مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: audio/mp۳

دانلود

اللهم یا من لا یرغب فی الجزاء و یا من لا یندم علی العطاء

ای خداوندی که در برابر نعمت هایی که بندگانت را ارزانی می داری به پاداشت رغبتی نیست.ای خداوندی که از بخشیدن پشیمان نمی شوی.

و یا من لا یکافئ عبده علی السواء

ای خداوندی که پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلکه بیش از آن می دهی.

منتک ابتداء و عفوک تفضل و عقوبتک عدل و قضاؤک خیرة

نعمتت بی هیچ سابقه است و عفو تو بر مقتضای فضل و احسان توست و عقوبتت بر آیین عدالت است و هر چه تقدیر کنی خیر ما در آن است.

إن أعطیت لم تشب عطاءک بمن و إن منعت لم یکن منعک تعدیا

اگر عطا کنی، عطای خویش به منت نیامیزی و اگر منع کنی، منع کردنت نه از روی ستم باشد.

تشکر من شکرک و أنت ألهمته شکرک

پاداش نیک دهی کسی را که سپاست گوید، با آنکه تو خود او را سپاس گفتن الهام کرده ای.

و تکافئ من حمدک و أنت علمته حمدک

جزای خیر دهی کسی را که تو را بستاید، با آنکه تو خود او را ستایشگری آموخته ای.

تستر علی من لو شئت فضحته و تجود علی من لو شئت منعته

عیب کسی را می پوشی که اگر می خواستی، رسوایش می کردی. به کسی عطا می کنی که اگر می خواستی، عطا از او باز می گرفتی.

و کلاهما أهل منک للفضیحة و المنع غیر أنک بنیت أفعالک علی التفضل

و آن دو یکی در خور آن بود که رسوایش کنی و یکی سزای آن بود که عطای خویش از او بازگیری، اما تو ای خداوند، کار خود بر تفضل بنا نهاده ای

و أجریت قدرتک علی التجاوز و تلقیت من عصاک بالحلم و أمهلت من قصد لنفسه بالظلم

و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جاری داشته ای. با آنان که تو را عصیان کنند، با بردباری رویاروی شوی و آنان را که آهنگ ستم بر خود کنند، مهلت دهی.

تستنظرهم بأناتک إلی الإنابة و تترک معاجلتهم إلی التوبة

آری ای پروردگار من، مهلتشان دهی و با آنان مدارا کنی، باشد که به سوی تو باز گردند، و چاره کارشان به توبه سپاری،

لکیلا یهلک علیک هالکهم و لا یشقی بنعمتک شقیهم إلا عن طول الإعذار إلیه و بعد ترادف الحجة علیه

تا آن که باید هلاک شود به خلاف رضای تو در مهلکه نیافتد و آن که از نعمت تو مست غرور شده و طریق شقاوت در پیش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه که دیگرش عذر نماند و حجت بر او تمام شود.

کرما من عفوک یا کریم و عائدة من عطفک یا حلیم

همه اینها از روی کرم و عفو توست ای خدای بخشنده و سودی است که از عطوفت تو حاصل گردد، ای خدای بردبار.

أنت الذی فتحت لعبادک بابا إلی عفوک و سمیته التوبة

ای خداوند، تویی که در عفو به روی بندگانت گشوده ای و آن را توبه نامیده ای.

و جعلت علی ذلک الباب دلیلا من وحیک لئلا یضلوا عنه فقلت - تبارک اسمک -

و برای رسیدن به این در، آیاتی را که بر پیامبرت وحی کرده ای راهنما ساخته ای، تا کسی آن در گم نکند، که تو ای خداوندی که بزرگ و متعالی است نام تو، خود گفته ای:

توبوا إلی الله توبة نصوحا عسی ربکم أن یکفر عنکم سیئاتکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها الأنهار

«به درگاه خدا توبه کنید، توبه ای از روی اخلاص باشد که پرودگارتان، گناهانتان را محو کند و شما را به بهشت هایی داخل کند که در آن نهرها جاری است.

یوم لا یخزی الله النبی و الذین آمنوا معه نورهم یسعی بین أیدیهم و بأیمانهم یقولون

در آن روز، خدا پیامبر و کسانی را که به او ایمان آورده اند فرو نگذارد، و نورشان پیشاپیش و در سمت راستشان در حرکت باشد. می گویند:

(ربنا أتمم لنا نورنا و اغفر لنا إنک علی کل شیء قدیر)

«ای پروردگار ما، نور ما را برای ما به کمال رسان و ما را بیامرز، که تو بر هر کاری توانایی»

فما عذر من أغفل دخول ذلک المنزل بعد فتح الباب و إقامة الدلیل

پس کسی که از دخول به چنین سرایی - سرای توبه - پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟

و أنت الذی زدت فی السوم علی نفسک لعبادک ترید ربحهم فی متاجرتهم لک

ای خدای من، تو کسی هستی که در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها می افزایی

و فوزهم بالوفادة علیک و الزیادة منک فقلت - تبارک اسمک و تعالیت -

و می خواهی که در معامله با تو سود برند و به افزون دهی و نزول بر آستان تو کامیاب شوند، که تو خود گفته ای - بزرگ و متعالی است نام تو و بلند است مرتبت تو -

(من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزی إلا مثلها)

«هر کس کار نیکی انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر که کار بدی انجام دهد، تنها همانند آن کیفر بیند»

و قلت (مثل الذین ینفقون أموالهم فی سبیل الله کمثل حبة أنبتت سبع سنابل فی کل سنبلة مائة حبة و الله یضاعف لمن یشاء)

و نیز تو خود گفته ای: «مثل آنان که مال خود را در راه خدا انفاق می کنند مثل دانهای است که هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشه ای صد دانه باشد، خدا پاداش هر که را که بخواهد، چند برابر می کند»

و قلت (من ذا الذی یقرض الله قرضا حسنا فیضاعفه له أضعافا کثیرة)

و نیز تو خود گفته ای: «کیست که به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بیفزاید؟ »

و ما أنزلت من نظائرهن فی القرآن من تضاعیف الحسنات

و نظایر این آیات که در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل کرده ای.

و أنت الذی دللتهم بقولک من غیبک و ترغیبک الذی فیه حظهم علی ما لو سترته عنهم لم تدرکه أبصارهم

بار خدایا، تویی که به وسیله وحیی که از عالم غیب فرستادی و به ترغیب خویش، آدمیان را به چیزهایی راه نمودی که اگر پنهان می داشتی، از دیدگانشان پنهان می بود.

و لم تعه أسماعهم و لم تلحقه أوهامهم فقلت (اذکرونی أذکرکم و اشکروا لی و لا تکفرون)

گوششان از شنیدن آواز آن ناتوان و اندیشه هایشان از تصور آن عاجز می آمد، که تو خود گفته ای: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. مرا سپاس گویید و ناسپاسی من مکنید. »

و قلت (لئن شکرتم لأزیدنکم و لئن کفرتم إن عذابی لشدید)

و نیز گفته ای: «اگر مرا سپاس گویید، بر نعمت شما می افزایم و اگر کفران کنید بدانید که عذاب من سخت است. »

و قلت (ادعونی أستجب لکم إن الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین)

و گفته ای: «بخوانید مرا، تا شما را پاسخ گویم. آنهایی که از پرستش من سرکشی می کنند زودا که در عین خواری به جهنم در آیند.»

فسمیت دعاءک عبادة و ترکه استکبارا و توعدت علی ترکه دخول جهنم داخرین

بار خدایا، دعای بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده ای و ترک آن را خودپسندی و سرکشی، و کسانی را که از آن سر بر تابند وعده جهنم و خواری آن داده ای.

فذکروک بمنک و شکروک بفضلک و دعوک بأمرک و تصدقوا لک طلبا لمزیدک و فیها کانت نجاتهم من غضبک و فوزهم برضاک

از این روست که تو را به نعمت و بخششت یاد کردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بیفزایی، و در آن بود رهاییشان از خشم تو و کامیابیشان به خشنودی تو.

و لو دل مخلوق مخلوقا من نفسه علی مثل الذی دللت علیه عبادک منک کان موصوفا بالإحسان و منعوتا بالامتنان و محمودا بکل لسان

بار خدایا، اگر یکی از آفریدگان تو، آفریده دیگر را چنان راهنمایی کرده بود که تو بندگانت را راهنمایی کرده ای، او را به صفت انعام و احسان متصف می ساختند و به هر زبان می ستودندش.

فلک الحمد ما وجد فی حمدک مذهب و ما بقی للحمد لفظ تحمد به و معنی ینصرف إلیه

پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان که سپاست توان گفت و تا آنگاه که بر حمد تو لفظی باقی است و معنایی که در این طریق بهره ای از آن توان یافت.

یا من تحمد إلی عباده بالإحسان و الفضل و غمرهم بالمن و الطول ما أفشی فینا نعمتک و أسبغ علینا منتک و أخصنا ببرک

ای خداوندی که احسان و فضل خویش به بندگانت عطا کرده ای و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته ای. آثار نعمت تو بر ما چه آشکار است و احسان تو در حق ما چه بسیار. و چه بسیار ما را به بر و نیکی خویش مخصوص گردانیده ای.

هدیتنا لدینک الذی اصطفیت و ملتک التی ارتضیت و سبیلک الذی سهلت و بصرتنا الزلفة لدیک و الوصول إلی کرامتک

ما را به دین برگزیده خود، آیین پسندیده خود، شریعت سهل و آسان خود هدایت کردی و دیدگانمان را بینا ساختی که به تو تقرب جوییم و به مقام کرامت تو واصل آییم.

اللهم و أنت جعلت من صفایا تلک الوظائف و خصائص تلک الفروض شهر رمضان الذی اختصصته من سائر الشهور

بار خدایا، یکی از این برگزیده ترین وظایف و خاصترین واجبات، ماه رمضان را قراردادی. ماهی که آن را از میان دیگر ماه ها ویژگی دیگری بخشیده ای

و تخیرته من جمیع الأزمنة و الدهور و آثرته علی کل أوقات السنة بما أنزلت فیه من القرآن و النور و ضاعفت فیه من الإیمان

بر همه اوقات سال برتری اش نهاده ای، زیرا که در آن قرآن و نور نازل کرده ای و بر تکالیف مؤمنان چند برابر افزوده ای

و فرضت فیه من الصیام و رغبت فیه من القیام و أجللت فیه من لیلة القدر التی هی خیر من ألف شهر

و روزه را در آن واجب کردی و مردمان را به بر پای خاستن برای عبادت خود ترغیب کردی و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است تجلیل کردی.

ثم آثرتنا به علی سائر الأمم و اصطفیتنا بفضله دون أهل الملل فصمنا بأمرک نهاره و قمنا بعونک لیله

و چون رمضان را به ما عطا کردی، ما را بر دیگر امتها فضیلت نهادی و از میان پیروان دیگر کیشها برگزیدی. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتیم و شبش را به نماز برخاستیم،

متعرضین بصیامه و قیامه لما عرضتنا له من رحمتک و تسببنا إلیه من مثوبتک

و با روزه داشتن و نماز خواندن در این ماه به رحمتی که ما را ارزانی داشته بودی روی نهادیم و آن را وسیله نیل به ثواب تو قرار دادیم.

و أنت الملیء بما رغب فیه إلیک الجواد بما سئلت من فضلک القریب إلی من حاول قربک

تویی که هر چه از تو خواهند توانی داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانی داد و به خواستاران مقام قرب خود نزدیک هستی.

و قد أقام فینا هذا الشهر مقام حمد و صحبنا صحبة مبرور

ای خداوند، ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یاری نیکو بود

و أربحنا أفضل أرباح العالمین ثم قد فارقنا عند تمام وقته و انقطاع مدته و وفاء عدده

و گرانبهاترین سودهای مردم جهان را به ما ارزانی داشت. اما چون زمانش به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت، آهنگ رحیل کرد.

فنحن مودعوه وداع من عز فراقه علینا و غمنا و أوحشنا انصرافه عنا و لزمنا له الذمام المحفوظ

ای خداوند، اینک با او وداع می کنیم، همانند وداع با عزیزی که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایی کند، عزیزی که او را بر ما پیمانی است که باید نگهداریم

و الحرمة المرعیة و الحق المقضی فنحن قائلون السلام علیک یا شهر الله الأکبر و یا عید أولیائه

و حرمتی که باید رعایت کنیم و حقی که باید ادا نماییم. پس، اکنون می گوییم: بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا.

السلام علیک یا أکرم مصحوب من الأوقات و یا خیر شهر فی الأیام و الساعات

بدرود ای گرامی ترین اوقاتی که ما را مصاحب و یار بودی، ای بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.

السلام علیک من شهر قربت فیه الآمال و نشرت فیه الأعمال

بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها، ای ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.

السلام علیک من قرین جل قدره موجودا و أفجع فقده مفقودا و مرجو آلم فراقه

بدرود ای یار و قرینی که چون باشی، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندی، فراقت رنج افزا شود. ای مایه امید ما که دوریت برای ما بس دردناک است.

السلام علیک من ألیف آنس مقبلا فسر و أوحش منقضیا فمض

بدرود ای همدم ما که چون بیایی، شادمانی و آرامش بر دل ما آری و چون بروی، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزای.

السلام علیک من مجاور رقت فیه القلوب و قلت فیه الذنوب

بدرود ای همسایه ای که تا با ما بودی، دلهای ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.

السلام علیک من ناصر أعان علی الشیطان و صاحب سهل سبل الإحسان

بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی و ای مصاحبی که راه های نیکی و فضیلت را پیش پای ما هموار ساختی.

السلام علیک ما أکثر عتقاء الله فیک و ما أسعد من رعی حرمتک بک

بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.

السلام علیک ما کان أمحاک للذنوب و أسترک لأنواع العیوب

بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودی و چه بسا عیبها که پوشیده داشتی.

السلام علیک ما کان أطولک علی المجرمین و أهیبک فی صدور المؤمنین

بدورد که درنگ تو برای گنه کاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.

السلام علیک من شهر لا تنافسه الأیام السلام علیک من شهر هو من کل أمر سلام

بدرود ای ماهی که هیچ ماه دیگر را توان همسری با تو نیست. بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود.

السلام علیک غیر کریه المصاحبة و لا ذمیم الملابسة

بدرود ای آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی.

السلام علیک کما وفدت علینا بالبرکات و غسلت عنا دنس الخطیئات

بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدی و ما را از آلودگی های گناه شست و شو دادی.

السلام علیک غیر مودع برما و لا متروک صیامه سأما

بدرود که به هنگام وداع از تو نه غباری به دل داریم و نه از روزه ات ملالتی در خاطر.

السلام علیک من مطلوب قبل وقته و محزون علیه قبل فوته

بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.

السلام علیک کم من سوء صرف بک عنا و کم من خیر أفیض بک علینا

بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.

السلام علیک و علی لیلة القدر التی هی خیر من ألف شهر

بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.

السلام علیک ما کان أحرصنا بالأمس علیک و أشد شوقنا غدا إلیک

بدرود که دیروز که در میان ما بودی آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهی رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.

السلام علیک و علی فضلک الذی حرمناه و علی ماض من برکاتک سلبناه

بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم. و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودی و اینک از کفش داده ایم.

اللهم إنا أهل هذا الشهر الذی شرفتنا به و وفقتنا بمنک له حین جهل الأشقیاء وقته و حرموا لشقائهم فضله

بار خدایا، ما آشنای این ماهیم، ماهی که ما را بدان شرف و منزلت دادی و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادی، در حالی که مردمان شقی قدرش را نشناختند و شور بختی خویش را از فضیلتش محروم ماندند.

أنت ولی ما آثرتنا به من معرفته و هدیتنا له من سنته و قد تولینا بتوفیقک صیامه و قیامه علی تقصیر و أدینا فیه قلیلا من کثیر

ای خداوند، تو بودی که ما را برگزیدی و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردی و به سنت آن راه نمودی. تو بودی که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانی داشتی، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکی از بسیار به جای آوردیم.

اللهم فلک الحمد إقرارا بالإساءة و اعترافا بالإضاعة و لک من قلوبنا عقد الندم و من ألسنتنا صدق الاعتذار

بار خدایا، حمد تو راست در حالی که به بدکرداری خویش اقرار می کنیم و به تبهکاری خویش معترفیم. برای رضای توست اگر در اعماق دلمان پشیمان شده ایم و از سر صدق از تو پوزش می طلبیم.

فأجرنا علی ما أصابنا فیه من التفریط أجرا نستدرک به الفضل المرغوب فیه و نعتاض به من أنواع الذخر المحروص علیه

پس در برابر قصوری که در این ماه در طاعت تو ورزیده ایم، ما را پاداشی ده که به یاری آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته های گوناگون را که به آن مشتاق شده ایم بستانیم.

و أوجب لنا عذرک علی ما قصرنا فیه من حقک و ابلغ بأعمارنا ما بین أیدینا من شهر رمضان المقبل

عذر تقصیر ما را در ادای حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن.

فإذا بلغتناه فأعنا علی تناول ما أنت أهله من العبادة و أدنا إلی القیام بما یستحقه من الطاعة

و چون به رمضان دیگر رسیدیم، یاریمان ده تا آن سان که سزای خداوندی توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتی رسان که سزاوار طاعت توست

و أجر لنا من صالح العمل ما یکون درکا لحقک فی الشهرین من شهور الدهر

و به چنان اعمال شایسته ای برگمار که ادای حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر، بایسته باشد.

اللهم و ما ألممنا به فی شهرنا هذا من لمم أو إثم أو واقعنا فیه من ذنب

بار خدایا، در این ماه اگر قصد گناه کرده ایم، یا مرتکب آن شده ایم،

و اکتسبنا فیه من خطیئة علی تعمد منا أو علی نسیان ظلمنا فیه أنفسنا أو انتهکنا به حرمة من غیرنا

یا به عمد خطایی از ما سر زده، یا از سر فراموشی ستمی بر خود روا داشته ایم، یا پرده حرمت دیگری را دریده ایم،

فصل علی محمد و آله و استرنا بسترک و اعف عنا بعفوک و لا تنصبنا فیه لأعین الشامتین

بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو کن و در برابر دیدگان شماتت کنندگان قرار مده

و لا تبسط علینا فیه ألسن الطاعنین و استعملنا بما یکون حطة و کفارة لما أنکرت منا فیه برأفتک التی لا تنفد و فضلک الذی لا ینقص

و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پایان نیافتنی و فضل و کرم نقصان ناپذیر خود به کاری برگمار که خطاهایی را که در این ماه مرتکب شدهایم و تو آن را نپسندیده ای، از میان ببرد یا فرو پوشد.

اللهم صل علی محمد و آله و اجبر مصیبتنا بشهرنا و بارک لنا فی یوم عیدنا و فطرنا

بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپری شدن رمضان اندوهگینیم، تو ما را بر اندوه این فراق پاداش خیر ده و این روز عید و روز روزه گشادن را بر ما مبارک گردان.

و اجعله من خیر یوم مر علینا أجلبه لعفو و أمحاه لذنب و اغفر لنا ما خفی من ذنوبنا و ما علن

چنان کن که روز عید از شمار بهترین روزهایی باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوی ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدایا، گناهان آشکار و نهان ما را بیامرز.

اللهم اسلخنا بانسلاخ هذا الشهر من خطایانا و أخرجنا بخروجه من سیئاتنا

ای خداوند، با به پایان رسیدن این ماه ما را از لوث گناه پاک نمای و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان

و اجعلنا من أسعد أهله به و أجزلهم قسما فیه و أوفرهم حظا منه

و از نیکبخت ترین کسانی قرار ده که در آن به عبادت تو پرداخته اند و نصیبشان از همه بیشتر بوده و بیش از همه از آن بهره یافته اند.

اللهم و من رعی هذا الشهر حق رعایته و حفظ حرمته حق حفظها و قام بحدوده حق قیامها و اتقی ذنوبه حق تقاتها

بار خدایا، اگر کسی از بندگان تو، حق این ماه آن چنان که شایسته اوست رعایت کرده و حرمتش نگه داشته و وظایف خود و احکام آن را به جای آورده و از گناهان پرهیز کرده

أو تقرب إلیک بقربة أوجبت رضاک له و عطفت رحمتک علیه

و به تو تقرب جسته، آن سان که خشنودی تو نصیبش شده و رحمت تو بر او روی نهاده،

فهب لنا مثله من وجدک و أعطنا أضعافه من فضلک فإن فضلک لا یغیض

ای خداوند، همانند مزدی که او را میدهی، از خزانه بی نیازیت به ما نیز ارزانی دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرمای، که خزاین فضل تو را نقصان نیست،

و إن خزائنک لا تنقص بل تفیض و إن معادن إحسانک لا تفنی و إن عطاءک للعطاء المهنا

بلکه همواره در افزایش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششی گواراست.

اللهم صل علی محمد و آله و اکتب لنا مثل أجور من صامه أو تعبد لک فیه إلی یوم القیامة

بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و برای ما مزدی بنویس چونان مزد کسی که این ماه را تا روز قیامت روزه داشته و تو را عبادت کرده است.

اللهم إنا نتوب إلیک فی یوم فطرنا الذی جعلته للمؤمنین عیدا و سرورا

ای خداوند، ما در این روز فطر، روز عید و شادمانی مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد یکدیگر،

و لأهل ملتک مجمعا و محتشدا من کل ذنب أذنبناه أو سوء أسلفناه أو خاطر شر أضمرناه

از هر گناه که مرتکب شده ایم و از هر کار زشت که زین پیش از ما سر زده، و از هر خیال بد که در دل خود پنهان داشته ایم، توبه می کنیم،

توبة من لا ینطوی علی رجوع إلی ذنب و لا یعود بعدها فی خطیئة

توبه کسی که در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه باز نگردد،

توبة نصوحا خلصت من الشک و الارتیاب فتقبلها منا و ارض عنا و ثبتنا علیها

توبه ای بی بازگشت، عاری از هر گونه شک و ریب. بار خدایا، چنین توبه ای را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان.

اللهم ارزقنا خوف عقاب الوعید و شوق ثواب الموعود حتی نجد لذة ما ندعوک به و کأبة ما نستجیرک منه

ای خداوند، روزی ما کن خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعیم بهشت را، تا لذت آنچه را که از تو خواسته ایم در یابی