آقای ممرک عزیز و جوانان برومند تیم فوتسال زیر بیست سال افغانستان. درود بر شما که با همت بلندتان کاری کردید، کارستان. آیا میدانید که امروز شنبه، اولین روز هفته، اول روز ماه و اولین روز فصل تابستان است. یقین داشته باشید که اولین قهرمانی شما هم در آسیا خواهد بود.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، محمدسرور رجایی شاعر و فعال عرصه فرهنگی کشور افغانستان یادداشتی را با عنوان «شما قهرمانید» با نگاهی فرهنگی به بازی امروز فوتسال افغانستان برای این رسانه ارسال کرده است که مشروح آن را در ذیل می خوانید؛

۱- چندی پیش کاپیتان تیم ملی والیبال لهستان کوبیاک، در اظهارات تند و زننده ای ملت شریف ایران را مورد خطاب قرار داد. اظهاراتی که مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و باعث محرومیت ورزشی وی شد. در پیوست همین ماجرا، اما شهردار محترم ارومیه با یاد آوری بزرگ منشی ملت ایران در حاشیه میزبانی از مسابقات والیبال لیگ ملت ها ، عنوان شهروندی افتخاری را به سرمربی و کاپیتان جدید تیم ملی والیبال لهستان اهدا کرد. آفرینش باد. به همین سادگی و مهربانی نگاهها را تغییر داد.

۲- چند سال پیش طرح شهروندی افتخاری برای فرهنگیان افغانستانی از سوی مدیرعامل موسسه فرهنگی و هنری شهرستان ادب پیشنهاد شد. طرحی که سه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی آقایان دکتر حسینی و دکتر جنتی و دکتر صالحی از آن استقبال کردند، ولی اقدام نه. حالا بعد از چند سال هنوز هم اهالی فرهنگ و هنر از آن پیشنهاد با مهربانی یاد می کنند، ولی آن ماجرا همچنان در بایگانی خاطره های همدلانۀ ما جا خوش کرده است. بگذریم، این موضوع چه ربطی به ورزش دارد؟

۳- بیست سال پیش، زمانی که عبدالرازق ممرک در تیم فوتبال فجر مهاجران ساکن شهر ری، در مسابقات جام فوتبال آماتور مهاجران در باقرشهر شهر بازی می کرد، نگارنده نیز، بازیکن تیم فوتبال یاری بود. همیشه هم بازی دو تیم «فجر» و «یاری» جذاب و تماشایی بود. چرا؟ چون تیم فجر بازیکنان زهرداری چون عبدالرزاق ممرک و ظاهر حسنی را داشت و تیم یاری، دروازه بان آماده ای به نام محمدضیا حیدری. دلیل یادآوری از آن روزها این است که بدانیم، جوهره و شخصیت اخلاقی و ورزشی آقای ممرک در دنیای سخت مهاجرت ساخته و پرداخته شد. در زمینهای خاکی باقرشهر و شهر ری که هرگاه یک تیم محلی ایرانی میامد، مجبور میشدیم بازی رسمی خود را تعطیل کنیم تا آنها بازی کنند.

بگذریم، حالا بعد از بیست سال ممرک عزیز، با همان استعداد و تجربه ها و با پشتوانه جوانانی از جنس خود تیمی را ساخته است که قرار است بر بام فوتبال زیر بیست سال آسیا گام بگذارد. جوانانی که هیچگاه به دنبال شهروندی افتخاری نبودند، اما دوست داشتند در تیم های ایرانی بازی کنند و توانایی هایشان را نشان بدهند. دوست داشتنی که حق آن ها بود و هست، اگر چه تا کنون محقق نشده است. امیدوارم بعد از این، این نگاه تغییر کند. ورزشکاران مهاجر افغانستان، ممرکها و نیکپاهای گمنام بسیار دارد.

۴- فرماندار محترم شهر تبریز، در یک حرکت اسلامی و انسانی بیان کرده است که برای حضور هواداران تیم ملی فوتسال افعانستان در شهر تبریز هیچ مانعی نیست. خبر مسرت بخشی که جوانان پرشور کشورم را با آرامش خاطر بیشتر روانۀ شهر تبریز خواهند کرد.

امیدواریم این محدودیت روز به روز در برابر همدلی تاریخی ما کمرنگ تر شود. یقینا امروز یکی از روزهای به یاد ماندنی شهر تبریز خواهد بود. یقینا سالن «پورشریفی» تنگی خواهد کرد. دوست دارم امروز در جمع هواداران تیم افغانستان صحنه های ماندگار حمایت شهروندان تبریزی را شاهد باشیم. ما از گذشته های دور تاریخ، یگانه بودیم و هستیم و خواهیم بود. تاریخ حضور مهاجران این را نشان داده است که ما صمیمانه و باورمندانه از ارزش های مشترک فرهنگی و ارزشی خود دفاع کردیم. در روزهای سخت جنگ و سازندگی و تحریم در کنار مردم شریف ایران بودیم و هستیم. همان گونه که در روزهای سخت جهاد ما در برابر اتحاد جماهیر شوروی، یاری رسان ما بودید. نسل اولی های جهاد ما هنوز هم تلاش و آموزش فرهنگی نظامی سردار علی تجلایی تبریزی و دوستانش را در افغانستان و در زادگاه اجدادی من بهسود به یاد دارند. آن سالها ما هیچ محدودیتی نداشتیم. امید که بعد از این هم نداشته باشیم.

۵- صحبت جناب رئیس جمهور کشورم را با آقای ممرک، بارها گوش دادم. صحبتی که ظاهرا خوب رسانه ای شد و هم به موقع بود و هم روحیه بخش برای توپچی های جوان افغانستان. امیدوارم که چنین شود و تیم ملی فوتسال ما بعد از قهرمانی در یک فضای سرشار از امنیت با جاب ایشان دیدار کنند. اما درد دل ما این است که آقای رئیس جمهور! خوب میدانید که مردم شریف افغانستان سالهاست برای اقتدار و سربلندی کشور تا پای جان ایستاده اند. مبارزه کردند و می کنند. چه مهاجر باشند و چه نباشند. تیم ملی زیر بیست سال فوتسال ما که هشت نفر تاثیر گزار آن، از جوانان مهاجر هستند، خود را سرباز وطن میدانند. با جنگندگی به پای فینال رسیده اند. با جسارت به یادماندنی تاریخ ساز شدهاند. آنها خوب به وظیفه شان عمل کردند. آیا شما که این قدر خوب و با احساسات حرف میزنید، خوب به وظیفۀ تان عمل کردهاید؟ چقدر در فکر تامین امنیت و آرامش کشور و توبچی های شادیآفرین واقعی کشور بودهاید؟ در فکر تامین امنیت همیشگی کشور هستید؟ امنیت و آرامش دایمی است که حافظ قهرمانی قهرمانهای ملی ما هستند. باور کنید که هر روز با آزادی عاشقان بهشت موهوم، ترس ما بیشتر می شود.

۶- شادی حق مردم است. خوشحالی بخش مهمی از زندگی مردم است که متاسفانه در این سالها مردم زجر کشیده ما آن را تجربه نکردهاند و یا بسیار کم تجربه کرده اند. حالا که امروز تیم فوتسال زیر بیست سال وطنم شادی واقعی را به خانه های تمام افغانستانیها میفرستد، شایستۀ تقدیر است و آفرین. کاش دوربینی می بود که تمام لحظه های شادی و بغض میلیونها افغانستانی را ثبت می کرد. کاش هموطنان عزیزم خاطرات امروزشان را برای یادگار بنویسند. امروز فینال فوتسال زیر ۲۰ سال آسیا در تبریز بین تیم جسور و تاریخساز افغانستان و تیم قدرتمند و تکنیکی جاپان برگزار می شود. من بر این باورم که تیم ما هر نتیجه ای را بگیرد، قهرمان است و افتخارآفرین.

۷- آقای ممرک عزیز و جوانان برومند تیم فوتسال زیر بیست سال کشورم. درود بر شما که با همت بلندتان کاری کردید، کارستان. آیا میدانید که امروز شنبه، اولین روز هفته، اول روز ماه و اولین روز فصل تابستان است. یقین داشته باشید که اولین قهرمانی شما هم در آسیا خواهد بود. شک نکنید که مردم افغانستان در انتظار لحظۀ رویایی بالا بردن جام قهرمانی بر فراز دستان بلند پرواز شما هستند، تا با وحدت و همدلی ملی جشن شادمانی برگزار کنند. پیشاپیش این قهرمانی مبارک شما و تمام ملت سرافراز افغانستان.

انتهای پیام/