جوایز ادبی راهی برای معرفی نویسندگان جوان است



مریم حسینیان نویسنده و داور نخستین دوره جایزه جمالزاده در گفتگو با خبرگزاری مهر با اشاره به کیفیت آثار ارسال شده به بخش آزاد این جشنواره گفت: بعد از اتمام خوانش آثار در گروهی که به همین منظور تشکیل شده پیام تبریک ارسال کردم چون جایزه ای که در آن بیش از ۵۰ درصد آثار سطح متوسط به بالا داشته باشند موفقیت بزرگی کسب کرده است. سطح داستان ها به اندازه ای هست که نشان دهد شرکت کنندگان، حداقل دوره های کارگاهی داستان را گذرانده اند و داستان را می شناسند. داستان های قابل تاملی هم به این جایزه فرستاده شده که در جای خود پیرامون آن بحث می شود. امیدوارم جایزه جمالزاده سبب ساز دور هم جمع شدن طیفی از داستان نویسان تازه نفس شود.

حسینیان ادامه داد: دوره «داستان سفر میکند» گفتن ها گذشته و برای معرفی نویسندگان جوان به جوایز و جشنواره های ادبی نیازمندیم.

او پیرامون اهمیت برگزاری جوایز ادبی اظهار کرد: به طور کلی با نفس برگزاری جایزه ادبی ای که نگاه تخصصی داشته باشد موافقم چون در وضعیت فعلی دنیای ادبی، بحث معرفی نویسندگان و اثرشان در آینده و سرنوشت آن ها تاثیر بسیاری دارد. در حقیقت برگزاری چنین جوایزی تلاشی است که جوانان نویسنده در فضای پرترافیک و شلوغ ادبی امروز شناسانده شوند.

نویسنده رمان «ما اینجا داریم می میریم» ادامه داد: تعداد داستان نویسان جوان و حجم داستان های کوتاه بسیار زیاد است و ما نشریات و فضاهای تخصصی داستان کافی را برای معرفی این سطح وسیع نداریم به همین جهت برگزاری جایزه های داستانی با گروه کاربلدی که اتاق فکرش به شرکت کنندگان، اطمینان تخصصی بودن آن را می دهد یک اتفاق خوب است.

حسینیان، با اشاره به آفت جشنواره زدگی تصریح کرد: اگر چه برگزاری جایزه و جشنواره ادبی خوب است اما همه داستان نویس ها باید هشیار باشند که دچار آفت جشنواره زدگی نشوند. گاهی نویسندگان ما به نویسندگان جشنواره ها بدل می شوند و معمولا در دنیای ادبی سرنوشت خوبی هم در انتظارشان نیست.

وی افزود: جایزه ای مثل جایزه جمالزاده با محوریت اصفهان، معنا، مفهوم و تشخص خودش را دارد و وقتی متولیان آن از اصطلاح فرزندان جمالزاده یا خانواده جمالزاده برای همه پیوستگان به آن استفاده می کنند معلوم است که یک فکر پشت این جریان وجود دارد. اصفهان نیز به عنوان یکی از قطب های ادبی کشور نیاز داشت که متولی یک اتفاق داستانی باشد تا بتواند طیف های مختلف را دور هم جمع کند و یک اتفاق خوب را رقم بزند.

نویسنده رمانبهار برایم کاموا بیاور بر این باور است است که اگر اثر یک جایزه ادبی می تواند در همین خلاصه شود که برگزیدگان و دعوت شدگان به آن هنگامی که به خانه و شهرشان باز می گردند کوله باری از حس مثبت داستانی و انگیزه برای نوشتن داشته باشند. در واقع برنامه ریزی برای جمع کردن این افراد نیز باعث تقویت و رشد پتانسیل های کشف شده، می شود.

وی ابراز امیدواری کرد: امیدوارم دبیرخانه دائمی جایزه جمالزاده تشکیل شود چرا که یک دبیرخانه دائمی با فعالیت مستمر در طول سال می تواند برای داستان نویسان جوان منهای قضیه تقدیر و انتخاب فرایند کلی تعریف کند و به عنوان یک منبع مناسب و الهام بخش در کنارشان باشد.
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «جوایز ادبی راهی برای معرفی نویسندگان جوان است» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.