نقش گردشگری در شکل گیری و توسعه اقتصاد پایدار و رقم خوردن آن با تاریخ، فرهنگ و آداب و آیین یک کشور قابل انکار است.

به گزارش ایسنا، یکی از مهم ترین خط مشی های جهانی گردشگری تمرکز و گرایش بر کسب وکارهای کوچک گردشگری است و اقامتگاه های بومگردی نمونه ای از کسب وکارهای کوچک مقیاس با مالکیت محلی هستند که با فشار کمتر برای محیط طبیعی و انسانی و کاهش نشت اقتصادی از فعالیت های اساسی در تحقق توسعه پایدار محسوب می شوند.

در حاشیه سفر « اکبر رضوانیان»، فعال و تئوریسین حوزه گردشگری، نایب رئیس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بومگردی کشور و مدیرعامل مجموعه گردشگری بومی و فرهنگی خانه نقلی کاشان به استان هرمزگان برای برگزاری همایش آموزشی توانمندسازی نقش بومگردی در توسعه پایدار در جهاد دانشگاهی واحد هرمزگان به سراغ این فعال پرتجربه عرصه گردشگری رفته تا به چالش های پیش رو در این صنعت بپردازیم.

تعریف اقامتگاه بومگردی چیست و چه تأثیری در توسعه صنعت گردشگری و جذب گردشگر به خصوص گردشگر خارجی دارد؟

اقامتگاه بومگردی بر اساس مفهومی به نام هویت بومی شکل می گیرد و هویت بومی شامل غذا، لباس و موسیقی بومی و همچنین لهجه و گویش محلی و آیین ها و سنت ها است و زمانی که اقامتگاه بومگردی بر اساس مفهوم توسعه پایدار باشد طبیعتا می تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند.

وضعیت اقامتگاه های بومگردی در کشور چگونه است؟

اقامتگاه های بومگردی در کشور به صورت کلی به عنوان یک اتفاق نو روند مطلوبی دارند، اما اگر با رویکرد توسعه نگر نگاه کنیم، کمی وارد ورطه آمار شدیم که چه استانی چه تعداد اقامتگاه بومگردی دارد؛ درصورتی که این مسئله، مسئله ای ارگانیک است و مفهومی طبیعی است و باید به صورت طبیعی به آن نگاه شود.

فعلا شرایط به گونه ای است که مفهوم اقامتگاه های بومگردی در حال جا افتادن در کشور هستند و شرایط مثبتی است که باید از آن مراقبت کنیم تا توسعه پیدا کند، در غیر این صورت امکان شکنندگی آن وجود دارد.

وضعیت اقامتگاه های بومگردی در هرمزگان را چگونه ارزیابی می کنید؟

ما در مناطق جنوبی بستر بسیار فراهمی برای بومگردی داریم، چون هر آنچه به عنوان هویت بومی در نظر گرفته می شود در این مناطق وجود دارد.

باید داشته هایمان را درست ببینیم، هرمزگان قطعا بستر خوبی دارد و نسل جوان بومی که در این مناطق زندگی می کنند باید از این موقعیت استفاده کنند، قطعا منطقه ای مثل هرمزگان با تنوع جزایر مختلف، تنوع فرهنگ و المان های هویت بومی از مناسب ترین مناطق کشور برای توسعه اقامتگاه های بومگردی است.

برای مثال مناطق کویری کشور المان موسیقی را ندارند اما هرمزگان همه المان های لازم شامل غذا، لباس، گویش و موسیقی بومی را دارد؛ بنابراین بسترهای لازم در هرمزگان وجود دارد و باید به آن پرداخته شود تا موفق تر باشد.

چقدر برای آموزش جوامع محلی برای توسعه اقامتگاه های بومگردی تلاش شده است؟

ما در آغاز راه هستیم، مفهوم اقامتگاه های بومگردی در آغاز راه است و در بحث آموزش آن خیلی جای کار داریم، آموزش در عرصه اقامتگاه های بومگردی صرفا مخصوص افراد تصمیم گیرنده نبوده و باید برای جوامع محلی و تمامی اجزای درگیر این مسئله آموزش گذاشته شود. قطعا اگر بحث آموزش به صورت جدی طرح و پیگیری شود خیلی از مشکلاتی که در آینده با آن مواجهیم کمتر خواهد شد.

چه مشکلاتی بر سر راه توسعه گردشگری به خصوص اقامتگاه های بومگردی وجود دارد؟

یکی از مشکلات جدی ما آموزش است، ما اصلا نمی دانیم وارد چه موضوعی شده ایم، اگر بحث آموزش را حل کنیم بخش عظیمی از این راه را رفته ایم و این آموزش باید پیوسته باشد، نه اینکه فکر کنیم با شرکت در یک دوره کامل می شویم، ما مدام باید اطلاعات و دانش خود را به روز کنیم.

اگر در زمینهٔ دانش گردشگری و به خصوص اقامتگاه های بومگردی به روز شویم می دانیم با چه جنسی مواجه هستم.

مشکل دیگر ورودی گردشگران است که باید حل شود، باید موانع ورود توریست را در کشور بررسی کنیم؛ دیگر اینکه باید به جایی برسیم که گردشگری جایگزین نفت در اقتصاد ملی شود!

در آخر اگر توصیه ای درزمینهٔ بومگردی دارید، بفرمایید.

واقعیت این است که متأسفانه شناختمان نسبت به داشته هایمان کاهش یافته است؛ من هر بار به جنوب کشور سفر می کنم برای یک سال انرژی دارم به این دلیل که اتمسفر جنوب بسیار فوق العاده است و این اتمسفر باید حفظ شود.

از مردم و فعالین گردشگری هرمزگان خواهش می کنم نگذارند تجربه های بدی که در مناطق دیگر وجود دارد تکرار شود و امیدوارم با آموزش بیشتر بتوان از بستری که در این استان وجود دارد استفاده کرد.

انتهای پیام

گفت وگو از: لیدا رضائی، خبرنگار ایسنا، منطقه خلیج فارس