به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از معتبرترین و معارفی ترین ادعیه عرفه، مربوط به دعای ۴۷ صحیفۀ سجادیه است؛ جالب اینجاست که اعتبار این دعا به لحاظ اعتبار صحیفۀ سجادیه به مراتب بیشتر از متن مناجات امام حسین علیه السلام است. این دعا طولانی ترین دعای صحیفه محسوب می شود و در آن به موضوعاتی همچون بیان اسماء و صفات خدا، دعا و صلوات در حق پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام و شیعیان و بیان برخی مکارم اخلاق و بدی های نفس پرداخته شده است. امام سجاد علیه السلام در این دعا، اقرار به مقام اهل بیت، پیروی از دستورات آنان، تمسک به ولایت و انتظار حکومت اهل بیت را از ویژگی های شیعیان معرفی کرده است.

در این باره در بخشی از این دعا می خوانیم:

«اللهم و صل علی أولیائهم المعترفین بمقامهم، المتبعین منهجهم، المقتفین آثارهم، المستمسکین بعروتهم، المتمسکین بولایتهم، المؤتمین بإمامتهم، المسلمین لأمرهم، المجتهدین فی طاعتهم، المنتظرین أیامهم، المادین إلیهم أعینهم، الصلوات المبارکات الزاکیات النامیات الغادیات الرائحات.» یعنی «خدایا، بر دوستان محمد و آل محمد درود فرست، همان ها که به مقامشان اقرار دارند، پیرو راهشان و دنباله رو آثارشان هستند، چنگ زنندۀ به دستگیره محکم و استوارشان هستند، به ولایتشان تمسک دارند، به امامتشان اقتدا می کنند، به دستوراتشان تسلیم اند، در فرمان برداری از آنان کوشایند، منتظران ایام (حکومت و قدرت) آنان اند، چشم دوختۀ به ایشان اند. درودهای مبارک، پاکیزه، فزایندۀ صبحگاهان و شامگاهان، بر آنان باد.»

این فراز از دعای عرفه، معرف آن دست از شیعیان رشدیافته ای است که در حریم اهل بیت وحی علیهم السلام تربیت یافتند نه هر انسان مؤمنی. این عده چند ویژگی پیوسته به هم دارند:

۱- معترف به مقام (عوالمی و نشئاتی) عترت هستند؛ المعترفین بمقامهم: پایۀ این ویژگی، معرفت به مقام والای عترت است که نصیب هرکس نمی شود.

۲- تبعیت کنندگان از منهج و مسیر روشن عترتند نه فقط اسلام.

۳- دنباله روان آثار عترت.

۴- تمسک کنندگان به ریسمان محکم عترت. طبق آیۀ۲۲ لقمان شرط تسمک به ریسمان عترت، تسلیم کردن وجه به سو خدا و محسن بودن در تمام ابعاد ایمانی و اخلاقی است: «و من یسلم وجهه إلی الله و هو محسن فقد استمسک بالعروة الوثقی و إلی الله عاقبة الأمور»؛ یعنی هرکه وجه (ملکوتی) خود را تسلیم خدا کند (و تنها از او و خلفای او فرمان برد) در حالی که محسن است، قطعا به محکم ترین دستگیره چنگ زده است؛ و عاقبت همه کارها فقط به سوی خداست.»

۵- اقتدا به امامت ائمه

۶- تسلیم شدگان امر عترت

۷- جهادکنندگان در مسیر طاعت اهل بیت علیهم السلام

۸- منتظران ایام (حکومت و حکمرانی) عترت

۹- چشم دوختگان به عترت؛ طوری که هیچ معرفتی را جز از این خاندان مطهر دریافت نمی کنند. به تعبیر امیرالمؤمنین علیه السلام به کمیل: یا کمیل، لاتأخذ إلا عنا تکن منا؛ یعنی ای کمیل جز از ما دریافت نکن تا از ما باشی.

اما آنچه که بیشتر به این فراز جلوۀ مهدوی می بخشید، «المنتظرین أیامهم» است که در دیگر روایات به صورت «منتظرین لدولة الحق» نیز آمده است. یا امام صادق علیه السلام ضمن بیان آداب ماه مبارک رمضان نزدیک به این تعبیر فرمود « … کونوا مشرفین علی الآخرة منتظرین لأیامکم منتظرین لما وعدکم الله»؛ یعنی خود را مشرف بر آخرت بدانید و منتظر ایام تان و منتظر آنچه خداوند به شما وعده داده باشید.»

این معارف گویای عصر رجعت اهل بیت وحی علیهم السلام پس از ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه است؛ دورانی که هر یک از ائمه علیهم السلام پا به دنیا می گذارند تا مأموریت خود را تکمیل کنند، همچنان که امام حسین علیه السلام در آخرین خطبه های روز عاشورا فرمود «فأکون أول من تنشق عنه الأرض؛ اول کسی خواهم بود که زمین برایش شکافته می شود. فأخرج خرجة یوافق ذلک خرجة أمیر المؤمنین ع و قیام قائمنا و حیاة رسول الله ص؛ و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج شدنی که موافق خارج شدن امیرالمؤمنین و قیام قائم ما و حیات رسول الله است.» امام صادق علیه السلام نیز فرمود «أول من تنشق الأرض عنه و یرجع إلی الدنیا الحسین بن علی؛ اولین فردی که زمین شکافته می شود و به دنیا برمی گردد، حسین بن علی است.»

بنابراین امام سجاد علیه السلام در قالب دعای عرفه به ما می آموزند در این روز باید به مقام عترت و جایگاه ایشان ایمان آورد و عرفه موقف معرفت به امام، جایگاه امام و مأموریت امام در دنیا و آخرت است.

انتهای پیام/