به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، مقبره شیخ حیدر که زمانی بین بومیان به امامزاده مشهور بوده است از قسمت بیرونی به شکل برج مدور و از قسمت درون به شکل ۱۲ ضلعی است. بلندی این بنا ۱۸٫۵ و قطر آن ۱۰٫۵ متر بوده و در دو طبقه زیرین سردابه و فوقانی ساخته شده است که به صورت برج استوانهایی مدور است.

این بنا از خارج با کاشی های فیروزه ای رنگ به آیات ۲۷، ۲۸ و ۲۹ سوره فتح و همچنین لفظ جلال اله در اشکال مختلف و با خطوط کوفی بنائی مزین شده است. در طبقه زیرین و داخل سردابه ۷ قبر وجود دارد که ۶ قبر موجود در وسط گنبد و یکی از قبرها به صورت مجزا در انتهای سردابه جای گرفته است.

در مورد قدمت بنا و تاریخ احداث آن اظهارات گوناگونی ابراز شده است. دونالد ویلبر معتقد است این بنا از آثار قرن هفت و هشت هجری قمری است و در دوره صفویه به تکمیل و کاشی کاری آن همت گماشته شده و با توجه به تخریب کتیبه برجامانده مقبره هیچ سند و مدرکی دال بر احداث این بنا در دست نبوده است. اما در سال های اخیر توسط قوچانی کارشناس سازمان میراث فرهنگی کشور، کتیبه موجود بر سر در ورودی این برج بازخوانی شده و قدمت آن به سال ۷۳۱ هجری قمری یعنی دوره حکومت ابوسعید بهادرخان آخرین حکمران سلسله مغول در ایران نسبت داده شده است.

این بنا در ۱۸ تیر ماه سال ۱۳۱۱ هجری شمسی تحت شماره ۱۸۴ جزو آثار ملی به ثبت رسیده است.

گزارش از بهرام آدشیرین پور

انتهای پیام/ح