به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، «مجله باستان شناسی» پژوهشکده باستان شناسی ایران، با رویکردی علمی - پژوهشی به صورت فصلنامه دو زبانه (فارسی و انگلیسی ) در زمینه های باستان شناسی و علومی که رویکرد باستان شناسانه دارند منتشر می شود.

شماره نخست این مجله شامل مقالات «باستان شناسی: از کلنگ تا قلم ؛حکمت الله ملاصالحی»، «کاربرد و محدودیت های تاریخ گذاری به روش رادیوکربن بر مبنای یافته های هفت تپه؛ بهزاد مفیدی نصرآبادی»، «پراکنش و توالی استقرارهای پیش از تاریخی غرب رودخانه کرخه، شمال خوزستان؛ علی زلقی»، «کاوش در تپه چلو: شواهدی از «مجموعه باستان شناختی بلخی – مروی» در دشت جاجرم ؛علی اکبر وحدتی، رافائل بیشونه، مارگارتا تنگبرگ و مرجان مشکور»، «خنجر، خود در جستجوی چیز دیگری است: بررسی خنجرهای با حفاظ دسته هلالی از میانه هزاره دوم تا سده های نخستین هزاره اول پیش از میلاد؛ بابک رفیعی علوی»، «سنگ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر؛اسماعیل یغمایی» «کاوش های باستان شناختی قلعه یزدگرد: گچ گنبد غربی؛ شادروان مسعود آذرنوش» و «بررسی و مطالعه بناهای قاجاری و اوایل پهلوی شهرستان دره شهر؛ مطالعه موردی: «قلعه پوراشرف»، «قلعه میر غلام هاشمی» و «قلعه جهانگیر آباد» ؛ آرش لشکری، مجید ساریخانی و اکبر شریفی نیا» است.

در مقاله «سنگ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر» تالیف اسماعیل یغمایی می خوانیم؛ کاخ بردک سیاه یکی از صدها کاخ شهر باستانی هخامنشی ها (تموکن) است.

شناسایی و بررسی این منطقه که از سوی نگارنده در چندین فصل انجام یافته گسترش آن را تا محوطه باستانی (توج )یا (توز)و تا زیر لایه های دوره ساسانی و اسلامی آن با رویه ای نزدیک ۳۰ تا ۴۰ هکتار یقین می کند. اگر در فرضیه کوچ پارس ها از استپ های سیبری یا کناره های دریاچه اورال تردید کنیم، می توان پیشنهاد کرد که خاستگاه پارس ها در حوزه دشتستان تا تنگ ارم بوده است.

انتهای پیام/