مهر | دین و اندیشه | دوشنبه، 20 اسفند 1403 - 16:06

فصل هی مختلف محفل، با دعوت از مهمانان متعلق به اقشار، اقوام و ملت های مختلف، جلوه هایی از گستردگی سفرۀ قرآن را به تصویر کشیدند.

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام سید محمدحسین دعایی فعال فرهنگی در یادداشتی به بیان ویژگی های مسابقه قرآنی محفل پرداخت که در ادامه حاصل آن را می خوانید:
۱.
یکی از کارهای خوبی که در فصل جدید محفل انجام می شود، خط بردن حاضران از روی قرآن است؛ حرکت درست و لازمی که می تواند فرهنگ برکت زا و نورآفرین نگاه به مصحف شریف در مجلس قرائت را جا بیندازد.
۲.
این که مهمان اول قسمت دوم برنامۀ محفل، دکتری برق صنعتی دارد، یعنی: نباید گمان کرد فقط کسانی دنبال قرآن و فعالیت قرآنی می روند که اهل تحصیلات عالیۀ دانشگاهی نیستند.
نه؛ قرآن، کتاب زندگی است و به همین خاطر هرکسی، با هر نوع و سطحی از تحصیلات، اولاً «می تواند» و ثانیاً «باید» با قرآن مأنوس باشد.
۳.
محفل ۱ و ۲ با دعوت از مهمانان متعلق به اقشار، اقوام و ملت های مختلف، جلوه هایی از گستردگی سفرۀ قرآن را به تصویر کشیدند؛ و حالا محفل ۳ با دعوت از یک اسقف مسیحی، بر هویت و ظرفیت فرادینی این کتاب آسمانی تأکید دارد؛ همان هویت و ظرفیتی که در دو کلیدواژۀ «توحید» و «آزادگی» خلاصه شده و در این آیۀ شریفه به ظهور رسیده است: «قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَیٰ کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَ لَا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ.» (آل عمران/۶۴) بر همین اساس لازم است که هرچه سریع تر، با الگوگرفتن از عالمان مجاهد و روشن بینی هم چون شهید آل هاشم، کوتاهی ها در استفاده از این هویت و ظرفیت را جبران کنیم و زمینۀ لازم برای فراگیرشدن گفتمان های آسمانی در سرتاسر کرۀ زمین را فراهم آوریم؛ همان اتفاق مبارکی که یکی از اصلی ترین مقدمات ظهور حضرت ولی عصر ارواحنا فداه است.
۴.
این که یک اسقف مسیحی، علاوه بر اشاره به پاکدامنی و عفت حضرت مریم سلام الله علیها، بر ضرورت و مطلوبیت حجاب نیز تأکید کند، آن را مایۀ زیبایی زن و آراستگی جامعه بداند و از بانوان ایران زمین بخواهد که در مسیر حفظ حجاب، محکم و استوار باشند، حقیقتاً جای دقت دارد.
ای کاش می شد این صحبت ها را به گوش همۀ دختران و زنان مسلمانی که هنوز مسئله حجاب برای آن ها حل نشده رساند.
اگر طبق نکتۀ پیش گفته، باید پیام اسلام را جهانی کرد و به گوش پیروان دیگر ادیان رساند، گاهی هم لازم است که پشتیبانی پیروان دیگر ادیان از پیام اسلام را به مسلمانان گوشزد کرد تا اطمینان قلبی باشد برای اصحاب تردید و غفلت.
۵.
یکی دیگر از فرازهای درخشان سخن اسقف چیف چیان، تأکید او بر دروغ بودن شعار حقوق بشر و ادعای آزادی ادیان در غرب بود؛ این که منادی و مدافع اصلی ارزش هایی مثل صلح، عدالت و آزادی در دنیای امروز، جمهوری اسلامی است، نه کشورهای غربی؛ و این که جنایت های رژیم صهیونیستی در غزه، عمق انحطاط اخلاقی تمدن غرب را برملا کرد.
این ها بخشی از همان دریافت های مشترک انسانی است که به برکت ماجرای طوفان الاقصی شکل پیدا کرده و می توان با تکیه بر آن ها، جنبش جهانی بازگشت به توحید و آزادگی را فعال کرد.
۶.
ماجرای حسین صباغی پاکبان شریف کاشانی هم خیلی درس آموز بود.
قبلاً در تحلیل محفل ۱ و ۲ نوشتم که روایت داستان های افراد مختلف به منظور تطبیق عملکرد آن ها بر آموزه های قرآن و الگوسازی از این عملکرد، یکی از مهم ترین و مؤثرترین رویکردهایی است که در محفل دنبال می شود؛ رویکردی که درصدد نهادینه کردن مهم ترین شعار این برنامه است: «قرآن، کتاب زندگی».
به بیان دیگر، همۀ آن چه که به ظاهر قرآن مربوط می شود، مثل تلاوت، تجوید و حفظ، همه و همه مقدمه است برای ارتباط با قرآن، درک پیام قرآن و عمل به قرآن.
بر همین اساس، قرآنی ترین آدم ها کسانی هستند که در میدان واقعیت، قرآن را زندگی می کنند؛ درست مثل حسین صباغی که به ارزش هایی مثل حلال جویی، امانتداری، راستگویی، بخشندگی و ارجمندی، در واقعیت زندگی پایبند بوده است.
۷.
همان طور که در یادداشت قبل گفتم، گویا قرار است محفل امسال، جلوه های خاصی از توجه به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشد.
بهانۀ دومین قسمت برنامه برای زنده کردن یاد مهدی فاطمه در دل ها، قولی بود که حسین صباغی به آقا داد و پای آن ایستاد.
ما چقدر پای عهدمان با امام زمان هستیم؟
اصلاً آیا عهدی در کار هست؟