به گزارش مشرق، یامین پور در توئیتی نوشت:

گفت: کسی که واقعا شاد است، هیچ وقت بلند بلند نمی خندد. خنده ی بلند اغلب برای پنهان کردن یک افسردگی درونی است. مثل افسردگی در ساعت های پایانی یک تعطیلات که آدم را به دست و پا زدن برای یک شادی مضحک وا می دارد. نکند زمان بگذرد و من به اندازه کافی شاد نبوده باشم!

من به یاد کسانی می افتم که در راه بازگشت از شمال، با اضطراب آخرین ساعت های فراغت شان را می گذرانند … با پایکوبی دسته جمعی کنار جاده ها و جیغ کشیدن و بوق زدن در تونل ها …

شادی، کالایی نیست که با خرج کردن پول و زمان، بدست آید؛ شادی با فائق آمدن و چیره شدن بر زمان بدست نمی آید. تلاش برای شاد بودن مساوی است با اضطراب و نهایتا افسردگی. شادی از دست کسی که برای به دست آوردنش دست وپا می زند، فرار می کند.

بهجت و انبساط خاطر حقیقی، نه نسبتی با «تعطیلی» دارد و نه دارایی و نه حتی فراغت از کار. شادی حقیقی از چشمه درون می جوشد. در هنگام «انس» و نه در «نسیان».

*بازنشر مطالب شبکه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.