به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، رهبر انقلاب حدود یک دهه است که شعار سال را اقتصادی انتخاب می کنند تا حرکت نهادهای کشور به سمت رفع مسائل و مشکلات اقتصادی پیش رود. هرچند این نام گذاری باعث می شود اقدامات مناسبی در این جهت رقم بخورد اما گاهی شاهد انجام برخی فعالیت های روتین به نام انجام سیاست های اقتصاد مقاومتی هستیم. فعالیت هایی که اگر هیچ تحریمی نبود نیز انجام می شد اما اینک که با شدیدترین تحریم ها مواجه هستیم، همان فعالیت اما با پرچم اقتصاد مقاومتی و مقابله با تحریم ها برگزار می شود.

فعالیت های بانام اقتصاد مقاومتی، رونق تولید، گسترش کسب وکار و امثالهم، گسترش زیادی داشته است اما وقتی به پیشینه برگزاری این نمایشگاه ها و سایر فعالیت ها می نگریم، می بینیم تنها تفاوت آن با نمونه سال های قبلش، تنها نام آن رویداد است. این رسم و شیوه ناصحیح باعث شده نهادها سعی بر کارنامه سازی در جهت استفاده از نام اقتصاد مقاومتی داشته باشند؛ اقدامی که تنها باعث می شود واژه اقتصاد مقاومتی لوث شده و در دید مردم، سیاست اقتصاد مقاومتی بی اثر جلوه کند.

برگزاری هر نوع فعالیت بدون هدف با نام اقتصاد مقاومتی نه تنها نمی تواند مشکلات اقتصاد کشور را رفع کند بلکه دلسردی، رخوت و بی انگیزگی مردم و نخبگان کشور را در پیش دارد لذا تمام نهادها باید از این فعل شدیدا خودداری کنند.

اینک قصد داریم به یکی از این اقدام ها گریزی زده و آن را بررسی کنیم. ببینیم به چه میزان این فعالیت های ذکرشده با اقتصاد مقاومتی همخوانی دارد و چه مقدار صرفا استفاده ابزاری از نام اقتصاد مقاومتی است؟

دانشگاه بجنورد اخیرا گزارشی تحت عنوان «اقتصاد مقاومتی و مقابله با تحریم ها در دانشگاه بجنورد» منتشر کرد. در این گزارش فعالیت ها در ۳ بخش راهبردهای مدیریتی، فرهنگی و اقتصادی به شرح درآمده است.

در بخش اول در کنار رونمایی از سامانه هایی برای سهولت فعالیت های اداری، نصب ۶ عدد نیمکت خورشیدی، آبیاری قطره ای فضای سبز، استفاده از چمن مصنوعی برای زمین کشاورزی و استفاده از پاسخ نامه تک برگ در امتحانات نیز آورده شده است. مواردی که وقتی بناست رابطه آن با مقابله با تحریم ها را کشف کنیم، شاید بیشتر برایمان به مانند یک طنز باشد.

در این میان مواردی نیز مشاهده می شود که وجود خارجی ندارد. به عنوان نمونه در همین بخش به استفاده از دوچرخه به منظور تردد در بین ساختمان های دانشگاه می توان اشاره کرد. جدای از این که این عنوان چه ارتباطی می تواند به اقتصاد مقاومتی داشته باشد، اصل وجود این اقدام منتفی است. دانشجویان این دانشگاه معتقدند چنین برنامه ای تاکنون در دانشگاه اجرانشده است و بیان این مورد به عنوان کارنامه دانشگاه شبیه یک دروغ است.

در حوزه راهبردهای فرهنگی دانشگاه برای اقتصاد مقاومتی و مقابله با تحریم ها، عناوین مناسب تری به چشم می خورد. برگزاری کارگاه های کارآفرینی، تابلو خوانی بورس و آموزش تابلو فرش ازجمله کارگاه های برگزارشده است.

همچنین نشست های علمی با موضوع تحریم، اقتصاد مقاومتی و مناظره ای با موضوع عملکرد دولت و مجلس در سیاست خارجی و اقتصاد نیز دایر بوده است. هرچند برگزاری این تعداد کرسی آزاداندیشی و مناظره برای دانشگاه مادر استان بسیار ناچیز است اما اگر کارنامه دانشگاه بجنورد در این بخش را قابل قبول تصور کنیم، این امر به همت انجمن های علمی و تشکل های دانشجویی رخ داده است؛ درواقع این دانشگاه بجنورد باید همین فعالیت های اندک را مدیون دانشجویانش باشد.

البته در این حوزه دانشجویان گله مندی شدیدی دارند. آن ها معتقدند دانشگاه با بهانه کمبود بودجه باعث لغو بسیاری از برنامه هایشان شده است.

برگزاری رویدادها و استارت آپ ها یکی از موارد مثبت کارنامه منتشرشده است. هرچند تعداد این موارد بسیار محدود است و جای کار بیشتری دارد اما وقتی به سال های گذشته می نگریم، برگزاری همین تعداد معدود می تواند آینده مثبت تری را نوید دهد.

حوزه آخر کارنامه دانشگاه بجنورد در حوزه اقتصاد مقاومتی مربوط به راهبردهای اقتصادی است. شرکت در نمایشگاه مد، لباس و صنایع دستی که به میزبانی دانشگاه کوثر بجنورد برگزار شد تنها موردی است که در بخش بسترسازی کسب وکار کوچک عنوان شده است.

در حوزه استفاده از تولیدات داخلی، تجهیز آزمایشگاه ها با تولیدات داخلی یکی از ۲ مورد عنوان شده است. مورد دیگر بیان شده عقد قرارداد با تولیدی های داخلی برای طراحی البسه تیم های ورزشی دانشگاه است. حال این سؤال مطرح می شود که واقعا دانشگاه بجنورد قصد داشته طراحی البسه ورزشی تیم های خود را به خارج از کشور واگذار کند که عدم واگذاری آن را به عنوان فعالیتی در راستای اقتصاد مقاومتی نوشته اند؟

در حوزه درآمدزایی نیز نکات جالبی به چشم می خورد. همواره از دانشگاه ها توقع می رود در حوزه درآمدزایی با فعالیت های علمی بتوانند درآمد مناسبی برای دانشگاه خود به ارمغان بیاورند اما دانشگاه بجنورد در کارنامه خود فروش کاغذ باطله ها را یکی از راه های درآمدزایی خود بیان کرده. همچنین اجاره خوابگاه ها در ایام تابستان به کارکنان دانشگاه و ادارات دولتی دیگر راه درآمدزایی دانشگاه بجنورد است. البته تأسیس مدرسه دو زبانه ورزشی نیز دیگر مورد است.

آیا فروش کاغذ باطله به عنوان راه درآمدزایی برای یک دانشگاه مادر استان می تواند تلقی شود؟ ارتباط این موارد با مقابله با تحریم و اقتصاد مقاومتی در چیست؟

انتشار این گزارش بیش ازآن که نمایانگر دست پر دانشگاه باشد، نشان دهنده ضعف شدید دانشگاه بجنورد در حوزه علمی است. یقینا فعالیت های علمی و دانش بنیان که وظیفه کوچک دانشگاه بوده، می تواند به خودی خود راهی برای مقابله با تحریم باز کند اما موارد ذکرشده در گزارش دانشگاه بجنورد به وضوح نشان داد این نهاد علمی هیچ حرف علمی برای گفتن ندارد.

فایل گزارش را می توانید از اینجا دریافت کنید.

انتهای پیام/ر