به گزارش خبرگزاری تسنیم، فوتبال دیگر آن هیجان را برایمان ندارد. توپ به گردش در می آید و تور دروازه ها هم به لرزه در می آید. هوادار به هوا می پرد و فریاد می کشد اما دریغ از کمی هیجان! با روح و روان مردم کاری کرده اند که دیگر این هیجانات هم اثری روی افسردگی که روی فوتبال سایه انداخته است، ندارد.

در این فوتبال جای نخبه ها بیرون است و افرادی که هیچ چیز از فوتبال نمی دانند جای آنها را گرفته اند. خاک خورده های فوتبال بیرون از گود حرص می خورند و روزمرگی می کنند و امیدی به حل مشکلات ندارند. آنهایی هم که راهی برای خدمت به فوتبال پیدا می کنند خیلی زود از کرده خود پشیمان می شوند و خانه نشینی را به حضور زیر سایه خودخواهی ها را ترجیح می دهند!

هنوز کسی نمی داند فوتبال ایران از رانده شدن خاک خورده های فوتبال چه سودی می برد. رئیس فدراسیون فوتبال خودش را تافته جدا بافته این فوتبال می داند و می خواهد هر کس را که دوست دارد در راس امور فوتبال قرار دهد و ابایی از فراری شدن نخبه های فوتبال ندارد. برایش مهم نیست فردی را راس هر کاری قرار دهد و مردم هم او را ابوالمشاغل معرفی کنند!

برایش هم مهم نیست نخبه هایی مثل محمد حسن انصاری فرد از این فوتبال فرار کنند و زیر بار زور و فشار نروند! محمد حسن انصاری فرد را سال هاست می شناسیم. نخبه ای که می توانست همچون زمانی که در مستطیل سبز هواداران تیمش را به وجد می آورد در امر مدیریت و مربیگری فوتبال نیز نامی ماندگار در این فوتبال پیدا کند اما هر بار که پا در میدان گذاشت کاری کردند که او سال ها گوشه نشینی را به هر کار دیگری ترجیح دهد. امثال انصاری فرد، سرخ و آبی و سبز و زرد، در این فوتبال زیاد هستند که یا شانسی برای اثرگذاری در فوتبال ندارند یا آنها را از فوتبال بیزار و فراری می کنند. مدیران بسیاری در میان پیشکسوتان هستند که فرصت کار به آنها داده نمی شود. آنقدر بیرون گود می مانند تا نوبت به دور زدن تابوتشان در ورزشگاه پیر تهران برسد یا بی سر و صدا دور از وطن و دور از پایتخت به خواب ابدی فرو روند و مردم هم نامشان را برای همیشه از یاد ببرند.

هر کس هم حرفی بزند باید یا ساکت شود یا سکوت کند! فقط می گویند ساکت باش. حتی در برابر نخبه سوزی و دیده نشدن پیشکسوتان! کمر فوتبال ما زیر بار این نخبه سوزی خواهد شکست. واقعا تاج و ساکت برای آیندگان فوتبال چه توضیحی خواهند داشت؟!

یادداشت از رضا ریاضتی

انتهای پیام/