ایسنا/اصفهان نتایج یک پژوهش نشان می دهد که برنامه مداخله ای توانمندی های منش از طریق شادی موجب افزایش تبحرمداری می شود و برنامه آموزش توانمندی های منش نه تنها دانش آموزان را در راستای تبحرمداری هدایت می کند، موجب شادی بیشتری در دانش آموزان می شود.

توانمندی های منش صفات مثبتی در افکار، احساس و رفتار هستند که شناسایی آنها به زندگی خوب کمک می کند. برخی افراد، توانمندی ها را در زندگی روزانه خود به کار می برند و برای آنان پاداش دهنده و رضایت بخش است و به پیامدهای مثبتی برای خود و دیگران منجر می شود.

از اقدامات مبتکرانه جنبش روانشناسی مثبت گرایی، گسترش طبقه بندی توانمندی هاست که به درک هرچه دقیق تر فضایل آدمی به طور خاص می پردازد.

توانمندی های منش، موضوع محوری روانشناسی مثبت است که تلاش می کنند با استفاده از مداخلات توانمندی ها، بهزیستی و عملکرد افراد را افزایش دهند. شناسایی و کاربرد توانمندی ها به رشد فکری افراد کمک می کند. عموما مداخلات توانمندی ها شامل سه بخش آگاهی، اکتشاف و کاربرد است. هدف آگاهی، افزایش آگاهی افراد نسبت به دانش توانمندی هاست.

در پژوهشی که توسط زهرا خسروجردی، محمود حیدری، سعید قنبری و شهلا پاکدامن از گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی انجام شد، «تأثیر آموزش توانمندی های منش بر تبحرمداری نوجوانان: نقش شادی» بررسی شد.

این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با پیگیری است و جامعه آماری شامل تمام مدارس دخترانه متوسطه اول منطقه ۴ تهران (۶۲ مدرسه) است.

نمونه آماری با روش نمونه گیری چندمرحله ای خوشه ای از بین مدارس منطقه ۴، یک مدرسه انتخاب شد. دو کلاس از مدرسه دارای ۵ کلاس پایه نهم انتخاب شدند. یک کلاس در گروه آزمایش و کلاس دیگر در گروه کنترل قرار گرفت. نمونه پژوهش در هر گروه، ۳۳ دانش آموز بود. در این پژوهش، ملاک ورود، تحصیل در پایه نهم و نداشتن مشکل خاص روانشناختی (براساس اظهارنظر آزمودنی و معاون مدرسه) و ملاک خروج، پاسخ ندادن به سؤالات پرسشنامه و شرکت نداشتن مداوم در کلاس آموزشی است.

پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش توانمندی های منش بر تبحرمداری نوجوانان با واسطه گری شادی انجام شد و نتایج نشان دادند آموزش توانمندی های منش از طریق شادی موجب افزایش تبحرمداری است. در بررسی فرضیه پژوهش، شادی در ارتباط با متغیر آموزش توانمندی ها متغیر وابسته است، اما برای تبحرمداری نقش متغیر مستقل را بازی می کند. به عبارتی، متغیر شادی مکانیزم ارتباط آموزش توانمندی ها با تبحرمداری است.

خسروجردی و همکاران در این پژوهش، پیشنهاد کردند: برای تقویت توانمندی ها در نوجوانان، علاوه بر آگاهی، نیاز به کاربرد و رشد آنها نیز وجود دارد تا فواید واقعی آن پدیدار شود. مداخلات موجب رشد فکری افراد می شود و استفاده از توانمندی های منش، پاداش دهنده و رضایت بخش برای فرد است. یکی از نکات مهم در پرورش توانمندی های نوجوانان این است که برنامه ها و آموزش های مداخلاتی توانمندی های منش در بلندمدت موجب می شوند آنها در مسیر شکوفایی قرار گیرند و در شرایط دشوار از نوجوانان به خوبی محافظت شود؛ به ویژه زمانی که چنین مداخلاتی در محیط مدرسه انجام شود، به آنها در رشد و تعالی فکری و علمی کمک می کند تا مهارت و تسلط را با کاربرد توانمندی ها توأم سازند که می تواند هیجان مثبت بیشتری را در فضای مدرسه تجربه کنند.

این پژوهشگران در نهایت، با توجه به اثر برنامۀ آموزشی که آگاهی از توانمندی ها، شادی و مهارت را در دانش آموزان به همراه دارد، به تمام درمانگران، والدین و آموزش و پرورش پیشنهاد کردند از این برنامه مداخله در ارتباط با دانش آموزان استفاده کنند و گفتند: برنامه آموزش توانمندی ها می تواند در کنار دروس تحصیلی مانند تفکر و سبک زندگی دانش آموزان استفاده شود. ازجمله پیشنهادات کاربردی دیگر، ارائه بسته آموزشی توانمندی های منش در اپلیکیشن است که ضروری است در این زمینه اقدام شود.

به گزارش ایسنا، نتایج این پژوهش در مجله پژوهش نامه روانشناسی مثبت در سال ۱۳۹۹ دانشگاه اصفهان منتشر شد.

انتهای پیام