به گزارش مشرق، مورخان تخمین می زنند که در کانادا، بین سال های ۱۶۷۱ و ۱۸۳۴ میلادی، ۴ هزار و ۲۰۰ برده وجود داشته است، که حدود دو سوم آن ها بومی و یک سوم دیگر سیاه پوست بودهاند.

به گزارش «کانورسیشن»، تاریخچه برده داری و مهاجرت، زمینه مهمی برای گفتوگوهای معاصر درباره نژادپرستی فراهم می کند اما افزایش مهاجران به طور خودکار به کاهش میزان نژادپرستی منجر نمی شود.

بیشتر بخوانید: واکنش پاپ فرانسیس به کشف گور جمعی کودکان بومی کانادا

در همین چند روز گذشته بر اساس خبرهای منتشر شده، ۲۱۵ گور متعلق به کودکان بومی در نزدیکی یک مدرسه شبانه روزی برای بومیان در کانادا کشف شد.

کانادا سابقه طولانی نژادپرستی در قبال مردم بومی این کشور را به همراه دارد؛ از استعمار سرزمین بومیان و به بردگی بردن گرفته تا نقض معاهدات و سیاست هایی که به ایجاد مدارس شبانه روزی برای این افراد منجر شده است.

هنوز هم آثار و نشانه های سوء استفاده و نژادپرستی در قبال ساکنان اولیه کانادا از طرف دولت این کشور در نظام این کشور به چشم می خورد.

بسیاری از جوامع دورافتاده برای دستیابی به نیازهای اساسی، مانند آب آشامیدنی تمیز با چالش روبرو هستند.

همچنین مردم بومی در کانادا نیز بالاترین سطح فقر را تجربه می کنند؛ بر اساس آمارها، ۲۵ درصد مردم بومی کانادا در فقر زندگی می کنند و این آمار برای کودکان بومی ۴۰ درصد است.

دستیابی به مراقبت های بهداشتی نیز برای بسیاری از مردم بومی کانادا چالشی مداوم بوده است.

اخیرا «جویس اچاکوان»، در بیمارستانی در شهر «جولیت» استان «کبک»، درگذشت.

این فرد که از بومیان کانادا بود نه تنها کمک لازم را دریافت نکرد، بلکه کارمندان بیمارستان به او گفتند که بهتر است از دنیا برود.

این تنها یک مورد از میان بسیاری از موارد مربوط به نژادپرستی نظام مند در کاناداست.

هنوز هم اقدامی معنادار برای مبارزه با نژادپرستی نظام مندی که مردم بومی کانادا هنوز هم در حال تجربه آن هستند، انجام نشده است.