امسال غربت محرم، شکوه حسینی ساخت
به گزارش مشرق، محسن مهدیان درباره برگزاری ماه محرم امسال در شرایط کرونایی در کانال تلگرامی خود نوشت: استرس داشتم این دهه آنچنان که باید نباشد. حق عزا ادا نشود و مدام گذشته را مرور می کردم که امسال بی درنگ دریغ خواهیم خورد. اما شام عاشورا حس کردم بهترین دهگی عزا سپری شد …
چرا؟!
اولین و گیراترین.
خیز بلند برداشته شد تا هیات از سکولار بودن و ندبه برای ندبه خارج شود و به «اقدام» نزدیک شود. محبت به سیدالشهدا یعنی تولی به دوست دارانش و غضب و قهر بر دشمنانش. ندبه و عزاداری اگر منتهی به اقدام نشود تنها مسکن وجدان هاست و مخدر شیعگی.
مردم دیدند اهرمن شوم، ویروس منحوس را بهانه کرده است تا هیات و عزا را بزند و لذا یک دست و یک صدا ابهت نظم را به چشم ها کشیدند. سلامتی شان مهم بود اما این میزان زیبایی چشم نواز در اجرای قوانین، در تقابل حق و باطل فهم می شد و فراتر از دوگانه بیماری و سلامتی بود.
دشمنی ها را دیدند و هشتگ هر کوچه یک حسینیه را آفریدند. هرکوچه یک حسینیه راه میانه ای بود که نه مشقت هیات های بزرگ را داشت و نه غربت هیات های خانگی.
ازین مهمتر، تولی با محبین اباعبدالله بود. همراهی با بیماران کرونایی و همدلی با مجاهدان کرونایی. از تیمارداری بیمار تا خادمی پرستار. محبت به محبین سیدالشهدا بود که هشتگ هرهیات یک خدمت را آفرید و چه صحنه های دلانگیزی که ماندگار در تاریخ شد.
دوم و لطیف ترین
امسال غربت، شکوه ساخت. آشفته بودیم که امسال شکوه عزا نباشد و هیبت بیرق ها نبینیم؛ اما پایان دهه همه دیدند آنچه آنچنان شد …
از حسینیه سیار محمود کریمی تا هیات یک نفره رهبرانقلاب تا زنجیرزنی یک نفره عزادار خوشدل و تا دسته غریبانه کودکان کار و تا مجالس صمیمانه همسایه ها وتا روضه بالاسر بیمار و تا ندبه سر دیگ نذری و ….
گوئی باید یکبار دیگر زمانه یادآور می شد که جلال تنها در عظمت جاه و بزرگی مادی نیست و چه بسا غربتی که شوکت بسازد وشکوه آفرین باشد.
اگر شنیدیم «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود»، این علیا مخدره، جلال و جبروت و فر کبریایی کربلا را با روایت غربت و مصیبت در تاریخ مانگار ساخت. اینکه «ما رایت الا جمیلا» را می توان از دل بلا ساخت، درسی است تاریخی که ته جرعه ای را در این دهه چشدیم …
در مسیر ولایت و بندگی، شر و باطل نیز در خدمت حق است؛ اگر بیدار باشیم. انشالله بساط شرورت ویروسی و شیطانی جمع می شود اما نعماتش خواهد ماند …
چرا؟!
اولین و گیراترین.
خیز بلند برداشته شد تا هیات از سکولار بودن و ندبه برای ندبه خارج شود و به «اقدام» نزدیک شود. محبت به سیدالشهدا یعنی تولی به دوست دارانش و غضب و قهر بر دشمنانش. ندبه و عزاداری اگر منتهی به اقدام نشود تنها مسکن وجدان هاست و مخدر شیعگی.
مردم دیدند اهرمن شوم، ویروس منحوس را بهانه کرده است تا هیات و عزا را بزند و لذا یک دست و یک صدا ابهت نظم را به چشم ها کشیدند. سلامتی شان مهم بود اما این میزان زیبایی چشم نواز در اجرای قوانین، در تقابل حق و باطل فهم می شد و فراتر از دوگانه بیماری و سلامتی بود.
دشمنی ها را دیدند و هشتگ هر کوچه یک حسینیه را آفریدند. هرکوچه یک حسینیه راه میانه ای بود که نه مشقت هیات های بزرگ را داشت و نه غربت هیات های خانگی.
ازین مهمتر، تولی با محبین اباعبدالله بود. همراهی با بیماران کرونایی و همدلی با مجاهدان کرونایی. از تیمارداری بیمار تا خادمی پرستار. محبت به محبین سیدالشهدا بود که هشتگ هرهیات یک خدمت را آفرید و چه صحنه های دلانگیزی که ماندگار در تاریخ شد.
دوم و لطیف ترین
امسال غربت، شکوه ساخت. آشفته بودیم که امسال شکوه عزا نباشد و هیبت بیرق ها نبینیم؛ اما پایان دهه همه دیدند آنچه آنچنان شد …
از حسینیه سیار محمود کریمی تا هیات یک نفره رهبرانقلاب تا زنجیرزنی یک نفره عزادار خوشدل و تا دسته غریبانه کودکان کار و تا مجالس صمیمانه همسایه ها وتا روضه بالاسر بیمار و تا ندبه سر دیگ نذری و ….
گوئی باید یکبار دیگر زمانه یادآور می شد که جلال تنها در عظمت جاه و بزرگی مادی نیست و چه بسا غربتی که شوکت بسازد وشکوه آفرین باشد.
اگر شنیدیم «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود»، این علیا مخدره، جلال و جبروت و فر کبریایی کربلا را با روایت غربت و مصیبت در تاریخ مانگار ساخت. اینکه «ما رایت الا جمیلا» را می توان از دل بلا ساخت، درسی است تاریخی که ته جرعه ای را در این دهه چشدیم …
در مسیر ولایت و بندگی، شر و باطل نیز در خدمت حق است؛ اگر بیدار باشیم. انشالله بساط شرورت ویروسی و شیطانی جمع می شود اما نعماتش خواهد ماند …
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «امسال غربت محرم، شکوه حسینی ساخت» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.