به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره توبه یا برائت نهمین سوره و از سوره های مدنی قرآن که در جزء دهم و یازدهم قرآن جای دارد. این سوره را به این دلیل توبه نامیده اند که آیات بسیاری از آن درباره توبه سخن می گوید و واژه برائت (بیزاری) از آیه اول آن گرفته شده است. سوره توبه بدون « بسم الله الرحمن الرحیم » آغاز می شود و به مسلمانان دستور می دهد با مشرکان قطع ارتباط کنند و به پیامبر(ص) دستور می دهد برای مشرکان طلب آمرزش نکند. در این سوره همچنین درباره جهاد با کفار و مشرکان و مسئله زکات سخن گفته شده است. در روایات آمده است پیامبر(ص) ابلاغ این سوره به مشرکان را ابتدا به ابوبکر سپرد و سپس از او ستاند و به امام علی(ع) واگذار کرد.

از آیات مشهور سوره توبه، آیه لاتحزن است که به واقعه هجرت پیامبر و پنهان شدن در غار اشاره می کند و آیه صادقین که مؤمنان را به همراهی با «صادقین» دستور می دهد. در روایات آمده است مراد از صادقین، امامان معصوم اند. در سوره توبه همچنین به واقعه مسجد ضرار، غزوه حنین و سرپیچی برخی از جنگ تبوک اشاره شده است. در روایات آمده است اگر کسی سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی شود و از شیعیان امام علی(ع) خواهد بود.

تلاوت مجلسی سوره مبارکه توبه آیات ۱-۵

براءة من الله ورسوله إلی الذین عاهدتم من المشرکین ﴿۱﴾

[این آیات] اعلام بیزاری [و عدم تعهد] است از طرف خدا و پیامبرش نسبت به آن مشرکانی که با ایشان پیمان بسته اید (۱)

فسیحوا فی الأرض أربعة أشهر واعلموا أنکم غیر معجزی الله وأن الله مخزی الکافرین ﴿۲﴾

پس [ای مشرکان] چهار ماه [دیگر با امنیت کامل] در زمین بگردید و بدانید که شما نمی توانید خدا را به ستوه آورید و این خداست که رسواکننده کافران است (۲)

وأذان من الله ورسوله إلی الناس یوم الحج الأکبر أن الله بریء من المشرکین ورسوله فإن تبتم فهو خیر لکم وإن تولیتم فاعلموا أنکم غیر معجزی الله وبشر الذین کفروا بعذاب ألیم ﴿۳﴾

و [این آیات] اعلامی است از جانب خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اکبر که خدا و پیامبرش در برابر مشرکان تعهدی ندارند [با این حال] اگر [از کفر] توبه کنید آن برای شما بهتر است و اگر روی بگردانید پس بدانید که شما خدا را درمانده نخواهید کرد و کسانی را که کفر ورزیدند از عذابی دردناک خبر ده (۳)

إلا الذین عاهدتم من المشرکین ثم لم ینقصوکم شیئا ولم یظاهروا علیکم أحدا فأتموا إلیهم عهدهم إلی مدتهم إن الله یحب المتقین ﴿۴﴾

مگر آن مشرکانی که با آنان پیمان بسته اید و چیزی از [تعهدات خود نسبت به] شما فروگذار نکرده و کسی را بر ضد شما پشتیبانی ننموده اند پس پیمان اینان را تا [پایان] مدتشان تمام کنید چرا که خدا پرهیزگاران را دوست دارد (۴)

فإذا انسلخ الأشهر الحرم فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم وخذوهم واحصروهم واقعدوا لهم کل مرصد فإن تابوا وأقاموا الصلاة وآتوا الزکاة فخلوا سبیلهم إن الله غفور رحیم ﴿۵﴾

پس چون ماه های حرام سپری شد مشرکان را هر کجا یافتید بکشید و آنان را دستگیر کنید و به محاصره درآورید و در هر کمینگاهی به کمین آنان بنشینید پس اگر توبه کردند و نماز برپا داشتند و زکات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است (۵)

انتهای پیام/