ایسنا/ایلام بعد از گذشت هفت سال در لبنان به ایران برگشتم که جنگ تحمیلی آغاز شده بود. من هم برای ادای تکلیف روانه جبهه های حق علیه باطل شدم و در ۱۳ آبان ماه سال ۱۳۶۳ در مهران به اسارت نیروهای بعثی درآمدم و پنج سال در اسارت بودم.

همرزم بودن با دکتر مصطفی چمران برایم فراموش نشدنی و بسیار مفید و عبرت آموز بود. خصوصیات فردی این انسان کامل به گونه ای بود که نه تنها برای ما، بلکه برای لبنانی ها، الگو و اسطوره ای بزرگ بود که ای کاش آن دوران تمام نمی شد. درس هایی که من از چمران آموختم، هیچ معلمی برایم نگفته بود. دریایی از معرفت بود که همیشه به ما می گفت که وظیفه اصلی ما انسان سازی است نه چیز دیگر. تلاش ما سربازان آن مرد بزرگ به گونه ای بود که چمران وار باشیم ولی ارزیابی آن با خداست.»

این بخشی از گفتگوی سردار شهید صارم طهماسبی با ایسنا، بود.

امروز هفتمین سالگرد شهادت شهیدی از جنس نور است . شهیدی که همچون شهدای دیگر ،برای سرافرازی میهن تلاشها کرد.

صارم طهماسبی در سال ۱۳۳۳ در سرابباغ آبدانان از توابع شهرستان آبدانان دیده به جهان گشود . دوران ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا به پایان رساند و برای گذراندن مقطع متوسطه راهی ابدانان ،دهلران و سپس همدان شد . وی در دوران ستمشاهی پس از آشنایی با شهید اندرزگو وارد مبارزات سیاسی علیه رژیم ستم شاهی شد . در سال ۵۷ برای جنگهای چریکی به لبنان رفت و در کنار شهید مصطفی چمران کارنامه ای درخشان از خود به جا گذاشت . در دوران دفاع مقدس در مسوولیتهای مختلف عملیاتی ،شناسایی ،رزمی و فرماندهی به پاسداری از مرزهای ایران اسلامی پرداخت . شهید طهماسبی در دوران دفاع مقدس مجروح شد و پس از چندین سال تحمل درد و رنج های ناشی از جنگ شانزدهم آبان ۹۴ به درجه ی رفیع شهادت رسید.

انتهوی پیام