در اتفاقات بین ترامپ و زلنسکی چه کسی را باید سرزنش کرد؟
به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری نوشت:
نظر متفاوت یک تحلیلگر چینی در مورد دعوای دیروز ترامپ و زلنسکی.
ژائو داشوای :
دعوای ترامپ-زلنسکی پیامد ناخواسته یک صحنه سازی از هر دو طرف بود.
زلنسکی می خواست جلوی دوربین سرسخت به نظر برسد، و ترامپ دچار تردید شد و می خواست از توافقی که روبیو ارائه کرده بود، کناره گیری کند.
تقصیر اصلی متوجه روبیو و وزارت امور خارجه اوست. دلیلش در رشته زیر بیان شده است:
جزئیات این معامله مواد معدنی در ازای حفاظت، توسط وزارت امور خارجه تنظیم شده و توسط روبیو به عنوان یک معامله تجاری سودآور به ترامپ فروخته شده بود.
ترامپ در ابتدا از آن خوشش آمد، اما احتمالا واقعیت برای او آشکار شد.
عناصر خاکی کمیاب به خودی خود کمیاب نیستند. با این حال، به دلیل غلظت پایین، استخراج آن نیازمند یک صنعت معدنی قوی است.
این فقط از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است اگر کشور شما دارای یک صنعت معدنی قوی موجود باشد.
نه آمریکا و نه اوکراین چنین ظرفیتی ندارند.
بنابراین، ترامپ توسط روبیو و نئوکان های وزارت امور خارجه فریب خورد، سپس ترامپ متوجه شد که سودآور نیست و نمی تواند تضمین امنیتی مورد تقاضای زلنسکی را ارائه دهد.
از این رو می خواست کناره گیری کند.
و اینجاست که جی دی ونس وارد ماجرا شد. ترامپ از او خواست زلنسکی را تحریک کند.
در جلسات دیپلماتیک مانند این جلسه در مقابل دوربین ها، معاون ها معمولا صحبت نمی کنند مگر اینکه از آنها خواسته شود.
به همین دلیل است که من معتقدم این یک غافلگیری برنامه ریزی شده توسط ترامپ بود، و مارکو کوچولو ناراضی بود.
انگیزه های زلنسکی بسیار ساده تر بود، اگرچه او نیز این رویارویی را برنامه ریزی کرده بود.
او می خواست در مقابل رسانه های جهانی خودنمایی کند، زیرا نمی توانست تضمین امنیتی که قبلا می خواست را به دست آورد.
او نمی خواست قبل از آمدن به ایالات متحده توافق را امضا کند.
شاید فکر می کرد می تواند ترامپ را کمی قبل از جلسه پشت درهای بسته نرم کند.
در نهایت تقصیر متوجه روبیو و وزارت امور خارجه او بود، آنها آنقدر بی کفایت بودند که زلنسکی را قبل از نهایی کردن جزئیات معامله مواد معدنی در ازای حفاظت دعوت کردند.
معمولا، مسائلی مانند تضمین های امنیتی و سایر جزئیات مانند امکان پذیری اقتصادی این معامله مواد معدنی در ازای حفاظت قبل از ملاقات سران کشورها و امضای تشریفاتی آن، حل و فصل می شود.
اگر واقعا می خواهید کسی را سرزنش کنید، مارکو روبیو را سرزنش کنید.
*بازنشر مطالب شبکه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.
نظر متفاوت یک تحلیلگر چینی در مورد دعوای دیروز ترامپ و زلنسکی.
ژائو داشوای :
دعوای ترامپ-زلنسکی پیامد ناخواسته یک صحنه سازی از هر دو طرف بود.
زلنسکی می خواست جلوی دوربین سرسخت به نظر برسد، و ترامپ دچار تردید شد و می خواست از توافقی که روبیو ارائه کرده بود، کناره گیری کند.
تقصیر اصلی متوجه روبیو و وزارت امور خارجه اوست. دلیلش در رشته زیر بیان شده است:
جزئیات این معامله مواد معدنی در ازای حفاظت، توسط وزارت امور خارجه تنظیم شده و توسط روبیو به عنوان یک معامله تجاری سودآور به ترامپ فروخته شده بود.
ترامپ در ابتدا از آن خوشش آمد، اما احتمالا واقعیت برای او آشکار شد.
عناصر خاکی کمیاب به خودی خود کمیاب نیستند. با این حال، به دلیل غلظت پایین، استخراج آن نیازمند یک صنعت معدنی قوی است.
این فقط از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است اگر کشور شما دارای یک صنعت معدنی قوی موجود باشد.
نه آمریکا و نه اوکراین چنین ظرفیتی ندارند.
بنابراین، ترامپ توسط روبیو و نئوکان های وزارت امور خارجه فریب خورد، سپس ترامپ متوجه شد که سودآور نیست و نمی تواند تضمین امنیتی مورد تقاضای زلنسکی را ارائه دهد.
از این رو می خواست کناره گیری کند.
و اینجاست که جی دی ونس وارد ماجرا شد. ترامپ از او خواست زلنسکی را تحریک کند.
در جلسات دیپلماتیک مانند این جلسه در مقابل دوربین ها، معاون ها معمولا صحبت نمی کنند مگر اینکه از آنها خواسته شود.
به همین دلیل است که من معتقدم این یک غافلگیری برنامه ریزی شده توسط ترامپ بود، و مارکو کوچولو ناراضی بود.
انگیزه های زلنسکی بسیار ساده تر بود، اگرچه او نیز این رویارویی را برنامه ریزی کرده بود.
او می خواست در مقابل رسانه های جهانی خودنمایی کند، زیرا نمی توانست تضمین امنیتی که قبلا می خواست را به دست آورد.
او نمی خواست قبل از آمدن به ایالات متحده توافق را امضا کند.
شاید فکر می کرد می تواند ترامپ را کمی قبل از جلسه پشت درهای بسته نرم کند.
در نهایت تقصیر متوجه روبیو و وزارت امور خارجه او بود، آنها آنقدر بی کفایت بودند که زلنسکی را قبل از نهایی کردن جزئیات معامله مواد معدنی در ازای حفاظت دعوت کردند.
معمولا، مسائلی مانند تضمین های امنیتی و سایر جزئیات مانند امکان پذیری اقتصادی این معامله مواد معدنی در ازای حفاظت قبل از ملاقات سران کشورها و امضای تشریفاتی آن، حل و فصل می شود.
اگر واقعا می خواهید کسی را سرزنش کنید، مارکو روبیو را سرزنش کنید.
*بازنشر مطالب شبکه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «در اتفاقات بین ترامپ و زلنسکی چه کسی را باید سرزنش کرد؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.