمانت عبور می کند.
صدای پوتین و دویدن نظمیه ها با نفس های محبوس در سینه ها، تنیده شده است درهم.
کسی هول می کرد
کسی حواسش به بالای بام بود
کسی صدا را از پشت در رصد می کرد تا مبادا صدای پای نظمیه به روضه باز شود.
فرقی نمی کرد روضه کجا باشد در خانه آیت الله یا غیر. همه آهسته می خواندند و آهسته گریه می کردند بر مصائبی که بر حضرت گذشته بود.
هرچه بود و با هر سختی مجلس روضه برگزار می شد و لو با یک سخنران، ولو در مخفی ترین مکان خانه.
برای مردم خط و نشان کشیده بودند که روضه نروند. بیرق و کتیبه ای بالا نبرند اما مردمی که دل بی قرارشان با نام حسین قرار می گرفت، گوش شان بدهکار این حرف ها و تهدیدها نبود.
مردمانی با بغض های فرو خورده اما دلداده حسین.
مردمان این محل راویان تاریخ اند؛ با خاطرات بسیار از روضه های کهن. خاطراتی که گاه اشک ها را جاری می کند و گاه حکایت های ناب از سنگینی بغضی که روی گلو مانده را نیمه تمام می گذارد.
روضه فقط روضه نبود؛ پایگاهی بود برای اطلاع رسانی، راهپیمایی ها، گعده ها و بگیر و ببندها.
روایت دیوارها تمامی ندارد.
با صدای واعظ، سر سوی منبر می گردانم.
Imam Husain is the representation of love for God. actually he did what is physically imposible but is possible mentally. he with only ۷۱ of his companions stood up against the despotic regime of his time. when you have the imagination of loving God, then an individual like Imam Al-Husain is able to do extraordinary job.
«امام حسین (ع) تجسم و تبلور عشق به خداست. در حقیقت، حرکت او در کالبد جسمی نمی گنجد اما در نگرش روحی-معنوی قابل انجام می شود. او به همراه تنها ۷۱ نفر از یارانش در برابر رژیم مستبد زمانه خود ایستاد. هنگامی که تصور و خیال الهی در ذهن انسان باشد، فردی مانند امام حسین (ع) قادر خواهد بود که کارهای خارق العاده انجام دهد.»
توجه به علایق نسل جوان راهی برای جذب
چایی روضه در این خانه، طعم همان چایی دیشلم قدیم را می دهد. قندپهلو است و در لیوان و استکان های کمر باریک ریخته می شود.
پای منبر و سخنرانی از هر سن و جنس و رده ای نشسته است. از بزرگان و ریش سفیدان محله جامی، آب پخشگان و علیقلی آقا گرفته که بیگانه اند با زبان انگلیسی اما به یاد آن همان روزها و خاطرات روضه خوانی قدیم آمده اند تا جوانان و نوجوانان زبان آموز، طلبه ها و مبلغین.
خانمی با یک سینی حلوا وارد مجلس می شود. نشانش می کنم تا بعد از اتمام روضه گفت و شنودی داشته باشیم.
هرکس از طریقی آمده و به نیتی.
ایستاده ایم به گفت و شنود. چشم و گوش به دیگران بسته ام برای شنیدن و دیدن حرفی تازه و نو.
از بین حرف ها، نام دکتر زهره قاری به گوشم می خورد و دستی دیگر به نشانه، او را بیشتر معرفی می کند. مدرس زبان انگلیسی است و مدرک دکترایش را از دانشگاه لاتروب کشور استرالیا گرفته و حالا عضو هیات علمی دانشگاهی در تهران.
او که اصالتی اصفهانی دارد حالا با دیدن پوستر خودش را به اصفهان رسانده است.
می گوید: ما برای اینکه بتوانیم همه افراد و به ویژه نسل جوان را به طرف خوبی ها، اسلام و …. جذب کنیم باید علاقمندی شان را بشناسیم.
او می گوید: چیزی که الان در دنیا باب است، دنیای الکترونیک و شبکه های مجازی است. مساله دیگر علاقه نسل جوان به فراگیری زبان انگلیسی است. چون می خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند و آن را یک اعتبار برای خودشان می دانند که البته کاری به درست و غلط بودن آن نداریم. لذا معیار برای نسل جوان، فراگیری زبان است. وقتی آنها از این طریق جذب شدند، لغات و محتوای اسلامی را یاد می گیرند و زمان مواجه با توریست، به خوبی می توانند این در این خصوص صحبت کنند. از یک جنبه دیگر تمرکز روی زبان و دقت در انتقال واژگان و گرامر نه تنها سبب تقویت زبان فرد می شود بلکه با تحقیق و گفت و گو دیدگاه او را نسبت به هر فعالیتی عمیق می کند.
او که خود از مروجین نهج البلاغه و تبیین آن به زبان انگلیسی است، بودن ایستگاه های زبان با محتوای اسلامی را راهی برای گسترش دین اسلام عنوان می کند.
اینجا؛ همه مبلغ روضه اند با هر زبان
به سمت آشپزخانه می روم. سینی حلوا با قاشق های یک بار مصرف، کنار هم گذاشته شده است. یک قاشق حلوا توی دهانم می گذارم. شیرینی اش به عسل می ماند و شهد روضه.
زن، همان جا که نشانش کرده بودم روی یک صندلی نشسته است. خودش را عالی پور معرفی می کند. می گوید پسرش نوجوان است و زبان آموز. بعد از هر بار برگشتن از روضه برایش از حال و هوای اینجا می گفته است و او حالا فقط به دنبال تعاریفی که شنیده است، پای اش را به این خانه گذاشته. می گوید دو روزی قسمت شد تا به این روضه انگلیسی بیایم و ناراحت که چرا روزهای دیگر را از دست داده است.
آشنایی اش با زبان انگلیسی زیاد نیست اما خوب ارتباط گرفته و مفاهیم را از پسرش محمد می پرسد. آن قدر برای اش جذابیت دارد که دخترش را هم بعد از باشگاه به روضه دعوت کرده است.
روضه اثر دارد و حسین (ع) تاثیرش را روی جان و وجود همه گذاشته است. آنقدر که هر کسی اینجا خودش شده است مبلغ برای روضه. تبلیغی که اگرچه ابتدا به نام زبان انگلیسی باشد اما انتها و پایانش حسین است و از حسین شنیدن.
آغاز یک راه …
ایده اصلی مجلس روضه خوانی برای امام حسین به زبان انگلیسی از یک آموزشگاه ایجاد شد.
محمد حضوربخش مدیر آموزشگاه تخصصی زبان نسیم سخن می گوید: این مؤسسه رویکردی فرهنگی و دینی در فرآیند آموزش زبان دارد و تلاش می کند علاوه بر آموزش زبان دوم به مسائل زیرساختی فرهنگی و دینی فراگیران زبان هم توجه داشته باشد.
حضور بخش که خود قبای روحانیت به تن دارد مسلط به زبان انگلیسی است و مبلغ در راه دین .« تلاش شده است با همکاری این آموزشگاه برنامه ای اختصاصی و متفاوت برای مخاطبان انگلیسی زبان ترتیب داده شود. این ایده به مرور شکل بهتری پیدا کرده و تلاش شده است علاوه بر فراگیران زبان در موسسه ها و آموزشگاه ها، دانشجویان دانشکده های زبان انگلیسی، طلبه های مبلغ و همچنین ارتباط با گردشگران در حوزه گردشگری ورود کنیم.
به اعتقاد او این موضوع در حوزه گردشگری اصفهان نیز موثراست چرا که اصفهان شهر و استانی است که به شکل دائمی پذیرای گردشگران و طلاب خارجی بوده است.
مسئول برپایی اولین مجلس عزای امام حسین (ع) به زبان انگلیسی در اصفهان، استفاده از ظرفیت مجموعه جامعه المصطفی و هماهنگی، راهی دیگر جهت بهره مندی طلاب این موسسه از این محفل دینی است.
حضوربخش، شکل گیری هیئت انگلیسی زبانان در اصفهان به این صورت را کار ابداعی و نو در این استان می داند و می گوید: البته در گذشته نیز فعالیت هایی به صورت منقطع اما با دفعات مکرر و با رویکرد تبلیغی در مدرسه علمیه ناصریه وجود داشته است.
او ادامه می دهد: تسلط فضای مدرنیته و زبان انگلیسی از الزامات آن بر زندگی، ابزار و امکانی برای جذب مخاطبانی است که ممکن است کمتر به طور عادی به مجالس عزای سرور و سالار شهیدان بروند یا تا به امروز چنین فضایی برای آن ها فراهم نبوده، لذا ما آغاز راه و امانت دار ایده ای هستیم که چندسالی است در قم و تهران انجام می شود و تلاشمان این است تفکر افرادی که در فضای زبان کار می کنند و حس می کنند که زبان انگلیسی آمیخته با فضای سکولاریسم است را تغییر دهیم.
درواقع به دنبال بر هم زدن این نوع تفکر و آمیختگی هستیم تا نشان دهیم از طریق زبان می توان در ترویج مسائل و آموزه های دینی و دیگر اهداف موردنظر در این حوزه استفاده کرد و بهره برد.
بوی اسپند و عطر صلوات در هم آمیخته است. از بیرون و درون محفل با هرکس هم کلام شوی نظری دارد و واکنشی. یکی علاقه نشان می دهد و دیگری از تعجب پاسخی ندارد!
فقط می پرسد مگر می شود روضه را هم به زبان انگلیسی خواند؟!
مگر می شود تشنگی علی اصغر، بی تابی رباب و همت عباس را به تصویر کشید …
اینجا و در این خانه راه روشن است. در این خانه به رسم سال های دور، مراسم عزاداری و روضه خوانی برپا شده. مثل همان گذشته ها پر رونق و شکوه به «شوق» آموختن.
اینجا؛ مثل همه روضه ها می شود حسین را با هر زبان خواند و از مصائبش گفت. اگر تنها مزیت این روضه خوانی با زبان دیگر راهی باشد برای زدودن اسلام هراسی، راهی که می تواند دین را نشان دهد و دین باوری را بارور کند.
انتهای پیام/۱۷۴/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «گزارش تسنیم از یک عزاداری خاص در اصفهان / روایتی ویژه از نخستین مجلس روضه به زبان انگلیسی + فیلم- اخبار اصفهان - اخبار استانها تسنیم» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.