به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ سد کسیلیان به عنوان یکی از پروژه های مهم برای تأمین آب آشامیدنی در مازندران مدت هاست که به یکی از سوژه های مورد توجه فعالان محیط زیست تبدیل شده است و مخالفت هایی با ساخت آن توسط گروهی از دغدغه مندان محیط زیست مطرح شده است. مخالفان معتقدند که ساخت این سد سبب نابودی صدها هکتار از جنگل های شمال کشور خواهد شد.

در رابطه با ابعاد محیط زیستی ساخت این پروژه، کریم مهربانی، معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست با حضور در برنامه تلویزیونی «طبیعت ۳۶۰ درجه» با بیان اینکه تاکنون عملیات ساخت این سد شروع نشده در رابطه با نظر سازمان محیط زیست در رابطه با احداث سد کسیلیان اظهار کرد: رویکرد سازمان محیط زیست در قبال صدور پیوست محیط زیستی برای چنین پروژه هایی بر اساس مطالعاتی است که کارشناسان سازمان انجام می شود و همچنین استعلاماتی است که از سایر سازمان ها و نهادهای مسئول می گیریم.

وی ادامه داد: مجموع این موارد مورد بررسی قرار می گیرند و بر اساس تجزیه و تحلیل های انجام شده، مخالفت یا مخالفت سازمان در قبال این پروژه ها انجام می شود. تا این لحظه هیچ مجوزی برای احداث سد کسیلیان از جانب سازمان محیط زیست صادر نشده است.

در ادامه مجری برنامه، به مصوبه هیئت وزیران مبنی بر اینکه «صدور مجوز برای کلیه طرح هایی که منجر به کاهش مساحت جنگل های شمال کشور شود، از سوی تمامی دستگاه ها متوقف و ممنوع شود،» اشاره کرد؛ در این رابطه معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست، توضیح داد: بر اساس طرحی که شرکت آب منطقه ای مازندران به عنوان مجری طرح به سازمان محیط زیست ارائه کرده بود، ۹ نقطه برای ساخت سد پیشنهاد شده بود که کمیته فنی سازمان جنگل ها که در سال ۱۳۹۱ تشکیل شد، مکان فعلی را برای ساخت سد مناسب دانست.

مهربانی ادامه داد: در سازمان حفاظت محیط زیست به دلیل نابودی چند صد هکتار از جنگل های هیرکانی مصوبه این کمیته مورد موافقت قرار نگرفت و درخواست اصلاح طرح و گزارش ارزیابی را دادیم و نهایتا ۲ گزینه دیگر را برای ساخت سد پیشنهاد کردیم. همچنین سازمان حفاظت محیط زیست میزان حجم مخزن سد را نیز از ۱۲۰ میلیون به ۵۶ میلیون مترمکعب تقلیل داد که بر اساس بررسی های ما انجام این امور تخریب اراضی جنگلی را از ۳۰۰ به ۲۱۷ هکتار کاهش پیدا می دهد. ما منتظریم تا سازمان جنگل ها نظر خود را در رابطه با پیشنهاد ما اعلام کند و بر اساس نظر آن ها مجددا طرح را در کمیته ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست بررسی کنیم.

وی با بیان اینکه هیچ یک از ۹ نقطه مطرح شده برای ساخت سد جز مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست نیست، گفت: تمامی این نقاط تحت کنترل سازمان جنگل هاست و در صورت ساخت این سد ۱۸۸ هکتار از گونه های تیپیک جنگل های هیرکانی از دست خواهد رفت. در رابطه با طرح هایی که برای بررسی به سازمان ارائه می شود همیشه دغدغه ما ایراد در ۲ بخش بررسی فنی و بررسی مکانی است.

معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست بیان کرد: بارها به وزارت نیرو تذکر داده ایم که باید یک مدیریت صحیح میان تولید و مصرف آب در کشور باشد و اینکه تنها برای تأمین آب اقدام کنید بدون اینکه اقدامی در جهت کاهش مصرف آب در بخش های مختلف مصرف کننده آب انجام دهید، صحیح نیست.

در ادامه برنامه حنیف رضا گلزار، کارشناس و کنشگر محیط زیست اظهار کرد: دلایل مخالفت با ساخت سد کسیلیان جدای از دلایلی که پیشتر در مخالفت با ساخت سدهایی مانند سد مارون ۲ و سدهای حوضه آبریز ارومیه بود نیست و این سدسازی های بی رویه و نگاه سازه محور در حوزه مدیریت منابع آبی کشور باید عوض شود. اکوسیستم و ساختار زیست بوم ما در استان های شمالی متفاوت تر است و تبعات ساخت سد نیز در این استان ها متفاوت است.

وی ادامه داد: سازمان جنگل ها و مراتع در تاریخ یک آذر ۱۳۹۱ کمیته فنی برای بررسی تبعات ساخت این سد انجام داد که این کمیته بر اساس ۳ ایرادی که به ساخت سد گرفتند، با ساخت آن مخالفت کردند. اولین دلیل مخالفت با احداث این بود که با ساخت سد ۳۰۰ هکتار از جنگل های هیرکانی از دست می رود و با آبگیری سد نیز ۵۰۰ هکتار دیگر از این جنگل های ارزشمند از بین خواهند رفت.

کنشگر محیط زیست گفت: سد کسیلیان که قرار است بر روی سرشاخه های رود تجن ساخته شود در محدوده طرح جنگلداری قرار دارد و این محدوده از نظر قانونی منع واگذاری زمین دارد. سازمان جنگل ها با توجه به همین منع قانونی و مصوبه وزیران («صدور مجوز برای کلیه طرح هایی که منجر به کاهش مساحت جنگل های شمال کشور شود، از سوی تمامی دستگاه ها متوقف و ممنوع شود»)، در سال ۱۳۹۱ با ساخت این سد با مکان فعلی مخالفت کرد.

در ادامه برنامه ارسلان هاشمی، رئیس حوضه آبریز رودخانه اترک اظهار کرد: به طور متوسط ۶۲۰ میلی متر بارندگی سالانه در مازندران داریم و از غرب تا شرق استان کمبود آب شدید است. ۶ میلیارد مترمکعب کل منابع آبی استان مازندران است که از این مقدار یک و نیم میلیارد سهم آب های زیرزمینی است که این آب ها هر سال در حال کم شدن است و شرایط بدی دارد. در رابطه با سد کسیلیان مکانی که برای ساخت انتخاب شده کمترین خسارت را دارد و تنها ۱۸۸ هکتار جنگل را از بین می برد که وزارت نیرو متعهد می شود ۵ برابر این مقدار را درختکاری کند.

وی ادامه داد: هدف ساخت این سد تأمین آب شرب است و برای ۴ شهر و ۳۰۰ روستا آب رسانی می کند و ۷۱۰ هزار نفر از با ساخت این سد از آب شرب بهره مند می شوند. علاوه بر تأمین آب شرب این سد کارایی محیط زیستی نیز دارد و وضعیت اکوسیستم را پایدار می کند. تمام موارد زیست محیطی از جمله حق آبه رودخانه در ساخت سد دیده شده و تلاش کردیم تا در عملیات احداث سد کمترین آسیب به محیط زیست وارد شود.

مهربانی، معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به اینکه وزارت نیرو متعهد می شود ۵ برابر مساحت از دست رفته را درخت بکارد، گفت: نباید به جنگل و درختان به صورت منفرد نگاه کرد. ما ۱۷ نوع خدمات اکوسیستمی را از جنگل دریافت می کنیم و اگر به ازای هر درخت قطع شده ۵ نهال بکاریم تا زمانی که آن نهال بتواند خدمات اکوسیستمی درخت کهنسال قطع شده را جبران کند صدها سال طول خواهد کشید.

وی ادعای کارایی محیط زیستی سد را نیز رد کرد و گفت: اتفاقا این سد مانند همه سدها اثرات منفی بر محیط زیست منطقه دارد که مرگ و میر آبزیان یکی از این اثرات است. بحث حق آبه زیست محیطی رودخانه حداقل کاری است که باید در احداث سد دیده شود اما همین مورد نیز در رابطه با این سد دیده نشده است. حق آبه محیط زیست توسط وزارت نیرو تنها بر روی کاغذ رعایت می شود اما در عمل هیچگاه این حق آبه تأمین نمی شود.

گلزار نیز تأمین آب شرب را بهانه و کلیدواژه تخریب محیط زیست دانست و گفت: این موضوع را بهانه هر سدی که قرار است ساخته شود و هر انتقال آبی که می خواهد انجام شود، می کنند. ۴ شهری که در پایین دست سد کسیلیان قرار دارند، در بیشترین حالت ۳۵ تا ۴۰ میلیون متر مکعب آب نیاز دارند که این مقدار آب را می توان از ۳ سدی که در ۱۰، ۱۱ و ۱۹ کیلومتری محل انتخاب شده برای ساخت سد کسیلیان قرار دارند، تأمین کرد. سد البرز یا لفور که در این منطقه وجود دارد گنجایش مخزن ۱۵۰ میلیون متر مکعبی دارد و جز ۳ سد بزرگ استان مازندران است.

در پایان هاشمی، رئیس حوضه آبریز رودخانه اترک خاطرنشان کرد: سدهایی که نام برده شد امسال حجم لازم را نداشتند و پیشنهاد من این است که جلسات بازدید حضوری برای بررسی وضعیت سدها بگذاریم و از نظرات همکاران برای مدیریت بهتر منابع آب استفاده کنیم.

انتهای پیام/