بر اساس توافق نامه امنیتی ایران و عراق که در اسفند ماه ۱۴۰۱ به امضا رسید، گروهک های مسلح و تروریست کردی مستقر در اقلیم کردستان عراق، تا ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۲ فرصت داشتند تا خلع سلاح و اردوگاه های نظامی آن ها تعطیل شود.

این توافق نامه بعد از آن به امضا رسید که نقش گروهک های تروریستی که اقلیم کردستان عراق را پناهگاه خود کرده بودند در بسیاری از عملیات های خرابکارانه در داخل ایران به خصوص فتنه سال گذشته و ارتباط آنها با موساد برای انجام این اقدامات به اثبات رسید.