مخاطب "بایدها" درباره پنل خورشیدی ادارات دولتی کیست؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، رئیس جمهور امروز در بخشی از سخنان خود در جریان سفر به استان قم اظهار داشت: «تمامی ادارات باید به پنل های خورشیدی مجهز شوند. در تابستان برق به ادارات داده نخواهد شد، مگر اینکه از پنل خورشیدی استفاده کنند. قرار است چهارشنبه آینده وزرا گزارشی از اقدامات خود در این زمینه ارائه دهند.»
این تأکید رئیس جمهور درحالی است که شورای عالی انرژی کشور در سال های گذشته الزام تأمین ۲۰ درصد از برق ادارات با پنل های خورشیدی را مصوب کرده و این قانون از طریق وزارت نیرو ابلاغ شده بود.
این تأکید قانونی برای تأمین ۲۰ درصدی برق ادارات با پنل های خورشیدی اجرایی نشد و تعداد زیادی از ادارات کشور، حتی به موضوع این قانون ورود هم نکرده اند و وزارت نیرو در این زمینه کارنامه قابل قبولی ندارد.
حال سوال اینجاست که مخاطب این عبارت «باید» و تأکید امروز رئیس جمهور چه کسی و یا چه نهادی است؟ اگر وزارت نیرو ملزم به اجرای این فرمان رئیس جمهوری است و قرار است نسبت به آن در جلسه چهارشنبه آینده گزارشی ارائه دهد، بهتر است این وزارتخانه ابتدا گزارشی از چرایی عدم موفقیت در اجرای مصوبه شورای عالی انرژی برای الزام تأمین ۲۰درصدی برق ادارات با انرژی خورشیدی را ارائه کند و سپس برنامه خود برای اجرای دستور جدید رئیس جمهوری را اعلام کند.
بدون شک، مخاطب «باید» امروز رئیس جمهور، به جز دولت نیست و این دولت است که باید در راستای توسعه انرژی های تجدیدپذیر به یک همگرایی و یکپارچگی برسد، همگرایی و یکپارچگی که تا امروز سطح آن در دولت چهاردهم برای توسعه تجدیدپذیرها مطلوب نبوده و برنامه های توسعه انرژی های تجدیدپذیر یک به یک با تأخیر و تعلیق مواجه می شوند.
پس از سال ها عقب ماندگی در توسعه انرژی های تجدیدپذیر در ایران، در دولت چهاردهم افزایش ۳۰ هزار مگاواتی تولید برق از انرژی باد و خورشید در دستور کار قرار گرفت به طوری که ۵۰۰۰ مگاوات آن در پیک تابستان ۱۴۰۴ بتواند کمک حال کاهش ناترازی شدید برق باشد؛ در ادامه، این رقم ۵۰۰۰ مگاواتی به ۳۰۰۰ مگاوات تقلیل پیدا کرد و برنامه کوتاه مدت توسعه تجدیدپذیرها به نوعی به روزآوری شد. ۳۰۰۰ مگاواتی که با سرعت فعلی توسعه تجدیدپذیرها، بعید به نظر می رسد به پیک تابستانه مصرف برق امسال برسد.
درحالی که طبق پیش بینی های وزیر نیرو، می بایست تا پایان سال ۱۴۰۳ با افزایش حدودا ۸۰۰ مگاواتی ظرفیت اسمی تولید برق تجدیدپذیر، این ظرفیت از ۲۰۰۰ مگاوات عبور کند، این ظرفیت در پایان سال از مرز ۱۶۰۰ مگاواتی عبور کرد.
درواقع در هر ماه از عمر دولت چهاردهم در سال ۱۴۰۳، به طور متوسط ۵۷ مگاوات ظرفیت جدید منصوبه نیروگاه های تجدیدپذیر اضافه شد که این سرعت توسعه، اگرچه نسبت به دولت های قبلی رشد داشته اما نسبت به نیاز صنعت برق و الزامات برنامه هفتم توسعه و برنامه خود دولت، بسیار کند است.
انتهای پیام/
این تأکید رئیس جمهور درحالی است که شورای عالی انرژی کشور در سال های گذشته الزام تأمین ۲۰ درصد از برق ادارات با پنل های خورشیدی را مصوب کرده و این قانون از طریق وزارت نیرو ابلاغ شده بود.
این تأکید قانونی برای تأمین ۲۰ درصدی برق ادارات با پنل های خورشیدی اجرایی نشد و تعداد زیادی از ادارات کشور، حتی به موضوع این قانون ورود هم نکرده اند و وزارت نیرو در این زمینه کارنامه قابل قبولی ندارد.
حال سوال اینجاست که مخاطب این عبارت «باید» و تأکید امروز رئیس جمهور چه کسی و یا چه نهادی است؟ اگر وزارت نیرو ملزم به اجرای این فرمان رئیس جمهوری است و قرار است نسبت به آن در جلسه چهارشنبه آینده گزارشی ارائه دهد، بهتر است این وزارتخانه ابتدا گزارشی از چرایی عدم موفقیت در اجرای مصوبه شورای عالی انرژی برای الزام تأمین ۲۰درصدی برق ادارات با انرژی خورشیدی را ارائه کند و سپس برنامه خود برای اجرای دستور جدید رئیس جمهوری را اعلام کند.
بدون شک، مخاطب «باید» امروز رئیس جمهور، به جز دولت نیست و این دولت است که باید در راستای توسعه انرژی های تجدیدپذیر به یک همگرایی و یکپارچگی برسد، همگرایی و یکپارچگی که تا امروز سطح آن در دولت چهاردهم برای توسعه تجدیدپذیرها مطلوب نبوده و برنامه های توسعه انرژی های تجدیدپذیر یک به یک با تأخیر و تعلیق مواجه می شوند.
پس از سال ها عقب ماندگی در توسعه انرژی های تجدیدپذیر در ایران، در دولت چهاردهم افزایش ۳۰ هزار مگاواتی تولید برق از انرژی باد و خورشید در دستور کار قرار گرفت به طوری که ۵۰۰۰ مگاوات آن در پیک تابستان ۱۴۰۴ بتواند کمک حال کاهش ناترازی شدید برق باشد؛ در ادامه، این رقم ۵۰۰۰ مگاواتی به ۳۰۰۰ مگاوات تقلیل پیدا کرد و برنامه کوتاه مدت توسعه تجدیدپذیرها به نوعی به روزآوری شد. ۳۰۰۰ مگاواتی که با سرعت فعلی توسعه تجدیدپذیرها، بعید به نظر می رسد به پیک تابستانه مصرف برق امسال برسد.
درحالی که طبق پیش بینی های وزیر نیرو، می بایست تا پایان سال ۱۴۰۳ با افزایش حدودا ۸۰۰ مگاواتی ظرفیت اسمی تولید برق تجدیدپذیر، این ظرفیت از ۲۰۰۰ مگاوات عبور کند، این ظرفیت در پایان سال از مرز ۱۶۰۰ مگاواتی عبور کرد.
درواقع در هر ماه از عمر دولت چهاردهم در سال ۱۴۰۳، به طور متوسط ۵۷ مگاوات ظرفیت جدید منصوبه نیروگاه های تجدیدپذیر اضافه شد که این سرعت توسعه، اگرچه نسبت به دولت های قبلی رشد داشته اما نسبت به نیاز صنعت برق و الزامات برنامه هفتم توسعه و برنامه خود دولت، بسیار کند است.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «مخاطب "بایدها" درباره پنل خورشیدی ادارات دولتی کیست؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.