به گزارش مشرق، جناب آقای دکتر حداد عادل در ایام انتخابات اخیر و و قیل و مقال تبلیغات نامزدهای آن برای تمیز حقیقت از مجاز به ویژه در فضای مجازی میان فهرست ها و سیاهه های ریز و درشت خلق الساعه ای که به نام حامیان ،مدافعان و دلواپسان انقلاب مطرح می شدند در مقابل فهرستی که ایشان و تنی چند از چهره ها و شخصیت های شاخص و مورد اجماع جریان اصولگرایی ارایه کرده بودند؛ اشارتی داشتند به مناظره ی منظوم و حکیمانه ی کدوبن و چنار منسوب به ناصر خسرو قبادیانی؛ لیکن حرمت قایل شدند و فرمودند فرق میان ما و آن ها همانند چنار و پاجوش ها است؛ زیرا چنار و پاجوش ها اساسا هم ریشه اند و تفاوت ماهوی و ذاتی با یکدیگر ندارند.

اما بعد, گروهی از این عزیزان و خاصه برادر جوان انقلابی بزرگواری چنان بر بیرون ماندن از دایره ی منتخبان این فهرست تاختند و شوریدند که گویی تنظیم کنندگان آن و به ویژه جناب آقای دکتر حداد عادل شق عصای مسلمین کرده اند و مستوجب هر بی حرمتی و تهمتی هستند.

در اینجا قصدمان تعریف و تمجید از جناب آقای دکتر نیست چرا که هم از شرط اول هر تعریفی که اعرفیت معرف از معرف باشد نصیبی نداریم و هم کارنامه ی درخشان و گرانبار علمی ، فرهنگی، ادبی، انقلابی و … ایشان آشکار و به سان چنار تناوری ریشه دار است. لیکن برای پاسداشت حرمت ایشان که همانا حرمت معلم و استادی است و با بیش از پنج دهه شاگرد پروری و تربیت هزاران معلم و استاد که هریک خود افتخاری از افتخارات علمی و فرهنگی انقلاب و ایران هستند، لازم است مختصری به خود و نیز این عزیزان که پاجوشی چنار را دور از شأن خود دیده اند تنبه دهیم.

این دوست و برادر جوان انقلابی خود بهتر می دانند که گرد سم ترک تازی اسبان در میدان مشق سیاست زود فرو می نشیند و آن چه باقی و پایدار می ماند را شیخ ابوسعید به زیبایی بیان داشته است که: … این چیزها را بس قیمتی نیست، مرد آن بود که در میان خلق بنشیند و برخیزند و بخسبد و با خلق ستد و داد کند و با خلق درآمیزد و یک لحظه از خدای غافل نباشد.

لیکن آن چه از باب کنایه درباره ی مقایسه ی چنار با جناب آقای دکتر حداد عادل فرموده اند از قضا از باب تشبیه درست است. درخت چنار را ثمری شیرین و گوارا چنان که سیب و پرتقال دارند نباشد. چنار سایه گستری و استواری و ثابت قدمی در راه دارد و همان طور که به زیبایی در مناظره ی منظوم کدوبن و چنار آمده است:

اورا گفت که امروز ای کدو

با تو مرا هنوز نه هنگام داوری است

فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان

آنگه شود پدید که از ما دو مرد کیست

ایشان نیز تا کنون بر همین سبیل رفتار کرده و زیسته اند و اگر خلاف آن بود تاکنون از پرده برون افتاده و گوشه ای از آن نمایان شده بود. مگر جز این است که

نحن ابنا دلیل نمیل حیث یمیل

خوشبختانه دوست و دشمن همگی اذعان دارند که جنابشان نه از برای خود و نه فرزندان و اطرافیان سهمی از سفره انقلاب برنداشته و در عوض هر آن چه در توان و توشه داشته که همانا عزت و آبرو و اعتبار و مقام علمی و فرهنگی بوده خرج نظام و انقلاب کرده اند و حساب مجاهدت های برادر شهیدشان جداست که اگر بودند او نیز امروز چناور تناور و با صلابتی بودند که زیر خیمه ی انقلاب و نظام را می گرفت.

یکی دیگر از ویژگی های درختان چنار بر خلاف درختان مثمر این است که پس از حیات نیز عزت و حرمت دارند و چوبشان سر از بازار ذغال فروشان در نمی آورد و نزد درودگران و نجاران حرمت و اعتبارخاصی دارد و به همین سبب منابر و درهای بقاع متبرکه را بنا بر سنت از آن می سازند و کم نیستند شاهکارهای که قرن هاست هنوز پابرجا و استوار باقی مانده اند. از قضا آثار و تألیفات علمی و فرهنگی جناب آقای دکتر حداد عادل و به ویژه ترجمه ی شیوا و دلنشین شأن از قرآن کریم سال ها و بلکه قرن ها باقی و ماندگار و منشا خیر و برکت و ذکر خیر یاد و نام شان خواهد بود.

کوتاه سخن این که اندر فواید چنار و تشبیه ویژگی های آن با بزرگان سخن فراوان است و انشاالله که زین پس حرمت و قدر منزلت آن ها و به دیگر سخن چنار های تناور و استوار این سرزمین و انقلاب را پاس بداریم و این کلام حکیم سخن را از یاد نبریم که :

بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد