علیرضا شکری روانشناس و روان درمانگر،در گفت وگو با خبرنگارخبر داد: رشته پرستاری حرفه استرس زا و پرتنشی است که از طریق عوامل مستعد شیفت های شب از جمله مرگ های پیاپی در بخش های بیمارستان و رنج و سختی بیماران بروز پیدا می کند و در برخی مواقع می تواند امتیازمنفی این استرس ها از میزان حقوق و مزایا آن ها نیز بیشتر باشد.او افزود: به طورکلی استرس درمحیط کاری برای پرستاران و نیز سازمان مربوطه می تواند مضر باشد و سلامت روان آن ها را تحت الشعاع قرار دهد و این افراد نظام سلامت را یک قدم به فرسودگی شغلی نزدیک تر کند، به طورکلی اغلب پرستاران بازنشسته، آسیب دیده تر و از کارافتاده تر از سایر افراد جامعه هستند.او در ادامه بیان کرد: حدود ۷۰ درصد افراد تشکیل دهنده نظام سلامت پرستاران هستند، سربازان سفیدپوشی که به دلیل شرایط سخت شغلی دقت و تمرکز آن ها روز به روز روند کاهش را در پی می گیرد و در آخر می تواند عوارض جبران ناپذیری را برای افراد در پی داشته باشد.بیشتر بخوانید : عفونت بیمارستانی یکی از مهمترین علل مرگ و میر در بیمارستان هاست این روان شناس ادامه داد: پرستاران بخش هایی که مسئولیت هایی از جمله سوپروایزری را داشته و یا در بخش های پر تنش اورژانس یا آی سی یو و همچنین سی سی یو فعالیت دارند، به نسبت سایر پرستاران و سایر افراد نظام سلامت بیشتر دچار فرسودگی شغلی و کاری می شوند.شکری افزود: فرسودگی شغلی بیشتردر زنان بروزپیدا می کند به طوریکه نخستین آسیب فرسودگی شغلی می تواند با آسیب های بدنی نظیر: سردرد، کم خوابی و تغییرات و عادت بد غذایی خود را نشان می دهد و شاخص های هیجانی، نگرشی، روانی خود را نشان دهد، البته این در حالیست که در موارد حاد نیز می توانیم شاهد پرخاشگری، کناره گیری از دیگران، افزایش مصرف سوء دارو باشیم.شکری در خصوص فرسودگی شغلی بیان کرد و گفت: پرستاران باید با بروز این نشانه ها به روان شناسان مراجعه و با راهنمایی ازآن ها روندی رو به کاهش برای مقابله با شرایط بحرانی در پیش بگیرند.