تا به حال چشمتان به متن خطبه حضرت زینب(س) در بارگاه یزید افتاده؟

به گزارش مشرق، مهدی متولیان از فعالان فرهنگی در مطلبی نوشت:
«حجاب نورانی یا «نور سیاه» عبارت است از هر مرحله از مراحل سیر و سلوک روحانی که توقف سالک در آن، مانع از صعود به مراحل بالاتر باشد. این مراحل عرفانی از یک جهت، مثبت و از جهتی دیگر، منفی خواهند بود؛ از جهتی نورند و از جهتی حجاب هستند …»
به رفیقی گفتم: امسال که کرونا شور حسینی را تعطیل کرده، فرصت خوبی است که به شعور حسینی بپردازیم.
فوری گفت: شعور حسینی باید همراه با شور حسینی باشد؛ یعنی که به هر قیمتی شده نباید هیأت و روضه و سینه زنی تعطیل شود! این جمله ی تکراری، کلیشه ای است که می خواهد به دلبستگی و تعصبمان بر هیأت و سینه زنی سرپوش بگذارد و گریز همیشگی ما از معارف عمیق عاشورا را کتمان کند. غافل که هیأت و روضه و عزا بهانه هایی برای علم کردن تفکر حسینی اند. خودشان فی نفسه اصالت ندارند، این سیدالشهدا(ع) و تفکر او است که اصالت دارد. دریا او است و مراسم و مناسک موجش هستند.
من می گویم اگر چراغ روضه کم رنگ شده، باکی نیست؛ چراغ مطالعه ی حسینی را روشن کنیم. حماسه ی حسینی را بخوانیم، مقاتل را بخوانیم، تواریخ را بخوانیم، تفسیر زیارت عاشورا را بخوانیم، گنجینۀالاسرار را بخوانیم، خطبه های ناخوانده و ناشنیده ی پیام رسانان عاشورا را بخوانیم … اصلا تا به حال چشمتان به متن خطبه ی حضرت زینب در بارگاه یزید افتاده؟! آیا لذت صلابت و استحکام کلامش را که به وضوح داغ عاشورا را تسکین می دهد، تجربه کرده اید؟ امسال فرصت خوبی داریم و می توانیم چشم از موج ها برداریم و خود دریا را سیاحت کنیم.
هیأت و روضه و عزا بهانه هایی برای علم کردن تفکر حسینی بود. تفکری که همه چیز را می دهد تا نظام الهی تأسیس شود. تفکری که هنوز به اقتصاد ما نرسیده و هنر ما از آن بویی نبرده و … خیلی مانده تا به معنی کامل لفظ حسینی شویم.
خلاصه برادر! تو سالک طریق حسین هستی؛ به پا که سنت های دوست داشتنی محرم، حجاب نشود و متوقف نشوی.
«حجاب نورانی یا «نور سیاه» عبارت است از هر مرحله از مراحل سیر و سلوک روحانی که توقف سالک در آن، مانع از صعود به مراحل بالاتر باشد. این مراحل عرفانی از یک جهت، مثبت و از جهتی دیگر، منفی خواهند بود؛ از جهتی نورند و از جهتی حجاب هستند …»
به رفیقی گفتم: امسال که کرونا شور حسینی را تعطیل کرده، فرصت خوبی است که به شعور حسینی بپردازیم.
فوری گفت: شعور حسینی باید همراه با شور حسینی باشد؛ یعنی که به هر قیمتی شده نباید هیأت و روضه و سینه زنی تعطیل شود! این جمله ی تکراری، کلیشه ای است که می خواهد به دلبستگی و تعصبمان بر هیأت و سینه زنی سرپوش بگذارد و گریز همیشگی ما از معارف عمیق عاشورا را کتمان کند. غافل که هیأت و روضه و عزا بهانه هایی برای علم کردن تفکر حسینی اند. خودشان فی نفسه اصالت ندارند، این سیدالشهدا(ع) و تفکر او است که اصالت دارد. دریا او است و مراسم و مناسک موجش هستند.
من می گویم اگر چراغ روضه کم رنگ شده، باکی نیست؛ چراغ مطالعه ی حسینی را روشن کنیم. حماسه ی حسینی را بخوانیم، مقاتل را بخوانیم، تواریخ را بخوانیم، تفسیر زیارت عاشورا را بخوانیم، گنجینۀالاسرار را بخوانیم، خطبه های ناخوانده و ناشنیده ی پیام رسانان عاشورا را بخوانیم … اصلا تا به حال چشمتان به متن خطبه ی حضرت زینب در بارگاه یزید افتاده؟! آیا لذت صلابت و استحکام کلامش را که به وضوح داغ عاشورا را تسکین می دهد، تجربه کرده اید؟ امسال فرصت خوبی داریم و می توانیم چشم از موج ها برداریم و خود دریا را سیاحت کنیم.
هیأت و روضه و عزا بهانه هایی برای علم کردن تفکر حسینی بود. تفکری که همه چیز را می دهد تا نظام الهی تأسیس شود. تفکری که هنوز به اقتصاد ما نرسیده و هنر ما از آن بویی نبرده و … خیلی مانده تا به معنی کامل لفظ حسینی شویم.
خلاصه برادر! تو سالک طریق حسین هستی؛ به پا که سنت های دوست داشتنی محرم، حجاب نشود و متوقف نشوی.
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «تا به حال چشمتان به متن خطبه حضرت زینب(س) در بارگاه یزید افتاده؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.