سرویس جهان مشرق - «پال کروگمن [۱]» اقتصاددان و متفکر آمریکایی برنده ی جایزه ی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۸ است. او استاد دانشگاه و ستون نویس نشریه ی نیویورک تایمز است. در حوزه ی اقتصاد و تجارت بین الملل بسیار شاخص است و برخی از مقالات او مورد ارجاع مکرر دانشمندان هستند. از لحاظ سیاسی یک لیبرال است و مقالات متعدد او در نیویورک تایمز، اکونومیست و نشریات معتبر دیگر، خوانندگان بسیاری دارند. بسیاری از سیاستمداران آمریکایی، از جمله هیلاری کلینتون، برنی سندرز، و دونالد ترامپ را مورد انتقاد قرار داده است. تنها سه روز پس از ترور سردار سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی، یعنی در تاریخ ۶ ژانویه ی ۲۰۲۰ (۱۶ دی ماه ۱۳۹۸) کروگمن مقاله ای با عنوان «ترامپ شاخ وشانه کش باز هم شکست می خورد [۲]» در نشریه ی نیویورک تایمز منتشر کرد. در ادامه، خلاصه ای از این مقاله آمده است.

گزارش «پال کروگمن» اقتصاددان و متفکر آمریکایی برنده ی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۸، در روزنامه ی نیویورک تایمز درباره ی ترور سردار سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی و شکست سیاست های ترامپ در قبال ایران (+)

مقاله ی کروگمن در نشریه ی نیویورک تایمز تنها چند روز پس از ترور سردار سلیمانی نگاشته شده و حاکی از خشم قشر روشنفکر آمریکا از این اقدام خشونت آمیز است. کروگمن معتقد است بیش تر بحران های بین المللی به خروش یک ملت برای حمایت از وطن خویش می انجامد. ترور قاسم سلیمانی توسط دولت آمریکا نیز چنین خروش ملی ای را پدید آورده است، اما نه برای مردم آمریکا، بلکه برای مردم ایران! به بیان دیگر «این اقدام ترامپ برای تحقیر کشوری دیگر، مانند تمام اقدامات دیگرش نتیجه ی عکس داشت.»

بخشی از مصاحبه ی «جان کری» وزیر خارجه ی سابق آمریکا در دولت باراک اوباما، با شبکه ی «ام اس ان بی سی» درباره ی ترور شهید سلیمانی توسط دولت دونالد ترامپ [دانلود]

پال کروگمن

کروگمن می نویسد ترامپ، مانند لیندسی گراهام [۳]، بر این باور است که دولت های خارجی را می توان با شاخ وشانه کشیدن یا ارعاب به راحتی به زانو درآورد. اما این سیاست به وضوح غلط است چراکه هر بار نه تنها دولت های مورد خشم را ضعیف تر نمی کند، بلکه آن ها را قوی تر نیز می کند. ترامپ در قبال کره ی شمالی، کانادا، و چین نیز دچار چنین اشتباهی شده است. در خصوص چین، ترامپ وارد جنگ تجاری شد، اما در انتها شاهد رشد اقتصاد چین و تمسخر بیش تر ترامپ بودیم.

اما سؤال این جاست که چرا سیاست ارعاب محکوم به شکست است؟ و چرا ترامپ بر آن اصرار دارد؟ یک پاسخ محتمل این است که ترامپ، مانند بسیاری از سیاستمداران دیگر آمریکایی، فکر می کند تنها آمریکا کشور است و کشورهای دیگر اصالت واقعی ندارند؛ فقط مردم آمریکا برای افتخار کشورشان بذل مال و جان می کنند و مردم دیگر نقاط دنیا چنین احساساتی ندارند. کروگمن در ادامه ی مقاله اش می نویسد: «از خودتان بپرسید اگر یک قدرت خارجی با ادعای این که دست های دیک چنی[۴] به خون صدها هزار عراقی آلوده است، او را ترور می کرد، آمریکایی ها چه عکس العملی نشان می دادند؟» نکته ی مورد توجه کروگمن این است که هیچ دولت خارجی ای حق ندارد با چنین ادعاهای موهومی دست به قتل نیروهای رسمی یک دولت دیگر بزند، و این امر برای همه یکسان است.

مستند «جنگ سایه» درباره ی نقش شهید سلیمانی در پیروزی ایران در مبارزه با آمریکا بر سر کنترل خاورمیانه [دانلود با حجم ~ ۲۰۰ مگابایت]

کروگمن می نویسد: «باید پذیرفت که آمریکا برای چند دهه نقشی کلیدی در جهان ایفا می کرد؛ همواره مدافع قانون و حقوق بود و گاهی در تغییر رژیم های فرامرزی مؤثر واقع می شد. البته بخشی از این نقش ویژه ی آمریکا بر دوش اقتصاد برتر و قدرت نظامی آمریکا بود. ما در نهادهای بین المللی مانند ناتو یا سازمان تجارت جهانی بازیگر برجسته ای بودیم، اما متأسفانه ترامپ توجه نمی کند که در همه ی این موارد آمریکا فقط نقش اول را در میان بازیگران هم ارز داشت. ضمن این که امروز برتری اقتصادی آمریکا نیز در سایه ی چین دیگر مصداق ندارد.»

«نبیل خوری» دیپلمات آمریکایی، ضمن تأکید بر این که شهید سلیمانی برای مردم خاورمیانه مقدس بود، می گوید ادعای ترامپ درباره ی «تهدید قریب الوقوع» سردار سلیمانی برای آمریکایی ها، مطلقا دروغ بوده است. [دانلود]

البته «آمریکا به عنوان یک هژمونی جهانی همواره در مسیر حق نبود و اقدامات فاجعه بار بسیاری انجام داد» ، اما به خاطر نقش برجسته اش در قانون خواهی تا اندازه ای مورداعتماد بود. به طور ویژه، آمریکا هرگز به متحدان خود برای مسائل خرد سیاسی خیانت نمی کرد. اما ترامپ تمام این سرمایه را به باد داده است. امروز «آمریکا یک قلدر خودخواه و بزرگ است که فقط توهم شکوه دارد و به اندازه ای که خودش فکر می کند، قوی نیست.» ما به متحدان خود خیانت می کنیم؛ از جنایت کاران جنگی تقدیر می کنیم[۵]؛ و در اقتصاد بی رحم شده ایم. سخنان رئیس جمهور ما، با بیش از ۱۵۰۰۰ دروغ، دیگر مورد اعتماد هیچ کس نیست.

«ادوارد گلگر» فرمانده ی یگان ویژه ی نیروی دریایی آمریکا در جریان اعزام سال ۲۰۱۷ به عراق. گلگر از سوی زیردستانش به انجام جنایات متعددی در مأموریت آن سال خود در عراق متهم شده بود. از جمله ی این اتهامات، «قتل اسیر» بود که مصداق «جنایت جنگی» به شمار می رود. با این وجود، گلگر نهایتا از اکثر اتهامات خود تبرئه شد و نه تنها به سزای اعمالش نرسید، بلکه عملا جایگاه یک قهرمان را پیدا کرد. (+)

کروگمن در خصوص ترور سردار سلیمانی نیز می نویسد: باید گفت دولت ترامپ متحمل نتایج بسیاری بدی شد. نظام ایران بیش از پیش تقویت شد؛ عراق ما را به چشم دشمن دید؛ و هیچ نهادی از ما حمایت نکرد. این نتیجه ی «خیانت به دوستان و هدر دادن تمام اعتبار» ماست.

توضیحات «نبیل خوری» دیپلمات آمریکایی درباره ی اشتباه محاسباتی دولت ترامپ در ترور شهید سلیمانی و پاسخ این سؤال که آیا آمریکا با این ترور به نتیجه ی مدنظرش خواهد رسید یا نه [دانلود]