به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ دانشمندان بر این باورند که بسیاری از ستارگان روزبه روز کمرنگ تر شده و از عمر آنها کاسته می شود و در نهایت تبدیل به یک غول سرخ و سپس به کوتوله سفید خواهد شد که این سرنوشت نهایی اکثریت قریب به اتفاق ستارگان جهان است.

امروز محققان رصدخانه «WM Keck» یک کوتوله سفید غیرمعمول پیدا کرده اند که بسیار به زمین نزدیک است و در فاصله ۱۳۰ سال نوری از زمین قرار دارد. یک تصویر فانتزی از این کوتوله سفید توسط ستاره شناسان طراحی شده است که در آن، کوتوله سفید در بالای ماه به تصویر کشیده شده است و در حقیقت این کوتوله سفید در فاصله ۱۳۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی «آکیلا» قرار دارد.

تلسکوپ های کک (W. M. Keck) نام دو تلسکوپ از بزرگترین و قوی ترین تلسکوپ های نوری جهان هستند که در رصدخانه مونوکی در هاوایی قرار گرفته اند؛ این دو تلسکوپ متشابه در ارتفاع ۴٬۱۴۵ متر از سطح دریا قرار دارند و هر یک از آیینه های مقعر مشبکی (mosaic) با قطر ۱۰ متر تشکیل شده اند.

محققان معتقدند که این کوتوله سفید خاص، بسیار بزرگ شده است زیرا زمانی بخشی از یک جفت کوتوله سفید بوده است که به دور یکدیگر می چرخیدند. این دو ستاره سرانجام با هم تصادف می کنند و در یک ستاره سنگین تر ادغام می شوند. این روند باعث افزایش میدان مغناطیسی اطراف ستاره می شود که باعث چرخش سریع تر آن خواهد شد که در واقع هر هفت دقیقه یک چرخش را انجام می دهد.

این کوتوله سفید به دلیل جرم زیاد ممکن است بیشتر به یک ستاره نوترونی تبدیل شود که تقریبا به اندازه یک سیاهچاله متراکم است و معمولا از انفجار «ابرنواختر» تشکیل می شود.

«کوتوله های سفید» گونه ای از اجرام فضایی هستند. در طی زندگی یک ستاره در دوران پیری، برخی از ستارگان که از حد ۱٫۴ جرم خورشید پرجرم تر باشند به ستارهٔ نوترونی یا سیاهچاله (۳ برابر جرم خورشید) و اگر از این حد کم جرم تر باشند تبدیل به کوتوله سفید می شوند.

مادهٔ تشکیل دهنده کوتوله های سفید به اندازه ای به هم فشرده است که یک فنجان از آن صدها تن وزن دارد. کوتوله های سفید، که تعدادشان در کهکشان ما نسبتا زیاد است، آخرین مرحلهٔ تکامل بسیاری از ستاره ها هستند. ستاره هایی که جرم شان تقریبا معادل جرم خورشید (۱٫۴ جرم خورشید) یا کمتر از آن است به احتمال زیاد همگی به کوتوله سفید تبدیل می شوند.

انتهای پیام/