ایسنا/خراسان رضوی عضو هیات علمی گروه الهیات دانشگاه فردوسی مشهد گفت: انگیزه های درونی افراد در رشته الهیات بسیار اثرگذار است، اما موفقیت علمی در این رشته ها، شاید در حد ۲۰ تا ۳۰ درصد به انگیزه های درونی دانشجویان برگردد.

دکتر علیرضا آزاد در برنامه زنده اینستاگرامی انجمن های علمی دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد با محوریت «انتخاب آگاهانه» در خصوص معرفی رشته علوم قرآن و حدیث، اظهار کرد: در حوزه الهیات و در دوره کارشناسی پنج تا ۶ زیرشاخه وجود دارد که یکی از آن ها علوم قرآن و حدیث است و در کنار آن هم رشته فلسفه و کلام، ادیان و عرفان، فقه و حقوق اسلامی، تاریخ و تمدن اسلامی به عنوان یکی از زیرشاخه های الهیات محسوب می شوند.

وی افزود: در این رشته تلاش بر این است که دانشجویان با محتوای قرآن و حدیث و همچنین شیوه تحلیل یک متن قرآنی یا متن روایی آشنا شوند. بعضی از افراد تصور می کنند که قرار است در این رشته تمام تفسیر قرآن را بخوانند که اینطور نیست. شاید کل آن متن تفسیری که به عنوان درس خوانده می شود، یک پنجاهم قرآن باشد. در این رشته ها بیشتر شیوه تعامل با قرآن مانند آشنا شدن با روش تحلیلی قرآن، آشنا شدن با موضوعات گوناگونی که در قرآن مطرح است، آشنایی با مراکز قرآن پژوهی و حدیث پژوهی و شیوه شناخت حدیث درست از نادرست فضای چنین مطالبی نیز به شمار می رود.

این عضو هیأت علمی گروه الهیات دانشگاه فردوسی مشهد، تصریح کرد: فرد در این رشته به یک مفسر یا محدث تبدیل نمی شود بلکه شیوه تعامل علمی نه الزاما ایمانی مباحث را یاد می گیرد. رشته قرآن و حدیث جزو رشته هایی است که در ارشد، بسیاری از افراد از رشته های دیگر می آیند. بین الهیاتی ها هم رشته فلسفه این گونه است و جالب است ورودی های سال گذشته رشته فلسفه در دوره ارشد، تنها یک نفر در رشته فلسفه بود و همه از رشته های دیگر به فلسفه آمده بودند.

ادبیات عرب در رشته قرآن و حدیث پر حجم است

وی اضافه کرد: در رشته علوم قرآن و حدیث درس های ادبیاتی یعنی نحو، صرف، بلاغت، ترجمه و … جزو درس های پایه اما در عین حال پر حجم حساب می شود. تقریبا در بین رشته های الهیات، هیچ رشته ای به اندازه قرآن و حدیث ادبیات عرب نمی خواند و ادبیات عرب در رشته قرآن و حدیث پر حجم است.

آزاد بیان کرد: دانشجویان در این رشته چند واحد در مورد فقه و آشنایی علم کلام و فلسفه هم می خوانند و هر رشته از الهیات که افراد وارد می شوند، دو واحد تا چهار واحد در آشنایی با رشته های الهیات هم می خوانند که دروس پایه حساب می شوند. در درس های تخصصی، علوم و تفسیر قرآن و همچنین علوم حدیث و نیز خود حدیث داریم که با هم متفاوت است. اگر در درس های تخصصی حساب کنیم ۶۰ درصد به سمت مباحث قرآنی و ۴۰ درصد بحث های حدیثی مطرح است. اخیرا درس هایی در مورد بازار کار اضافه می شود که دانشجویان قرآن را راهنمایی می کند.

وی عنوان کرد: بسیاری از افراد در رشته هایی مانند علوم قرآن انگیزه های زیادی دارند و بسیاری از افرادی هم که وارد می شوند، علاقه مندی بیشتری پیدا می کنند. در رشته هایی مانند الهیات انگیزه های درونی افراد بسیار اثرگذار است، اما موفقیت علمی در این رشته ها شاید در حد ۲۰ تا ۳۰ درصد به انگیزه های درونی آنها بازگردد.

این عضو هیأت علمی گروه الهیات دانشگاه فردوسی مشهد، خاطرنشان کرد: هر رشته آکادمیک به ویژه علوم قرآن و حدیث استعداد هم لازم دارد و صرف علاقه، کافی نیست و افراد باید توانایی ذهنی و علاقه مندی علمی داشته باشند. مسأله اشتغال در همه رشته ها معضل است و هیچ رشته ای نیست که بگوییم لیسانس گرفته و به شغل مورد نظر رسیده است. رشته علوم قرآن هم از این قاعده مستثنی نیست. از سوی دیگر تجربه من نشان می دهد که امکان ندارد فردی کار بلد باشد و بیکار بماند. فردی که بیکار می ماند یعنی کار بلد نیست. اما در میان رشته های الهیات علوم قرآن و حدیث نسبت به سایر رشته های الهیاتی، امکان اشتغال بهتری وجود دارد.

دانش آموزان دانشگاه های بزرگ را انتخاب کنند

وی با بیان اینکه به دانشگاه های بزرگ بروید ولو در رشته پایین تر و به دانشگاه شیک حتی در رشته بهتر نروید، تصریح کرد: آنچه به عنوان درس سر کلاس یاد می گیریم حداکثر یک سوم چیزی است که از دانشگاه یاد گرفته اید. هنگامی که در دانشگاه کوچک مشغول به کار شوید افق پرواز هم به همان نسبت کوچک می شود. دانشگاه های کوچک شخصیت فرد را کوچک می کند. نمی خواهم بگویم صد در صد است و اگر دانشگاه کوچک رفتید دیگر فرد کوچکی خواهید بود، نه. قطعا به تلاش و کوشش فرد هم موثر است، اما تا آنجایی که می توانید سعی کنید دانشگاه درجه یک انتخاب کنید حتی در رشته پایین تر زیرا امکان ادامه تحصیل با امکانات و شرایط بهتر بیشتر خواهد بود.

آزاد در خصوص تفاوت رشته الهیات در دانشگاه و حوزه افزود: در حوزه علمیه هدف بیشتر افزایش معنویت و رویکرد تبلیغی در عرصه دینی است و فرد می خواهد از دین دفاع کند و در دانشگاه رویکرد بیشتر شناخت کلیات دینی است. حوزه علمیه از حیث محتوای دینی از دانشگاه عمیق تر کار می کند، اما دانشگاه بسیار روش مندتر و بی تعصب تر کار می کند. حوزویانی که دانشگاه درس بخوانند خیلی بیشتر از دانشگاهیانی هستند که به حوزه می روند. اگر بخواهیم تفکیکی برای محتوا و روش داشته باشیم، حوزه، محتوای غنی تر و دانشگاه روش کامل تری برای بحث های الهیاتی دارد.

انتهای پیام