داستان حضرت عیسی (ع) و نبوتش در کودکی

خبرگزاری فارس گروه قرآن و فعالیت های دینی: در ادامه انتشار شرح آیات منتخب قرآن و در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان شرح و تفسیر آیات منتخب جزء ۱۶ قرآن کریم بر اساس تفسیر نور به همراه توضیحات حجت الاسلام محسن قرائتی تقدیم می شود.
آیه ۲۷ سوره مبارکه مریم
«فأتت به قومها تحمله قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا * یا أخت هارون ما کان أبوک امرأ سوء و ما کانت أمک بغیا» پس مریم در حالی که نوزادش را در آغوش گرفته بود، او را به نزد بستگان خود آورد. گفتند: ای مریم! به راستی کار بسیار ناپسندی مرتکب شده ای. ای خواهر هارون! پدرت مرد بدی نبود و مادرت (نیز) بدکاره نبود.
نسبت فامیلی مریم (س) و هارون برادر موسی
کلمه «فریا» به معنای کار زشت و منکر بزرگ است. گرچه بعضی هارون را برادر واقعی مریم دانسته اند، لکن پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مریم از بستگان هارون برادر موسی می باشد.[۱]
حقیقت را بگوییم هر چند برای عده ای خوشایند نباشد
۱- حقیقت را آشکار کنیم هرچند گروهی ناراحت شده و تهمت بزنند. «فأتت به قومها تحمله»
۲- قضاوت مردم معمولا عجولانه وبراساس قرائن ظاهری است، نه واقعیات. «لقد جئت شیئا فریا» (با دیدن نوزادی همراه مریم، به بدی او حکم کردند)
۳- یکی از راه های تربیت، توجه دادن افراد به نیکی و فضیلت نیاکان و خانواده است. «یا أخت هارون …»
۴- از والدین وخانواده صالح، جز فرزند صالح انتظار نیست. «یا أخت هارون ما کان أبوک … أمک بغیا» (صالح بودن پدر ومادر وخانواده در رفتار و کردار فرزند مؤثر است.)
۵- انجام کار بد از دودمان شریف، بیشتر مورد سرزنش است. «ما کان أبوک …»
شرح آیات ۲۷ تا ۳۰ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
آیات ۲۹ و ۳۰ سوره مبارکه مریم
«فأشارت إلیه قالوا کیف نکلم من کان فی المهد صبیا * قال إنی عبد الله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» پس مریم به سوی او (عیسی) اشاره کرد. گفتند: چگونه با کسی که در گهواره (و) کودک است سخن بگوییم؟ (عیسی به سخن آمد و) گفت: منم بنده خدا، او به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
سخن گفتن عیسی (ع) در گهواره
حضرت مریم چون روزه سکوت گرفته بود، به خاطر وفای به نذر به جای سخن، اشاره کرد. «فأشارت» با اینکه اولین سخن عیسی علیه السلام درباره بندگی خدا بود، ولی پیروان او غلو کرده، او را خدا و فرزند خدا دانسته اند!
از امام باقر سؤال شد که آیا حضرت عیسی در گهواره نیز حجت خدا بر مردم بود؟ حضرت فرمودند: عیسی علیه السلام نبی بود، اما مرسل نبود تا آنکه به سن هفت سالگی رسید، مقام رسالت نیز به او اعطا شد.[۲]
عیسی علیه السلام با یک جمله کوتاه، هم تهمت را از مادرش دور کرد، هم از آینده خود سخن گفت و هم به وظیفه آینده مردم اشاره کرد. «إنی عبد الله … جعلنی نبیا»
بندگی خدا بالاترین مقام
۱- آنجا که خداوند بخواهد، کودکی در گهواره به سخن می آید و شایعات و فتنه ها را می خواباند. «قال إنی عبد الله …»
۲- در معرفی خود، قبل از هر چیز مهر بندگی خدا را بر خود بزنیم که این، بزرگترین افتخار است. «إنی عبد الله … و جعلنی نبیا»
۳- بندگی خدا سرچشمه همه فیوضات الهی است. «إنی عبد الله … و جعلنی نبیا»
۴- در نبوت (و امامت) سن خاصی شرط نیست. «فی المهد … جعلنی نبیا»
آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم
«و جعلنی مبارکا أین ما کنت و أوصانی بالصلاة و الزکاة ما دمت حیا * و برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا» و هر جا که باشم، خداوند مرا مایه برکت قرار داده و تا زنده ام مرا به نماز و زکات سفارش کرده است و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و (نسبت به مردم) ستمگر و سنگدل قرار نداده است.
شرح آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
عیسی (ع) پیامبری با عمر و زندگی با برکت
چیزی با برکت است که در آن منفعت زیاد، تعلیم و تأدیب دیگران و با ثبات باشد؛ حضرت عیسی علیه السلام هم عمر با برکتی دارد و تا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام زنده است و هم پیروانش بسیارند و بر کافرانی که در پی قتل آن حضرت بودند، پیروزند. «و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا إلی یوم القیامة»[۳]
سرچشمه خیرات و برکات، نیت ها، اهداف، حالات و خصلت های درونی است. لذا بعضی انسان ها هر جا که باشند مبارکند. «جعلنی مبارکا أین ما کنت»[۴] و بعضی به خاطر مشکلات روحی و دوری از معنویت، در هر جا که باشند گرفتار خصلت های ناروای خویش اند و خیرشان به دیگران نمی رسد.
عیسی علیه السلام با کلمه «بوالدتی»، به پاکدامنی مادر و نداشتن پدر اشاره کرد. «و برا بوالدتی» و نفرمود: «بوالدی».
پیام هایی از آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم
۱- امتیازات و برتری های خود را از خدا بدانید. «جعلنی»
۲- ستایش از خود، اگر برای فخر فروشی نباشد مانعی ندارد. «و جعلنی مبارکا …»
۳- پیامبران، سرچشمه خیر و برکت و آثار ابدی هستند. «مبارکا»
۴- ارزش های معنوی، فوق زمان و مکان است. «أین ما کنت … ما دمت حیا»
۵- نماز و زکات از مشترکات ادیان آسمانی است. «و أوصانی بالصلاة و الزکاة» (شاید بتوان شرط مبارک بودن را اقامه نماز و پرداخت زکات دانست.)
۶- رابطه با خدا (انجام نماز)، از رابطه با محرومان (پرداخت زکات) جدا نیست. «بالصلاة و الزکاة»
۷- نماز و زکات، در طول عمر تعطیل بردار نیست «ما دمت حیا»
۸- نیکی به مادر، از اخلاق انبیاست. «و برا بوالدتی»
۹- کسی که به مادرش بی مهری کند، به مردم نیز رحم نخواهد کرد. «برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا»
۱۰- پیامبران بدنبال استبداد و سلطه گری بر مردم نیستند. «لم یجعلنی جبارا شقیا»
آیه ۳۳ سوره مبارکه مریم
«و السلام علی یوم ولدت و یوم أموت و یوم أبعث حیا» و درود بر من روزی که زاده شدم و روزی که می میرم و روزی که زنده برانگیخته می شوم.
شرح آیه ۳۳ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
خط انبیاء مسیری که از هر انحراف مصون است
۱- خط انبیا، تنها خطی است که از تولد تا معاد، از هر گونه انحراف سالم است. «و السلام علی یوم ولدت و یوم … أبعث حیا»
۲- در مواردی، تجلیل از خود جایز است. «و السلام علی …»
۳- مهمترین روزها برای انسان، روز تولد، وفات و زنده شدن در قیامت است.[۵] «ولدت … أموت … أبعث»
۴- مرگ و قیامت برای همه است. (عیسی علیه السلام گرچه تاکنون زنده است و در آسمانها به سر میبرد، اما او هم روزی خواهد مرد.) «یوم أموت»
۵- کسی که محکوم به تولد و مرگ و رستاخیز است، چگونه او را شریک خدا می پندارید؟ «ولدت … أموت … أبعث»
[۱] . تفسیر برهان؛ امالی مرتضی، ج ۴، ص ۱۰۶
[۲] . تفسیر کنزالدقائق
[۳] . آل عمران، ۵۵
[۴] . آل عمران، ۵۵
[۵] . مریم، ۳۱
انتهای پیام/
آیه ۲۷ سوره مبارکه مریم
«فأتت به قومها تحمله قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا * یا أخت هارون ما کان أبوک امرأ سوء و ما کانت أمک بغیا» پس مریم در حالی که نوزادش را در آغوش گرفته بود، او را به نزد بستگان خود آورد. گفتند: ای مریم! به راستی کار بسیار ناپسندی مرتکب شده ای. ای خواهر هارون! پدرت مرد بدی نبود و مادرت (نیز) بدکاره نبود.
نسبت فامیلی مریم (س) و هارون برادر موسی
کلمه «فریا» به معنای کار زشت و منکر بزرگ است. گرچه بعضی هارون را برادر واقعی مریم دانسته اند، لکن پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مریم از بستگان هارون برادر موسی می باشد.[۱]
حقیقت را بگوییم هر چند برای عده ای خوشایند نباشد
۱- حقیقت را آشکار کنیم هرچند گروهی ناراحت شده و تهمت بزنند. «فأتت به قومها تحمله»
۲- قضاوت مردم معمولا عجولانه وبراساس قرائن ظاهری است، نه واقعیات. «لقد جئت شیئا فریا» (با دیدن نوزادی همراه مریم، به بدی او حکم کردند)
۳- یکی از راه های تربیت، توجه دادن افراد به نیکی و فضیلت نیاکان و خانواده است. «یا أخت هارون …»
۴- از والدین وخانواده صالح، جز فرزند صالح انتظار نیست. «یا أخت هارون ما کان أبوک … أمک بغیا» (صالح بودن پدر ومادر وخانواده در رفتار و کردار فرزند مؤثر است.)
۵- انجام کار بد از دودمان شریف، بیشتر مورد سرزنش است. «ما کان أبوک …»
شرح آیات ۲۷ تا ۳۰ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
آیات ۲۹ و ۳۰ سوره مبارکه مریم
«فأشارت إلیه قالوا کیف نکلم من کان فی المهد صبیا * قال إنی عبد الله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» پس مریم به سوی او (عیسی) اشاره کرد. گفتند: چگونه با کسی که در گهواره (و) کودک است سخن بگوییم؟ (عیسی به سخن آمد و) گفت: منم بنده خدا، او به من کتاب (آسمانی) داده و مرا پیامبر قرار داده است.
سخن گفتن عیسی (ع) در گهواره
حضرت مریم چون روزه سکوت گرفته بود، به خاطر وفای به نذر به جای سخن، اشاره کرد. «فأشارت» با اینکه اولین سخن عیسی علیه السلام درباره بندگی خدا بود، ولی پیروان او غلو کرده، او را خدا و فرزند خدا دانسته اند!
از امام باقر سؤال شد که آیا حضرت عیسی در گهواره نیز حجت خدا بر مردم بود؟ حضرت فرمودند: عیسی علیه السلام نبی بود، اما مرسل نبود تا آنکه به سن هفت سالگی رسید، مقام رسالت نیز به او اعطا شد.[۲]
عیسی علیه السلام با یک جمله کوتاه، هم تهمت را از مادرش دور کرد، هم از آینده خود سخن گفت و هم به وظیفه آینده مردم اشاره کرد. «إنی عبد الله … جعلنی نبیا»
بندگی خدا بالاترین مقام
۱- آنجا که خداوند بخواهد، کودکی در گهواره به سخن می آید و شایعات و فتنه ها را می خواباند. «قال إنی عبد الله …»
۲- در معرفی خود، قبل از هر چیز مهر بندگی خدا را بر خود بزنیم که این، بزرگترین افتخار است. «إنی عبد الله … و جعلنی نبیا»
۳- بندگی خدا سرچشمه همه فیوضات الهی است. «إنی عبد الله … و جعلنی نبیا»
۴- در نبوت (و امامت) سن خاصی شرط نیست. «فی المهد … جعلنی نبیا»
آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم
«و جعلنی مبارکا أین ما کنت و أوصانی بالصلاة و الزکاة ما دمت حیا * و برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا» و هر جا که باشم، خداوند مرا مایه برکت قرار داده و تا زنده ام مرا به نماز و زکات سفارش کرده است و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و (نسبت به مردم) ستمگر و سنگدل قرار نداده است.
شرح آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
عیسی (ع) پیامبری با عمر و زندگی با برکت
چیزی با برکت است که در آن منفعت زیاد، تعلیم و تأدیب دیگران و با ثبات باشد؛ حضرت عیسی علیه السلام هم عمر با برکتی دارد و تا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام زنده است و هم پیروانش بسیارند و بر کافرانی که در پی قتل آن حضرت بودند، پیروزند. «و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا إلی یوم القیامة»[۳]
سرچشمه خیرات و برکات، نیت ها، اهداف، حالات و خصلت های درونی است. لذا بعضی انسان ها هر جا که باشند مبارکند. «جعلنی مبارکا أین ما کنت»[۴] و بعضی به خاطر مشکلات روحی و دوری از معنویت، در هر جا که باشند گرفتار خصلت های ناروای خویش اند و خیرشان به دیگران نمی رسد.
عیسی علیه السلام با کلمه «بوالدتی»، به پاکدامنی مادر و نداشتن پدر اشاره کرد. «و برا بوالدتی» و نفرمود: «بوالدی».
پیام هایی از آیات ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه مریم
۱- امتیازات و برتری های خود را از خدا بدانید. «جعلنی»
۲- ستایش از خود، اگر برای فخر فروشی نباشد مانعی ندارد. «و جعلنی مبارکا …»
۳- پیامبران، سرچشمه خیر و برکت و آثار ابدی هستند. «مبارکا»
۴- ارزش های معنوی، فوق زمان و مکان است. «أین ما کنت … ما دمت حیا»
۵- نماز و زکات از مشترکات ادیان آسمانی است. «و أوصانی بالصلاة و الزکاة» (شاید بتوان شرط مبارک بودن را اقامه نماز و پرداخت زکات دانست.)
۶- رابطه با خدا (انجام نماز)، از رابطه با محرومان (پرداخت زکات) جدا نیست. «بالصلاة و الزکاة»
۷- نماز و زکات، در طول عمر تعطیل بردار نیست «ما دمت حیا»
۸- نیکی به مادر، از اخلاق انبیاست. «و برا بوالدتی»
۹- کسی که به مادرش بی مهری کند، به مردم نیز رحم نخواهد کرد. «برا بوالدتی و لم یجعلنی جبارا شقیا»
۱۰- پیامبران بدنبال استبداد و سلطه گری بر مردم نیستند. «لم یجعلنی جبارا شقیا»
آیه ۳۳ سوره مبارکه مریم
«و السلام علی یوم ولدت و یوم أموت و یوم أبعث حیا» و درود بر من روزی که زاده شدم و روزی که می میرم و روزی که زنده برانگیخته می شوم.
شرح آیه ۳۳ سوره مبارکه مریم توسط حجت الاسلام قرائتی
خط انبیاء مسیری که از هر انحراف مصون است
۱- خط انبیا، تنها خطی است که از تولد تا معاد، از هر گونه انحراف سالم است. «و السلام علی یوم ولدت و یوم … أبعث حیا»
۲- در مواردی، تجلیل از خود جایز است. «و السلام علی …»
۳- مهمترین روزها برای انسان، روز تولد، وفات و زنده شدن در قیامت است.[۵] «ولدت … أموت … أبعث»
۴- مرگ و قیامت برای همه است. (عیسی علیه السلام گرچه تاکنون زنده است و در آسمانها به سر میبرد، اما او هم روزی خواهد مرد.) «یوم أموت»
۵- کسی که محکوم به تولد و مرگ و رستاخیز است، چگونه او را شریک خدا می پندارید؟ «ولدت … أموت … أبعث»
[۱] . تفسیر برهان؛ امالی مرتضی، ج ۴، ص ۱۰۶
[۲] . تفسیر کنزالدقائق
[۳] . آل عمران، ۵۵
[۴] . آل عمران، ۵۵
[۵] . مریم، ۳۱
انتهای پیام/
پرسش و پاسخ در
داستان حضرت عیسی (ع) و نبوتش در کودکی
گفتگو با هوش مصنوعی