به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «فاطمه» ملقب به «امّ البنین»، دختر «حزام بن خالد بن ربیعه»، از بانوان نمونه صدر اسلام است.

ام البنین (س) زنی باکمال، ادیب و باوقار بود و از روزی که به خانه امیرمؤمنان علی (ع) آمد هر روز بر درخشش و بزرگی او افزوده شد.

ام البنین (س) از امام علی(ع) صاحب چهار فرزند شد که حضرت عباس (ع) بزرگ‏ترین و درخشنده ترین آن ها به شمار می رفت.

فرزندان او در دامان مادری تربیت یافته بودند که آنان را خدمت گزار فرزندان فاطمه‏ (س) می دانست و چون پروانه گرد حسنین و زینبین می گشت.

نوشته‏ اند هنگام تولد عباس (ع)، امام علی‏ (ع) نوزاد خود را در آغوش کشید و نوازش کرد، سپس اشک او جاری شد و دستان عباس (ع) را بوسید و او را در آغوش خود فشرد.

امّ البنین (س) با دیدن این منظره، از او پرسید: «چرا دستان او را می بوسید؟ آیا عیبی در آن هست؟» امام علی‏ (ع) فرمود: «اگر خویشتن‏دار باشی، خواهم گفت.

این دست‏ها در پی یاری فرزندم حسین‏ (ع) در کربلا قطع می شوند و ...» اشک در چشمان این مادر حلقه زد، ولی فرو نچکید؛ زیرا عشق و علاقه ی او نسبت به این خانواده به اندازه‏ ای بود که خود و فرزندانش را به دست فراموشی سپرده بود.

به مناسبت وفات حضرت ام البنین(س) مداحی ابوذر بیوکافی را می شنوید:

انتهای پیام/