به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام معینیان کارشناس مسائل دینی طی مطلبی به مناست ماه مبارک رمضان، به شرایط استجابت دعا اشاره می کند که متن آن را در ادامه می خوانید.

از ویژگی های ماه مبارک رمضان این است که خداوند برای تقویت ارتباط بندگانش با خود، همه موانع و حجاب ها را برداشته و مسیر را کاملا صاف و هموار قرار داده است. طبق روایات، در همان شب اول ماه مبارک رمضان، درهای آسمانها را می گشاید و تا آخرین شب این ماه مبارک بسته نمی شود. منتها این دعا هر اندازه با رعایت آداب آن باشد، تأثیر بیشتری دارد که در ادامه به مهم ترین شرایط آن اشاره می کنیم:

۱- طهارت ظاهری که با وضو بودن و توجه به قبله است.

۲- طهارت اموال شامل پرداخت خمس و زکات مال در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله دارمی «من أحب أن یستجاب دعائه فلیطیب مطعمه و مکسبه»؛ یعنی کسی که دوست دارد دعایش مستجاب شود، باید غذا و کسب خود را پاک کند. ( وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۴۵)

۳- انقطاع از غیر خدا؛ یعنی دل کندن از اسباب ظاهری و خیالی و خواندن خداوند از روی اخلاص. خداوند می فرماید «و إذا سألک عبادی عنی فإنی قریب اجیب دعوة الداع إذا دعان فلیستجیبوا لی ولیؤمنوا بی لعلهم یرشدون» (بقره، ۱۸۶) و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم؛ دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)

۴- با نام خدا شروع کردن؛ در حدیث نبوی می خوانیم «لا یرد دعاء أوله بسم الله الرحمن الرحیم»؛ یعنی دعایی که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمی شود. (البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۰۰)

۵- حمد و ثنای الهی

۶- صلوات و درود بر پیامبر و اهل بیت

۷- اعتراف به گناه و توبه؛ امام صادق علیه السلام فرمود «إیاکم أن یسأل أحدکم ربه شیئا من حوائج الدنیا و الآخرة حتی یبدأ بالثناء علی الله و المدحة له و الصلاة علی النبی و آله ثم الإعتراف بالذنب و التوبة ثم المسألة»؛ یعنی مبادا هیچ یک از شما از خدا تقاضائی کند مگر این که نخست حمد و ثنای او را به جا آورد و درود بر پیامبر و آل او بفرستد، بعد به گناه خود نزد او اعتراف (و توبه) کند سپس دعا کند.

۸- خضوع و خشوع؛ خداوند می فرماید «ادعوا ربکم تضرعا وخفیة» ؛ (اعراف، ۵۵) یعنی پروردگار خود را از روی تضرع، و در پنهانی، بخوانید. امام صادق علیه السلام نیز یکی از زمان های استجابت دعا را موقعی می داند که شخص با چشمانی اشکبار، بدنی لرزان و قلبی شکسته مقابل خداوند بایستد. «إن الله عز و جل لا یستجیب دعاء بظهر قلب ساه فإذا دعوت فأقبل بقلبک ثم استیقن بالإجابة.» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۲، ص۴۷۳) و در حدیثی دیگر فرمود : خداوند دعایی را که با قلب غافل خوانده شود اجابت نمی کند؛ پس هنگام دعا با دل وجان به درگاه خدا روی آور پس یقین به اجابت داشته باش. در دعای پیامبر صلی الله علیه و آله در تعقیبات نماز ظهر می خوانیم: «اعوذ بک … من دعاء لا یسمع؛ پناه می برم به تو از دعایی که شنیده نمی شود یعنی خدای متعال اعتنائی به آن دعا نمی کند.

۹- اصرار و پافشاری و خسته نشدن؛

امام رضا از امام باقر علیهما السلام نقل می کنند که شایسته است که انسان با ایمان در رفاه و آسایش همانند زمان سختی و شدت دعا کند. آن گاه امام رضا فرمود: پس، از دعا خسته نشوید.

۱۰- حسن ظن به اجابت

۱۱- واسطه قراردادن اهل بیت

۱۲- کثرت و استمرار دعا؛ امام صادق علیه السلام در روایتی فرمود هر کسی دوست دارد که در سختی ها دعایش مستجاب شود، باید که در راحتی، فراوان دعا کند.

۱۳- دعای جمعی؛ در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است، هیچ جماعت چهل نفری از مؤمنان نیستند که به درگاه خداوند دعا کنند و خدا دعای آنان را رد کند و خود ایشان نیز هنگام مشکلات، خانواده و فرزندان خود را جمع کرده، دعا می کرد و آن ها آمین می گفتند.

انتهای پیام/