به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم آباد، لرستان در سال آبی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ با کاهش بی سابقه بارندگی مواجه شده است. میانگین بارش ها در این استان نسبت به دوره بلندمدت ۵۵ درصد و نسبت به سال گذشته ۱۲ درصد کاهش داشته است.

بحران کم آبی در لرستان تنها یک پدیده کوتاه مدت نیست، بلکه بخشی از روند گسترده تری است که به دلیل تغییرات اقلیمی، افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی و نبود سیاست های پایدار مدیریت منابع آب تشدید شده است.

در واکنش به این شرایط، مقام های استانی مجموعه ای از اقدامات اضطراری را اجرا کرده اند. یکی از این اقدامات، انسداد ۱۱۶۴ حلقه چاه غیرمجاز است که منجر به حفظ ۵۳ میلیون مترمکعب آب زیرزمینی شده است.

انسداد چاه ها اما یک چارۀ موقت برای مقابله با افزایش برداشت از آب های زیرزمینی است و تأثیر آن سدهای لرستان را درگیر نمی کند. با تداوم کاهش بارندگی در لرستان، ذخایر آبی پشت سدهای این منطقه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

داریوش حسن نژاد، مدیرعامل شرکت آب منطقه ای لرستان، اعلام کرد که در حال حاضر تنها ۲۱ درصد از ظرفیت مخازن سدهای این استان پر است.

به گفته او، حجم آب موجود در پشت سدهای لرستان۴۳٫۶۳ میلیون مترمکعب گزارش شده است که این میزان در مقایسه با سال گذشته ۲۶ درصد کاهش یافته است.

این روند در حالی ادامه دارد که میزان کل مخزن سدهای مروک، ایوشان، تنگ هاله، خان آباد، کزنار و حوضیان، ۲۰۸٫۷۱ میلیون مترمکعب برآورد شده است.

برخی از سدهای لرستان نیز بیشترین کاهش ذخایر آبی را تجربه کرده اند. سد حوضیان با ۵۰ درصد و سد کزنار با ۳۷ درصد کاهش نسبت به سال گذشته، در وضعیت بحرانی تری قرار دارند.

مجموع آب ورودی به شش سد لرستان تنها ۱٫۴۳ مترمکعب بر ثانیه گزارش شده است. این میزان ورودی، نشان دهنده کاهش محسوس تغذیه سدها از طریق بارش های اخیر و رواناب های سطحی است.

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای لرستان با اشاره به کاهش نزولات جوی و افت ذخایر سدها، تأکید کرد که برای جلوگیری از تشدید بحران، مشارکت عمومی در حفاظت از منابع آبی و مدیریت مصرف ضروری است.

تغییرات اقلیمی و افزایش دما در سال های اخیر به طور مستقیم بر حجم ذخایر آب در سدهای لرستان تأثیر گذاشته است. تغییرات الگوی بارش ها و افزایش تبخیر سطحی، موجب کاهش ورودی آب به سدها شده است.

در شرایطی که این استان به طور طبیعی از منابع آبی گسترده ای برخوردار بود، بهره برداری بی رویه، ضعف در نظارت بر مصرف و عدم استفاده از تکنولوژی های نوین آبیاری موجب بحران کنونی شده است.

کاهش شدید بارندگی ها و افت سطح ذخایر سدها، نه تنها به مشکلات زیست محیطی و اقتصادی گسترده منتهی خواهد شد، بلکه پیامدهای آن در آینده ای نه چندان دور به یک بحران اجتماعی و اقتصادی تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/۶۴۴/