به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس، در سال های اخیر صدای چکش زنی در بازار مسگری کرمان که در مجموعه گنجعلی خان قرار دارد، به ندرت شنیده می شود. ابزار مسگری یا در پستوی حجره ها خاک می خورند یا به شکل تزئینی کنار دیگ های بزرگ نذری پزی به نمایش گذاشته شده اند.

در حالی که تا چند دهه قبل، این هنرصنعت بسیار رونق داشت و هر حجره ۱۰ تا ۲۰ کارگر را شامل می شد. حجره ها اول صبح ساعت ۶ باز بودند و آنقدر رقابت زیاد بود که هر کسی نمی توانست مغازه مسگری باز کند و شرطش این بود که جدش مسگر باشد. اما حالا اوضاع تغییر کرده است.

«حمید سالاری» نقاش و مجسمه ساز در این باره می گوید: آثار تاریخی ارزشمند به جا مانده از تمدن های کهن کرمان نشان می دهد که کرمان یکی از اصلی ترین خاستگاه های کار بر روی مس در کشور است اما متاسفانه فراموش کرده ایم که ما هر چه داریم از هنرهای سنتی و دستی داریم، هویت کرمان با نام مس است، تا جایی که گردشگران خارجی نیز از فروش اجناس چینی در بازار کرمان تعجب می کنند و خواستار اجناس مسی هستند که کار دست هنرمندان کرمانی است.

او ادامه می دهد: زمانی صدای چکش از بازار مسگری می آمد که صبح بعد از نماز صنعتگران زحمتکشان می آمدند آب و جارو می کردند کندر و اسفند دود می کردند. اما مسگری و قلم زنی روی مس در کرمان رو به فراموشی است، مس هایی هم که در کرمان عرضه می شود، کار استان های مشهد، اصفهان و تبریز است و کار کرمان خیلی کم شده است.

این هنرمند در پایان درباره دیوارنگاره خود با موضوع مسگری خاطرنشان می کند: این دیوارنگاری را با روش حک و تخریب روی دیواری قدیمی در ابتدای وردی به بازار مسگرها کرمان اجرا کردم تا یادآوری باشد برایمان که روزی بود و دیگر نیست، مثال همین دیوار آوار.

این موضوع مختص به شهر کرمان نیست، حتی در زنجان و تهران و تبریز هم این هنر-صنعت رو به فراموشی است. فرشاد به آفرین، معاون صنایع دستی استان آذربایجان شرقی در سال ۹۷، دلایل رکود این هنر را جایگزینی ظروف آلومینیومی و تفلون می داند و می گوید فقط ۵ کارگاه مسگری در استان فعال است.

این در حالی است که در پایتخت کشور و در بازار تهران هم فقط سه کارگاه به مسگری مشغول هستند. در بازار وکیل شیراز هم اوضاع چندان روبراه نیست. جالب اینکه تنها بانوی مسگر کشور در سال ۹۸ یعنی «سمیه راستی» هم در این بازار فعالیت دارد.

انتهای پیام/