به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره نحل شانزدهمین سوره قرآن جزء چهاردهم و از سوره های مکی قرآن است این سوره به نحل (زنبور عسل) و الهام خداوند به آن اشاره می کند سخن از نعمت های خداوند، اشاره به معاد و دلالیل توحید و عظمت خدا از موضوعات مطرح در این سوره است. سوره نحل به عدل و احسان و هجرت و جهاد توصیه می کند و از ظلم و ستم و پیمان شکنی نهی می کند؛ حرام بودن خوردن شراب، گوشت مردار، گوشت خوک و خون، از جمله احکام عملی مطرح شده در این سوره است.

از پیامبر (ص) نقل شده است هر کس این سوره را بخواند خداوند نعمت هایی که در دنیا به او داده با او حساب نخواهد کرد و پاداش او به اندازه کسی است که بمیرد و وصیتی نیکو از خود به یادگار گذارد و اگر در همان روز یا شبی که این سوره را خوانده بمیرد پاداش او مانند کسی است که با وصیت نیکو و پسندیده از دنیا رفته است از امام باقر (ع) نیز روایت شده هر کس سوره نحل را در هر ماه بخواند در دنیا زیان نبیند و هفتاد نوع بلا که آسان ترین آن ها جنون و جذام و پیسی است از او دور خواهد شد و جای او در بهشت عدن است که در وسط بهشت های دیگر قرار دارد طبرسی در مکارم الاخلاق برای تلاوت این سوره خواصی، چون در امان ماندن از ابلیس و لشکریان و پیروانش نقل کرده است.

فایل صوتی تلاوت آیات ۱۲۰ تا ۱۲۸ از سوره نحل با صدای محمد احمد بسیونی

متن آیاتی از سوره نحل همرا با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

إن إبر اهیم کان أمة قانتا لله حنیفا و لم یک من المشر کین ﴿١٢٠﴾

به راستی ابراهیم، پیشوایی مطیع خدا [و]حق گرای بود و از مشرکان نبود. (۱۲۰)

شاکر ا لأنعمه ۚ اجتباه و هداه إلیٰ صر اط مستقیم ﴿١٢١﴾

[و]نعمتهای او را شکرگزار بود. [خدا]او را برگزید و به راهی راست هدایتش کرد. (۱۲۱)

و آتیناه فی الدنیا حسنة ۖ و إنه فی الآخر ة لمن الصالحین ﴿١٢٢﴾

و در دنیا به او نیکویی و [نعمت]دادیم و در آخرت [نیز]از شایستگان خواهد بود. (۱۲۲)

ثم أوحینا إلیک أن اتبع ملة إبر اهیم حنیفا ۖ و ما کان من المشر کین ﴿١٢٣﴾

سپس به تو وحی کردیم که: «از آیین ابراهیم حق گرای پیروی کن، [چرا که]او از مشرکان نبود.» (۱۲۳)

إنما جعل السبت علی الذین اختلفوا فیه ۚ و إن ر بک لیحکم بینهم یوم القیامة فیما کانوا فیه یختلفون ﴿١٢٤﴾

[بزرگداشت]شنبه، بر کسانی که در باره آن اختلاف کردند مقرر گردید، و قطعا پروردگارت روز رستاخیز میان آن ها در باره چیزی که در مورد آن اختلاف می کردند، داوری خواهد کرد. (۱۲۴)

ادع إلیٰ سبیل ر بک بالحکمة و الموعظة الحسنة ۖ و جادلهم بالتی هی أحسن ۚ إن ر بک هو أعلم بمن ضل عن سبیله ۖ و هو أعلم بالمهتدین ﴿١٢٥﴾

با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن و با آنان به [شیوه ای]که نیکوتر است مجادله نمای. در حقیقت، پروردگار تو به [حال]کسی که از راه او منحرف شده داناتر، و او به [حال]راه یافتگان [نیز]داناتر است. (۱۲۵)

و إن عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به ۖ و لئن صبر تم لهو خیر للصابر ین ﴿١٢٦﴾

و اگر عقوبت کردید، همان گونه که مورد عقوبت قرار گرفته اید [متجاوز را]به عقوبت رسانید، و اگر صبر کنید البته آن برای شکیبایان بهتر است. (۱۲۶)

و اصبر و ما صبر ک إلا بالله ۚ و لا تحزن علیهم و لا تک فی ضیق مما یمکر ون ﴿١٢٧﴾

و صبر کن و صبر تو جز به [توفیق]خدا نیست و بر آنان اندوه مخور و از آنچه نیرنگ می کنند دل تنگ مدار. (۱۲۷)

إن الله مع الذین اتقوا و الذین هم محسنون ﴿١٢٨﴾

در حقیقت، خدا با کسانی است که پروا داشته اند و [با]کسانی [است]که آن ها نیکوکارند. (۱۲۸)

انتهای پیام/