مهر | دین و اندیشه | پنجشنبه، 10 آبان 1403 - 14:18

همه انسان ها باید عملاً تلاش کنند تا همرنگ با رحمت الهی شوند و چنانچه این نشود و انسان عمری را با تلخی و عصبانیت زندگی کند نمی تواند انتظار داشته باشد که خداوند او را مورد رحمت قرار دهد.

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان استاد حوزه علمیه اظهار داشت: در قرآن کریم ۲۷۶ مرتبه مسأله رحمت پروردگار در بخش های مختلف حیات موجودات و انسان مطرح شده است.
وی افزود: این درس بسیار مهمی است که همه انسان ها عملاً تلاش کنند تا همرنگ با رحمت الهی شوند و چنانچه این مهم صورت نپذیرد و انسان عمری را با تلخی و عصبانیت زندگی کند نمی تواند انتظار داشته باشد که خداوند او را مورد رحمت خویش قرار دهد.
این استاد حوزه علمیه با بیان روایتی از پیامبر اکرم گفت: پیامبر اکرم به شخص که با تندی با خانواده خود رفتار می کرد فرمودند ارحم ترحم، مهرورزی و محبت داشته باش تا مورد رحمت قرار گیری؛ رحمت پروردگار به دو صورت تکوینی و تشریحی است.
در محبت تکوینی همه موجودات عالم شریک هستند و این رحمت بدون هیچ قید و شرطی به موجودات می رسد و برای کسب محبت تکوینی تنها موجود بودن ملاک است.
انصاریان ادامه داد: امام صادق علیه السلام می فرمایند بعد از شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام هفتاد هزار فرشته به دستور پروردگار به زیارت امام حسین علیه السلام آمدند و زیارت کردند و بازگشتند، حضرت در ادامه می فرماید تا روز قیامت همین زیارت فرشتگان برپاست اما دیگر به آن دسته از فرشتگانی که به زیارت آمدند و رفتند نوبت زیارت نمی رسد؛ موجودات به هیچ عنوان قابل شمارش نیستند و از روزی مادی و معنوی پروردگار بهره می برند.
وی درباره رحمت تشریحی پروردگار گفت: رحمت تشریحی با شرط و شروطی به انسان می رسد؛ انسان زمینه جریمه شدن خودش را خود فراهم می کند.
امام علیه السلام می فرماید اگر حکم نکرده بودی که منکران و دشمنان الهی را عذاب می کنی هفت طبقه جهنم نیز بهشت می شد.
عامل به وجود آمدن جهنم خود منکران و ملحدان هستند.
این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: امام علی علیه السلام خطاب به جناب کمیل فرمود هر کسی دعای کمیل را قرائت کند مورد آمرزش و رحمت الهی قرار می گیرد و روزی اش اضافه می شود؛ خداوند.
در سوره انعام می فرماید حبیب من به مومنانی که نزد تو می آیند بگو امنیت و سلامت بر شما باد و به آنان بگو خداوند خرج کردن رحمت را بر خویش واجب کرده است؛ این آیه سراسر پر از رحمت است.
انسان ها اگر خطایی از آنان سر زد و بعد به سوی پروردگار بازگشتند و آن را جبران کردند خداوند نسبت به آنان بسیار بخشنده و مهربان است.