به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درحال حاضر رشته های مهندسی در ایران شرایط پیچیده ای دارند، به صورتی که روسای دانشگاه ها معتقدند دانشجویان بیشتر جذب رشته های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی می شوند و از تحصیل در رشته های فنی و مهندسی که موتور محرک اقتصادی جامعه هستند غافل مانده اند.

این در حالی است که دیر یا زود همه مشاغل دنیای امروزی و حتی مشاغل آینده به آموزش رشته مهندسی نیازمند خواهند بود.

شاید تا ۲۰ سال گذشته بیشتر دانشجویان گرایش زیادی به تحصیل در رشته ریاضیات داشتند، اما چند سالی می شود که دیگر شوق و اشتیاقی میان آن ها برای ادامه تحصیل در این رشته دیده نمی شود که به گفته متخصصان همین موضوع در آینده ای نه چندان دور باعث بروز آسیب های جدی نه تنها به قشر دانشگاهی و علمی بلکه قشر اقتصادی و اجتماعی خواهد شد.

حتی کارشناسان معتقد هستند که آینده شغلی فارغ التحصیلان رشته مهندسی در گرداب بزرگی گیر افتاده و دانش آموزانی که با هزار امید و آرزو ادامه تحصیل در این رشته را انتخاب می کنند بعد از فارغ التحصیلی باید در انتظار شغلی مناسب و در خور توجه جایگاه خودشان همچنان سماق بمکند.

رتبه جهانی ایران در رشته های مهندسی

غلامحسین رحیمی معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم اظهار کرد: ایران در رشته های مهندسی رتبه جهانی ۱۰ و ۱۱ را از آن خود کرده است. اما بی توجهی به بازار کار آن، فارغ التحصیلان این رشته را همچنان با دلهره و نگرانی خاصی رو به رو می کند؛ مطابق عقاید بسیاری از متخصصان رشته های علوم پایه از قبیل فنی و مهندسی باعث پیشرفت همه جانبه کشور خواهند شد، اما بی توجهی مسئولان و سیاست گذاران به آینده شغلی این رشته باعث می شود تا تمرکز دانش آموزان از انتخاب این رشته به سمت و سوی رشته هایی که دارای بازار کار مناسبی هستند و مورد دلخواه خیلی ها قرار دارد سوق داده شود که همین عامل به عنوان خطرناک ترین موضوع باعث بازی با آینده شغلی خیلی از دانشجویان و دانش آموزان این مرز و بوم می شود.

طی سال های اخیر تاکید ویژه ای به تولید علم و فناوری در ایران شده، اما ادامه شرایط باعث شده تا این قبیل از رشته ها مورد مغفول واقع شوند و به همین علت کاهش سالیانه آمار ورود دانش آموزان به رشته های فنی و مهندسی را در پی داشته باشند.

وضعیت بازار کار مهندسی در ایران چگونه است؟

مهدی پور فتح، معاون پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران در گفت وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی، درباره وضعیت رشته کامپیوتر در کشور اظهار کرد: مهندسی کامپیوتر در ایران به دو بخش نرم افزار و سخت افزار تقسیم بندی شده است.

او افزود: بازار کار مهندسی سخت افزار به نسبت مهندسی نرم افزار تا حدودی با محدودیت بیشتری روبه رو است و مهندسی نرم افزار بازار کار نسبتا گسترده تری داشته و شاغلان آن درآمد های بالا و نسبتا خوبی دارند.

پورفتح تصریح کرد: برخی از شاغلان مهندسی کامپیوتر نرم افزار درآمد های بالاتری به نسبت شاغلان این رشته در کشور های دیگر دارند و باید دانست که درآمد ها در حوزه های متفاوت رشته کامپیوتر متفاوت است، برای مثال شاغلان رشته های بانکی مهندسی کامپیوتر حقوق بیشتری دریافت می کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: در حوزه کامپیوتر از بخش های زیر بنایی که در ارتباط با صنعت و جامعه هستند عقب مانده ایم و بیشتر به سمت و سوی فعالیت های رو بنایی در حال حرکت هستیم بنابراین باید به بخش های زیر بنایی توجه ویژه تری شود.

معاون پژوهش های کاربردی دانشگاه تهران اضافه کرد: برخی از شرکت ها درآمد بالایی دارند و دانشجویان سال دوم یا سوم کارشناسی به بعد در رشته کامپیوتر می توانند در این شرکت ها فعالیت کنند و حقوق بیشتری به نسبت استادان خود به دست آورند و ایراد این موضوع در این است که فعالان زیر بنایی برای فعالیت در این حوزه مورد غفلت واقع شده اند چرا که سرمایه گذاری مناسبی در این زمینه به خوبی صورت نگرفته است.

دلیل اصلی عامل کاهش داوطلبان به رشته های مهندسی

با وجود اینکه آمار شرکت کنندگان کنکور سراسری سال گذشته نیز حکایت از کم بودن متقاضیان گروه رشته های ریاضی و فیزیک نسبت به سایر گروه ها داشته، متخصصان این موضوع را به نبود جایگاه شغلی مناسب برای فارغ التحصیلان رشته های علوم پایه نسبت می دهند.

گفتنی است که غفلت از توجه به رشته های علوم پایه تبعات جدیدی برای بخش پژوهش دارند و تحقیقات بنیادی در علوم پایه جایگاه علمی کشور را تعیین می کنند و باعث رشد و پیشرفت تحقیقات در علوم کاربردی می شوند.

گفتنی است که کاهش آمار ادامه تحصیل دانش آموزان در رشته های فنی و مهندسی باید به عنوان زنگ خطر جدی برای مسئولان دانشگاهی در نظر گرفته شود و آن ها با توجه با اهمیت این رشته گام موثری در جذب افراد دبیرستانی داشته باشند.

بیشتر بخوانید

همچنین لازم است تا نگاه مسئولان به رشته های علوم پایه و فنی تغییر یابد و این علوم نه تنها به عنوان علوم کاربردی بلکه به عنوان یک زیربنای فناوری و توسعه همه جانبه جامعه برای تولید علم و فناوری در کشور مورد توجه قرار بگیرد، همچنین لازم است تا سیاست گذاران بودجه های کلان اقتصادی را برای این امر در نظر بگیرند.

انتهای پیام/