رهبر انقلاب: سینه زنی عزاداران حسینی محبت و ولایت اهل بیت را نسل به نسل منتقل می کند
رهبر معظم انقلاب ۱۲ مرداد ۷۳ در دیدار شورای مرکزی هیات های عزاداری استان تهران تاکید کردند: هیات های مذهبی در حقیقت ارکان حفظ ایمان و شوق ملت بزرگ ما به خاندان پیغمبر هستند؛ از جمله پیوند های مستحکم میان امروز و روز عاشورای حسینی هستند؛ آن روحیه را به امروز منتقل می کنند، خاطره امام حسین را تجدید می کنند.
متن بیانات رهبر انقلاب در این دیدار که برای نخستین بار منتشر شده، در ادامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اولا به همه برادران و خواهرانی که در این مجلس حسینی شرکت کرده اید، خوشامد عرض می کنم و مجلس ما بحمدالله عطر و رایحه مجلس عزای حضرت ابی عبدالله (ع) را پیدا کرد.
موضوع هیات های مذهبی برای مردم ما یک مطلب عادی و روزمره است که چشم ها و دل های مردم به آن ها انس گرفته است، ولی اگر کسی با چشم دقیق و حقیقت بین نگاه کند، این یکی از آن بارقه های درخشان حسینی در فضای جامعه مسلمان ما و از برکات و حسنات جاریه آن نهضت عظیم الهی است. آنچه را شما از سوابق عزاداری مردم ایران و شیعیان جهان برای ماجرای حسین بن علی (ع) تاکنون دنبال بفرمایید، خواهید دید که این سنت عزاداری به شکل کنونی در تمام حالات و آنات و در همه ی شرایط گوناگون اجتماعی وجود داشته است. دشمنان نتوانسته اند این عادت دینی و الهی را از شیعیان سلب کنند و این نشان دهنده عمق ایمان و عمق تأثیر این جریان عزاداری چه به صورت مجالس عزاداری و چه به صورت هیات متحرک مذهبی در دل های مردم و در ایمان و عقیده مسلمانان است.
ظرفیت این هیات هم بسیار زیاد است. شما ملاحظه کنید، در دوران اختناق رضاخانی که همه ی حرکت های مردم، ولو کوچک ترین آن ها را ایادی استبداد رضاخانی که ضد اسلام و ضد مراسم تشیع بود، دنبال می کردند و آن ها را با سختی و فشار و شکنجه پاسخ می دادند که حتی روضه خوانی ها را در داخل خانه ها و پیش از اذان صبح هم دنبال و تعقیب می کردند و اگر روضه خوانی را می دیدند که قبل از اذان صبح از جایی به جایی حرکت می کند و می دانستند که این روضه خوان میرود که در خلوت و پستوی خانه یک مسلمان عاشق امام حسین (ع) مرثیه بخواند، او را تعقیب می کردند و احیانا زندان می بردند حتی در این شرایط هم هیات های مذهبی متوقف نماند. آن کسانی که آن زمان ها بوده اند، برای ما نقل کرده اند که در روز های عاشورا و تاسوعا و ایام اطراف این دو روز، مردم از شهر ها به خارج شهر ها می رفتند، در بیابان ها، دور از جاده ها، گاهی در ویرانه ها، در روستا های دور از دسترس پلیس رضاخانی، دسته سینه زنی راه می انداختند و عزاداری می کردند. این چه ایمانی است؟ چه علقه محبت و اعتقاد عظیم و ناگسستنی است که به وسیله ی این هیات مذهبی هدایت می شود؟ این یک طرف قضیه است.
در آن وقتی که مردم تهران و بعضی از شهرستان های دیگر برای دفاع از مقام روحانیت و رهبری نهضت، در دوازدهم محرم و پانزدهم خرداد سال ۴۲ می خواهند اعتراض کنند، باز در قالب هیات سینه زنی و عزاداری است که راه می افتند در این خیابان های تهران و سینه می زنند و زنجیر می زنند و عزاداری می کنند، اما نوحه آن ها عبارت است از اعتراض به حکومت مستبد و دیکتاتور و فاسد پهلوی که امامشان و رهبرشان و امام بزرگوار را در پانزدهم خرداد سال ۴۲ دستگیر و بازداشت کرده بود؛ یعنی یک ماهیت انقلابی پیدا می کند و این تعجب هم ندارد؛ اصل ماجرای حسین بن علی (ع) یک ماجرای انقلابی است، باید هم آنچه از آثار آن نهضت به جا است، در همین جهت و همین هدف حرکت بکند.
در سال آخر نهضت هم پیروزی انقلاب، بلاشک تا میزان زیادی مرهون همین هیات مذهبی است که در همه جای کشور در عاشورای سال ۵۷ و دهه محرم آن سال، هیات های مذهبی را تبدیل کردند به وسیله ای برای اظهار اعتراض گسترده ملت به آن رژیم فاسد و حمایت از امام و خواستاری نظام اسلامی. پس این، ظرفیت هیات مذهبی است. در دوران اختناق جمعیت های کوچک در بیغوله ها و بیابان ها و دور از چشم پلیس رضاخانی شروع می شود و در سال ۵۷ و سال های بعد از آن، در معرض دید همه مردم دنیا و زیر نگاه دوربین های تلویزیون های جهانی، نشان دهنده میل و خواست ملت ایران می شود. چقدر عظیم است این هیات ها!
علاوه بر همه اینها، عشق و محبت به خاندان پیغمبر، عشق به حسین بن علی (ع)، عشق و دلبستگی به یاران امام حسین (ع)، دل سوختگی شدید نسبت به حادثه عاشورا، روح این هیات های مذهبی است. این ها چیز کوچکی نیست؛ مبادا کسی خیال کند که هیئات مذهبی یک چیزی است که اگر بود، بود، اگر هم نبود، نبود؛ این جور نیست. هیات های مذهبی در حقیقت ارکان حفظ ایمان و شوق ملت بزرگ ما به خاندان پیغمبر هستند؛ از جمله پیوند های مستحکم میان امروز و روز عاشورای حسینی هستند؛ آن روحیه را به امروز منتقل می کنند، خاطره امام حسین را تجدید می کنند.
در طول سال، دست های دشمنان اسلام و قرآن و خاندان پیغمبر هر چه تلاش می کنند برای اینکه فضای جامعه را فضای غیر دینی قرار بدهند، وقتی که دهه محرم می شود، ایام عاشورا می شود، این موکب های حسینی راه می افتد در خیابان ها و کوچه ها و محیط زندگی مردم، مثل آب بارانی که پلیدی ها را و کثافت ها را می شوید و فضا را پاک می کند، فضای جامعه را شست و شو می دهد و همه آن تلقینات فاسد را که در محیط و فضا، دست دشمن به وجود آورده است، پاک می کند و می شوید.
قدر این هیات ها را خیلی باید بدانید؛ هم شما که مسئولان این هیات هستید، واقعا این کار را یک کار مهم و اساسی به حساب بیاورید؛ یک وظیفه هم ناشی از عقیده و هم ناشی از محبت، و هم یک وظیفه بزرگ اعتقادی و عاطفی به حساب بیاورید و با جدیت مساله هیات مذهبی را دنبال کنید و هر کاری که برای بهتر شدن این هیات می شود انجام داد، انجام بدهید؛ هم مردم باید قدر این هیات را بدانند. مردم به طور طبیعی اعضای هیات مذهبی هستند. می بینید که راه می افتند در این موکب های عزاداری هر کسی با یک نوع ارتباطی می افتند توی این هیات ها و با آن ها عزاداری می کنند، عزاداری آن ها را تماشا می کنند، اشک می ریزند و حال مصیبت و عزا پیدا می کنند. خیلی حادثه عظیمی است.
در هیچ جای دنیا هم یک چنین وسیله ای که تمام شمشیر های دشمنان در مقابل این وسیله کند است، همه تبلیغات دشمنان در مقابل این وسیله نارسا است ندارند؛ خیلی تلاش کردند که این ها را از بین ببرند، ولی نتوانستند و این، مال زمان رضاخان است. بعد از آن خیلی تلاش کردند این ها را منحرف کنند. بنده در دوران سلطنت طاغوت دوم پهلوی دیده بودم و می شناختم که این هیات مذهبی را در گوشه و کنار جامعه، می سپردند دست افراد فاسد، تا شاید این ها را از چشم مردم بیندازند، اما نتوانستند. هیات های مذهبی، هیات های مذهبی ماندند؛ هیات های عزاداری، هیات عزاداری ماندند. گیرم که یک فرد نابابی هم چند صباحی در یک هیاتی بود یا نبود؛ او از بین رفت، آن ها نابود شدند، اما هیات ها همچنان که لازمه کلمه حق است، ماندند. خیلی تلاش کردند بلکه بتوانند این هیات ها را از حال و هوای حسینی خارج کنند، اما نتوانستند.
بنده عرضم به شما برادران عزیز این است که شما خودتان را علم داران حسینی بدانید. علم عزای حسینی دست شما است؛ این خیلی مرتبه بزرگی است؛ این خیلی مقام مقدسی است. اگر نهضت امام حسین در روز عاشورا تمام شده بود، امام حسین دیگر علم دار نمی خواست؛ اما فرض این است که نهضت حسینی تا قیام فرزند معصومش حضرت بقیةالله الاعظم برقرار است؛ نهضت که تمام شدنی نیست. هر چه زمان گذشته است، نهضت حسینی گسترده تر شده است، اعماق آن بیشتر آشکار شده است. هر بخشی از این نهضت یک علم داری دارد؛ دنیای فقاهت بخشی از نهضت حسین است، علم دارش مراجع بزرگند؛ دنیای معنویت و معرفت بخشی از منطقه نهضت حسین است، علم دارانش سلاک بزرگ و اهل معرفتند صحنه عظیم زندگی مردم که به سمت اسلام حرکت می کند و نهضت اسلامی و انقلاب اسلامی و حکومت اسلامی، بخشی از نهضت حسین بن علی است، علم داران و پرچم داران مخصوص به خود را دارد؛ بقای فرهنگ این نهضت در بین مردم هم بخشی از آن نهضت است، پرچم دارانش کسانی هستند که اقامه عزای حسینی را می کنند و از جمله شما ها هستید. شما علم دار حسینی (ع) هستید؛ این علم را باید قدر بدانید. آن چنان که شایسته او است، این کار را انجام بدهید.
دیدید که در سال ۵۷، همین هیات مذهبی شما در روشن کردن حقایق برای مردم چه نقش بزرگی ایفا کرد. مردم در خیابان ها راه می رفتند و نغمه هیات های عزاداری برای آن ها بهترین تحلیل کننده سیاسی و انقلابی آن روز بود، که حقایق را بیان می کرد؛ در سال ۴۲ هم همین جور بود، در دوران جنگ هم همین جور بود. امروز هم همین جور است؛ امروز می بینید دنیای اسلام با چه دشمنانی روبه رو است؟ امروز می بینید صهیونیست های خبیث و پلید در دنیا چه می کنند؟ می بینید آمریکا به عنوان قلدر و دیکتاتور جهانی، امروز چگونه با اسلام و نهضت اسلامی روبه رو و طرف است؟ می بینید طاغوت های جهانی، امروز چقدر از اسلام کینه دارند، چون از دست اسلام و قرآن سیلی خورده اند؟ از طرفی، می بینید که چطور عواطف ملت مسلمان در همه جای عالم نسبت به احکام اسلام و معارف اسلام و حکومت اسلامی برانگیخته است؟ مردم کشور های اسلامی در گذشته بی تفاوت بودند، حرکتی نمی کردند، اقدامی نمی کردند، دلی برای اسلام نمی سوزاندند؛ امروز آن جور نیست؛ امروز ملت های مسلمان در هر جای دنیا که هستند، چه شیعه و چه غیر شیعه مخصوص شیعیان هم نیست نسبت به پرچم برافراشته اسلام در این قبةالاسلام، یعنی ایران اسلامی احساس دلبستگی و علاقه مندی می کنند و می بینید پیشرفت ها و نفوذ روزافزون کلمه اسلام را در دنیا به رغم دشمنان. می بینید که بحمدالله ایران اسلامی در دنیا روزبه روز عزیزتر شده است و عزیزتر می شود و ملت مسلمان هم همین جور. همه این ها موضوعاتی هستند که هیات مذهبی شما می توانند آن ها را با صدای بلند ندا کنند.
سینه زنی عزاداران حسینی، همان وسیله ای است که می تواند محبت و ولایت اهل بیت را از نسلی به نسل دیگر برساند. دشمن ها نباید بتوانند مراسم مذهبی شما را از دست شما بگیرند. یکی از راه های دشمنان این است که آن ها را با خرافات آلوده کنند، که امسال با هشیاری شما مردم، با ایمان عمیق جوان های مؤمن و عشاق حسینی ما، یک بخش مهمی از آنچه وسیله و بهانه ای در دست دشمن می شد، بکلی کنار رفت و آن مساله قمه زنی بود. عزاداری هیات های حسینی یعنی همین عزاداری های معمولی که قرن ها است که مثل امروز راه می افتند در خیابان ها و عزاداری می کنند و به عنوان اعلام مصیبت به سر و سینه میزنند همان بلندگوی عظیم نهضت حسینی است که در همه جای کشور ما و در هر جایی که موالیان اهل بیت و محبین اهل بیت، بخصوص شیعیان هستند، رونق دارد و روزبه روز باید رونق آن اضافه بشود.
مردم قدر هیاات را باید بدانند. خود هیاات مذهبی هم قدر این سرمایه عظیم را بدانند و حسین بن علی (ع) و خاندان آن بزرگوار و اصحاب آن بزرگوار و شهدای عالی مقام عاشورا، ان شاءالله با روح بلند خود پشتیبان این حرکت ایمانی و اسلامی و عاطفی شما هستند.
امیدواریم که روزبه روز این کانون های حسینی گرم تر و این علم برافراشته تر بشود و ان شاءالله همه ی شما ها اجرتان را از حسین بن علی (ع) بگیرید و همه ی ما در زمره خدمتگزاران عزاداری حسین بن علی (ع) محسوب بشویم و عمر خود را با محبت آن بزرگوار و خاندان مقدس پیغمبر به سر بیاوریم و ان شاءالله فیض شهادت در راه آن ها را ببریم.
متن بیانات رهبر انقلاب در این دیدار که برای نخستین بار منتشر شده، در ادامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اولا به همه برادران و خواهرانی که در این مجلس حسینی شرکت کرده اید، خوشامد عرض می کنم و مجلس ما بحمدالله عطر و رایحه مجلس عزای حضرت ابی عبدالله (ع) را پیدا کرد.
موضوع هیات های مذهبی برای مردم ما یک مطلب عادی و روزمره است که چشم ها و دل های مردم به آن ها انس گرفته است، ولی اگر کسی با چشم دقیق و حقیقت بین نگاه کند، این یکی از آن بارقه های درخشان حسینی در فضای جامعه مسلمان ما و از برکات و حسنات جاریه آن نهضت عظیم الهی است. آنچه را شما از سوابق عزاداری مردم ایران و شیعیان جهان برای ماجرای حسین بن علی (ع) تاکنون دنبال بفرمایید، خواهید دید که این سنت عزاداری به شکل کنونی در تمام حالات و آنات و در همه ی شرایط گوناگون اجتماعی وجود داشته است. دشمنان نتوانسته اند این عادت دینی و الهی را از شیعیان سلب کنند و این نشان دهنده عمق ایمان و عمق تأثیر این جریان عزاداری چه به صورت مجالس عزاداری و چه به صورت هیات متحرک مذهبی در دل های مردم و در ایمان و عقیده مسلمانان است.
ظرفیت این هیات هم بسیار زیاد است. شما ملاحظه کنید، در دوران اختناق رضاخانی که همه ی حرکت های مردم، ولو کوچک ترین آن ها را ایادی استبداد رضاخانی که ضد اسلام و ضد مراسم تشیع بود، دنبال می کردند و آن ها را با سختی و فشار و شکنجه پاسخ می دادند که حتی روضه خوانی ها را در داخل خانه ها و پیش از اذان صبح هم دنبال و تعقیب می کردند و اگر روضه خوانی را می دیدند که قبل از اذان صبح از جایی به جایی حرکت می کند و می دانستند که این روضه خوان میرود که در خلوت و پستوی خانه یک مسلمان عاشق امام حسین (ع) مرثیه بخواند، او را تعقیب می کردند و احیانا زندان می بردند حتی در این شرایط هم هیات های مذهبی متوقف نماند. آن کسانی که آن زمان ها بوده اند، برای ما نقل کرده اند که در روز های عاشورا و تاسوعا و ایام اطراف این دو روز، مردم از شهر ها به خارج شهر ها می رفتند، در بیابان ها، دور از جاده ها، گاهی در ویرانه ها، در روستا های دور از دسترس پلیس رضاخانی، دسته سینه زنی راه می انداختند و عزاداری می کردند. این چه ایمانی است؟ چه علقه محبت و اعتقاد عظیم و ناگسستنی است که به وسیله ی این هیات مذهبی هدایت می شود؟ این یک طرف قضیه است.
در آن وقتی که مردم تهران و بعضی از شهرستان های دیگر برای دفاع از مقام روحانیت و رهبری نهضت، در دوازدهم محرم و پانزدهم خرداد سال ۴۲ می خواهند اعتراض کنند، باز در قالب هیات سینه زنی و عزاداری است که راه می افتند در این خیابان های تهران و سینه می زنند و زنجیر می زنند و عزاداری می کنند، اما نوحه آن ها عبارت است از اعتراض به حکومت مستبد و دیکتاتور و فاسد پهلوی که امامشان و رهبرشان و امام بزرگوار را در پانزدهم خرداد سال ۴۲ دستگیر و بازداشت کرده بود؛ یعنی یک ماهیت انقلابی پیدا می کند و این تعجب هم ندارد؛ اصل ماجرای حسین بن علی (ع) یک ماجرای انقلابی است، باید هم آنچه از آثار آن نهضت به جا است، در همین جهت و همین هدف حرکت بکند.
در سال آخر نهضت هم پیروزی انقلاب، بلاشک تا میزان زیادی مرهون همین هیات مذهبی است که در همه جای کشور در عاشورای سال ۵۷ و دهه محرم آن سال، هیات های مذهبی را تبدیل کردند به وسیله ای برای اظهار اعتراض گسترده ملت به آن رژیم فاسد و حمایت از امام و خواستاری نظام اسلامی. پس این، ظرفیت هیات مذهبی است. در دوران اختناق جمعیت های کوچک در بیغوله ها و بیابان ها و دور از چشم پلیس رضاخانی شروع می شود و در سال ۵۷ و سال های بعد از آن، در معرض دید همه مردم دنیا و زیر نگاه دوربین های تلویزیون های جهانی، نشان دهنده میل و خواست ملت ایران می شود. چقدر عظیم است این هیات ها!
علاوه بر همه اینها، عشق و محبت به خاندان پیغمبر، عشق به حسین بن علی (ع)، عشق و دلبستگی به یاران امام حسین (ع)، دل سوختگی شدید نسبت به حادثه عاشورا، روح این هیات های مذهبی است. این ها چیز کوچکی نیست؛ مبادا کسی خیال کند که هیئات مذهبی یک چیزی است که اگر بود، بود، اگر هم نبود، نبود؛ این جور نیست. هیات های مذهبی در حقیقت ارکان حفظ ایمان و شوق ملت بزرگ ما به خاندان پیغمبر هستند؛ از جمله پیوند های مستحکم میان امروز و روز عاشورای حسینی هستند؛ آن روحیه را به امروز منتقل می کنند، خاطره امام حسین را تجدید می کنند.
در طول سال، دست های دشمنان اسلام و قرآن و خاندان پیغمبر هر چه تلاش می کنند برای اینکه فضای جامعه را فضای غیر دینی قرار بدهند، وقتی که دهه محرم می شود، ایام عاشورا می شود، این موکب های حسینی راه می افتد در خیابان ها و کوچه ها و محیط زندگی مردم، مثل آب بارانی که پلیدی ها را و کثافت ها را می شوید و فضا را پاک می کند، فضای جامعه را شست و شو می دهد و همه آن تلقینات فاسد را که در محیط و فضا، دست دشمن به وجود آورده است، پاک می کند و می شوید.
قدر این هیات ها را خیلی باید بدانید؛ هم شما که مسئولان این هیات هستید، واقعا این کار را یک کار مهم و اساسی به حساب بیاورید؛ یک وظیفه هم ناشی از عقیده و هم ناشی از محبت، و هم یک وظیفه بزرگ اعتقادی و عاطفی به حساب بیاورید و با جدیت مساله هیات مذهبی را دنبال کنید و هر کاری که برای بهتر شدن این هیات می شود انجام داد، انجام بدهید؛ هم مردم باید قدر این هیات را بدانند. مردم به طور طبیعی اعضای هیات مذهبی هستند. می بینید که راه می افتند در این موکب های عزاداری هر کسی با یک نوع ارتباطی می افتند توی این هیات ها و با آن ها عزاداری می کنند، عزاداری آن ها را تماشا می کنند، اشک می ریزند و حال مصیبت و عزا پیدا می کنند. خیلی حادثه عظیمی است.
در هیچ جای دنیا هم یک چنین وسیله ای که تمام شمشیر های دشمنان در مقابل این وسیله کند است، همه تبلیغات دشمنان در مقابل این وسیله نارسا است ندارند؛ خیلی تلاش کردند که این ها را از بین ببرند، ولی نتوانستند و این، مال زمان رضاخان است. بعد از آن خیلی تلاش کردند این ها را منحرف کنند. بنده در دوران سلطنت طاغوت دوم پهلوی دیده بودم و می شناختم که این هیات مذهبی را در گوشه و کنار جامعه، می سپردند دست افراد فاسد، تا شاید این ها را از چشم مردم بیندازند، اما نتوانستند. هیات های مذهبی، هیات های مذهبی ماندند؛ هیات های عزاداری، هیات عزاداری ماندند. گیرم که یک فرد نابابی هم چند صباحی در یک هیاتی بود یا نبود؛ او از بین رفت، آن ها نابود شدند، اما هیات ها همچنان که لازمه کلمه حق است، ماندند. خیلی تلاش کردند بلکه بتوانند این هیات ها را از حال و هوای حسینی خارج کنند، اما نتوانستند.
بنده عرضم به شما برادران عزیز این است که شما خودتان را علم داران حسینی بدانید. علم عزای حسینی دست شما است؛ این خیلی مرتبه بزرگی است؛ این خیلی مقام مقدسی است. اگر نهضت امام حسین در روز عاشورا تمام شده بود، امام حسین دیگر علم دار نمی خواست؛ اما فرض این است که نهضت حسینی تا قیام فرزند معصومش حضرت بقیةالله الاعظم برقرار است؛ نهضت که تمام شدنی نیست. هر چه زمان گذشته است، نهضت حسینی گسترده تر شده است، اعماق آن بیشتر آشکار شده است. هر بخشی از این نهضت یک علم داری دارد؛ دنیای فقاهت بخشی از نهضت حسین است، علم دارش مراجع بزرگند؛ دنیای معنویت و معرفت بخشی از منطقه نهضت حسین است، علم دارانش سلاک بزرگ و اهل معرفتند صحنه عظیم زندگی مردم که به سمت اسلام حرکت می کند و نهضت اسلامی و انقلاب اسلامی و حکومت اسلامی، بخشی از نهضت حسین بن علی است، علم داران و پرچم داران مخصوص به خود را دارد؛ بقای فرهنگ این نهضت در بین مردم هم بخشی از آن نهضت است، پرچم دارانش کسانی هستند که اقامه عزای حسینی را می کنند و از جمله شما ها هستید. شما علم دار حسینی (ع) هستید؛ این علم را باید قدر بدانید. آن چنان که شایسته او است، این کار را انجام بدهید.
دیدید که در سال ۵۷، همین هیات مذهبی شما در روشن کردن حقایق برای مردم چه نقش بزرگی ایفا کرد. مردم در خیابان ها راه می رفتند و نغمه هیات های عزاداری برای آن ها بهترین تحلیل کننده سیاسی و انقلابی آن روز بود، که حقایق را بیان می کرد؛ در سال ۴۲ هم همین جور بود، در دوران جنگ هم همین جور بود. امروز هم همین جور است؛ امروز می بینید دنیای اسلام با چه دشمنانی روبه رو است؟ امروز می بینید صهیونیست های خبیث و پلید در دنیا چه می کنند؟ می بینید آمریکا به عنوان قلدر و دیکتاتور جهانی، امروز چگونه با اسلام و نهضت اسلامی روبه رو و طرف است؟ می بینید طاغوت های جهانی، امروز چقدر از اسلام کینه دارند، چون از دست اسلام و قرآن سیلی خورده اند؟ از طرفی، می بینید که چطور عواطف ملت مسلمان در همه جای عالم نسبت به احکام اسلام و معارف اسلام و حکومت اسلامی برانگیخته است؟ مردم کشور های اسلامی در گذشته بی تفاوت بودند، حرکتی نمی کردند، اقدامی نمی کردند، دلی برای اسلام نمی سوزاندند؛ امروز آن جور نیست؛ امروز ملت های مسلمان در هر جای دنیا که هستند، چه شیعه و چه غیر شیعه مخصوص شیعیان هم نیست نسبت به پرچم برافراشته اسلام در این قبةالاسلام، یعنی ایران اسلامی احساس دلبستگی و علاقه مندی می کنند و می بینید پیشرفت ها و نفوذ روزافزون کلمه اسلام را در دنیا به رغم دشمنان. می بینید که بحمدالله ایران اسلامی در دنیا روزبه روز عزیزتر شده است و عزیزتر می شود و ملت مسلمان هم همین جور. همه این ها موضوعاتی هستند که هیات مذهبی شما می توانند آن ها را با صدای بلند ندا کنند.
سینه زنی عزاداران حسینی، همان وسیله ای است که می تواند محبت و ولایت اهل بیت را از نسلی به نسل دیگر برساند. دشمن ها نباید بتوانند مراسم مذهبی شما را از دست شما بگیرند. یکی از راه های دشمنان این است که آن ها را با خرافات آلوده کنند، که امسال با هشیاری شما مردم، با ایمان عمیق جوان های مؤمن و عشاق حسینی ما، یک بخش مهمی از آنچه وسیله و بهانه ای در دست دشمن می شد، بکلی کنار رفت و آن مساله قمه زنی بود. عزاداری هیات های حسینی یعنی همین عزاداری های معمولی که قرن ها است که مثل امروز راه می افتند در خیابان ها و عزاداری می کنند و به عنوان اعلام مصیبت به سر و سینه میزنند همان بلندگوی عظیم نهضت حسینی است که در همه جای کشور ما و در هر جایی که موالیان اهل بیت و محبین اهل بیت، بخصوص شیعیان هستند، رونق دارد و روزبه روز باید رونق آن اضافه بشود.
مردم قدر هیاات را باید بدانند. خود هیاات مذهبی هم قدر این سرمایه عظیم را بدانند و حسین بن علی (ع) و خاندان آن بزرگوار و اصحاب آن بزرگوار و شهدای عالی مقام عاشورا، ان شاءالله با روح بلند خود پشتیبان این حرکت ایمانی و اسلامی و عاطفی شما هستند.
امیدواریم که روزبه روز این کانون های حسینی گرم تر و این علم برافراشته تر بشود و ان شاءالله همه ی شما ها اجرتان را از حسین بن علی (ع) بگیرید و همه ی ما در زمره خدمتگزاران عزاداری حسین بن علی (ع) محسوب بشویم و عمر خود را با محبت آن بزرگوار و خاندان مقدس پیغمبر به سر بیاوریم و ان شاءالله فیض شهادت در راه آن ها را ببریم.
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «رهبر انقلاب: سینه زنی عزاداران حسینی محبت و ولایت اهل بیت را نسل به نسل منتقل می کند» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.