ایسنا/خراسان شمالی هنر، میراث عشق و دلدادگی است. زیباترین اثر هنری در کمال عشق ورزی متجلی می شود. ساختن بناهای باشکوه و هنرهای ظریف بکار رفته در آن درکنار صبر و حوصله، عشق و ایمان هم می خواهد. کاروانسراهای تاریخی برای عشق خدمت به کاروانیان و مکان گفتمان ملتها شکل گرفتند. یکی از این کاروانگاه ها که به رباط عشق نامور شده است رباطی در خراسان شمالی است که از عهد حکومت تیموریان در ایران که به مرور زمان با شکل گیری آبادی در اطراف آن این نام بر روستا نیز اطلاق شده است .

به گزارش ایسنا، رباط یا کاروان سرای عشق یکی از چندین رباط تاریخی شهرستان گرمه است که در دوره تیموری بر سر شاهراه ارتباطی گرگان و نیشابور در روستای به همین نام بنا شده است.

مصالح این کاروانسرا از آجر، گچ و چوب است و ماندگاری آن در طول سال های متمادی به رغم بارش های برف و باران، آسیب های طبیعی دیگر، عدم مراقبت های لازم از سوی دست اندرکاران و مرمت نکردن آن نشان از استحکام و رعایت دقیق اصول معماری در آن است.

پلان این کاروان سرا مستطیلی و حیاط مرکزی آن یک صحن چهار ایوانی است که از هر طرف با غرفه های متعدد و اتاق های برای استراحت کاروانیان و نیز اصطبل هایی برای احشام آن ها احاطه شده است.

مصالح اصلی بنا سنگ و ساروج و آجر است و طرح کلی آن تا حد زیادی به رباط قلی شباهت دارد. شواهد موجود نشان می دهد که در دورۀ تیموری در این محل کاروانسرای قدیمی تری وجود داشته که قدمت آن دست کم به قرون چهار تا پنج هجری می رسد و به علت تخریب زیاد به دستور میرعلی شیر نوایی، وزیر دربار سلطان حسین بایقرا در کنار آن رباط کنونی را ساخته اند.

انتهای پیام