بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان

نظریات و رهنمودهای آیات اول تا پنجم سورۀ فجر کتاب قرآن در عبارتهای "(وَالْفَجْرِ ﴿۱﴾ سوگند به سپیده دم (۱) وَلَيَالٍ عَشْرٍ ﴿۲﴾ و به شب های ده گانه (۲) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾ و به زوج و فرد (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿۴﴾ و به شب هنگامی که می گذرد. (۴) هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ ﴿۵﴾ آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟ (۵) )"، دلالت دارد بر اینکه 1- خداوند برای بیان حقایقی به آفرینشهای متعالی خود سوگند یاد نموده است. 2- خداوند در آیه اول سوره فجر در عبارت" وَالْفَجْرِ" به طلوع صبح یا همان سپیده دم سوگند یاد نموده است. (امکان دارد کلمه وَالْفَجْرِ استعاره از بیرون آمدن انسانها از ظلمتها و گمراهیها و ورود آنها به روشنائی و نور هدایت خداوند در زندگی هم باشد.) 3- خداوند در آیه دوم سوره فجر در عبارت " وَلَيَالٍ عَشْرٍ "به شبهای ده گانه سوگند یاد نموده است. ( بعضی منظور از شبهای ده گانه را دهۀ ذیحجه و دهۀ محرم و دهۀ اعتکاف آخر رمضان و هر دهه ای می دانند که انسانها در آنها به اعمال بندگی خداوند و عبادت بطور خاص بپردازند. ) 4- آیه سوم سوره فجر، در عبارت" وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾ "خداوند به زوج و فرد مخلوقات سوگند یاد نموده است. 5- آیه چهارم سوره فجر در عبارت" وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿۴﴾ و به شب هنگامی که می گذرد." خداوند به گذر زمان شب که موجب آسایش و آسانی و راحتی انسانها می شود سوگند یاد نموده است. 6- آیات اول تا چهارم سوره فجر گواه این است که سپیده دم ( شفق و طلوعین و طلوع صبح ) و شبهای ده گانه و زوج و فرد موجودات و انسانها و گذشت شب به راحتی و آسایش موجودات، نزد خداوند از ارزشمندی خاصی برخوردار است، که خداوند برای بیان حقایق از آن یاد نموده است. 7- باید برای مشخص شدن علتهای ارزشمندی طبیعتی که خداوند در آفرینش به آن سوگند یاد نموده است تحقیق نمود، تا بتوان در رابطه با توانمندیهای خداوند در آفرینش بیشتر آشنا شد و از مواهب آن بیشتر برخوردار شد. ( تفکر و تحقیق در نعمتهای خداوند موجب می شود که انسان به عظمت حکمت و توانمندیها و علم خداوند بیشتر آگاه شود و این موضوع در خشوع و خضوع انسانها نسبت به خالق خود بسیار مفید و مؤثر واقع می شود و در بندگی خاشعانه و خاضعانه و خالصانه انسانها در اطاعت خداوند بسیار مؤثر است. 8- آیه پنجم سوره فجر در عبارت" هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ " گواه این نظریه می باشدکه موارد سوگندهای ذکر شده برای اهل خرد نشانه توانمندیها و خردمندی و عالم بودن خداوند در تعالی آفرینش خلقت می باشد و همینطور آیه پنجم سوره فجر گواه این نظریه هست که موارد سوگندهای ذکر شده آیات اول تا چهارم سوره فجر برای اصحاب حجر که قوم ثمود بودند اگر به طبیعت آفرینش خداوند توجه کافی و لازم داشتند و تأمل و تفکّر می نمودند، خداوند را و پیامبرش را اطاعت می نمودند و راهنمائیهای خداوند و پیامبر خداوند حضرت صالح سلام الله علیه را انکار نمی کردند. ( اصحاب حجر: عبارتند از قوم ثمود، يعني قوم حضرت صالح علي نبينا وعليه السلام و حجر اسم شهري بوده که در آن زندگي مي کردند.)

نظریات و رهنمودهای آیات ششم تا دهم سوره فجر کتاب قرآن، در عبارتهای "( أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿۶﴾ آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ (۶) إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾ و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟ (۷) الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿۸﴾ همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ (۸) وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾ و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟ (۹) وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾ و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟ (۱۰))"، دلالت دارد بر اینکه 1- آیه ششم سوره فجر در عبارت" أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿۶﴾ آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ " گواه این نظریه می باشد که انسانها باید بدانند خداوند با قوم عاد که از اطاعت خداوند طغیان نمودند چگونه رفتار نمود. 2- آیه هفتم و هشتم سوره فجر در عبارتهای " إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾ و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿۸﴾ همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ (۸)" گواه این نظریه می باشد که انسانها باید بدانند خداوند، به علت اینکه مردم و حاکمیتشان از اطاعت از دستورات و رهنمودهای خداوند طغیان نمودند عذاب نازل نمود و مردم شهر اِرَم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود و مانند و نظیر نداشت، را نابود نمود و هدف اصلی معماری و صنعت و توسعه در زندگی باید اطاعت و بندگی خداوند باشد. 3- آیه نهم سوره فجر در عبارت" وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾ و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟ (۹)" گواه این نظریه هست که انسانها باید بدانند که قوم ثمود که بر صخرهها و سنگها تسلط داشتند و آنها را به هر اندازه و شکلی که می خواستند، در می آوردند و برش می دادند، بخاطر سرپیچی از دستورات و رهنمودهای خداوند، چه عذاب سختی برآنها نازل شد. 4- آیه دهم سوره فجر در عبارت " وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾ و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟ (۱۰))" گواه این نظریه هست که خداوند با فرعونی که برخوردار از میخهائی بسیار بزرگ و قوی بودند، بخاطر سرکشی و طغیان فرعون از دستورات و رهنمودهای خداوند، چه عذاب سختی بر آنها نازل شد.) 5- آیه ششم تا دهم سوره فجر گواه این است که انسانها هر چند که در عمران و شهرسازی و ایجاد بناهای بلند و توانمند و عالی عمل نمایند اما باید درس عبرت از اقوامی چون قوم عاد و ثمود بگیرند ( که از نظر توانمندی در ایجاد بناهای مستحکم و صنعت و قدرت قوی بودند ولی به دلیل انکار خواست خداوند و طغیان از دستورات و رهنمودهای خداوند بر اثر عذاب الهی نابود شدند. ) و انسانها باید بداند توانمندی و قدرت خداوند خالق آنها از همه برتر است و خداوند بسیار قوی و عظیم است و در آفرینش جهان خداوند به عظمت عالی و عالمانه عمل نموده است و اگر در یک لحظه اراده نماید همه عصیانگران و طغیانگران را می تواند نابود نماید، پس نباید مخلوقات از اطاعت خداوند سرکشی نمایند و باید خاضهانه و خاشعانه در آفریدههای خداوند تفکر نمایند و از رهنمودها و فرامین خداوند و پیامبر و حجتهای معصوم خداوند اطاعت خداوند نمایند.

3-نظریات و رهنمودهایِ آیات یازدهم تا چهاردهم سوره فجر کتاب قرآن "( الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ﴿۱۱﴾ همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟ (۱۱) فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿۱۲﴾ و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟ (۱۲) فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿۱۳﴾ پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت. (۱۳) إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿۱۴﴾ بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛ (۱۴))"، دلالت دارد بر اینکه 1- آیات یازدهم و دوازدهم سوره فجر در عبارتهای " الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ﴿۱۱﴾ همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟ (۱۱) فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿۱۲﴾ و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟" گواه این است که قوم عاد و ثمود و فرعون از رهنمودها و دستورات خداوند سرکشی نمودند و طغیان کردند و اکثرا در آنجا به فساد پرداختند. 2- آیات سیرهم و چهاردهم سوره فجر در عبارتهای " فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿۱۳﴾ پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت. (۱۳) إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿۱۴﴾ بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛ (۱۴)" خداوند به دلیل طغیان و فساد قوم عاد و قوم ثمود و فرعون عذاب سنگینی بر آنها فرود آورد و به راستی پروردگار همواره در صدد ( کمین برای )، تنبیه طغیانگران و فساد کنندگان می باشد. 3- آیات یازدهم تا چهاردهم سوره فجر در ادامه آیات ششم تا دهم سوره فجر آمده است و گواه این است که 1- انسانها به هر اندازه از نظر عمران و معماری و صنعت پیشرفت و استحکامات داشته باشند ولی اگر از رهنمودها و و دستورات و خواست خداوند اطاعت ننمایند خداوند به دلیل طغیان و سرکشی نمایند و اکثر آنها به فساد و تباه کاری مشغول باشند، آنها دچار عذاب خداوند می شوند و صدای نزول عذابهای الهی بر آنها فرود میآید و خداوند براستی همواره در کمین طغیانگران و سرکشان از فرامین و رهنمودها و دستورات و فاسدان می باشد. 2- انسانها نباید به توانائی هایشان مغرور شوند و باید عمران و معماری و پیشرفت و توسعه زندگی و استفاده از توانمندیهای خود را بر اساس رضایتمندی خداوند و اطاعت از رهنمودهای و دستورات خداوند از آن بهره مند شوند و بکارگیرند. 3- باید از سرانجام و عاقبت داستانهای تاریخی قرآن بهره مند شد و دروس تاریخی را بر اساس نگرش قرآنی تدوین نمود و نتیجه عبرت آموزی از سرانجام انحرافات و گمراهیها همواره در زندگی انسانها به تعالی موجب عبرت آموزی گردد و تاریخ نشینان با عبرت آموزی از گرفتاریهای، طغیان از دستورات خداوند و رهنمودهای خداوند، به اطاعت از خداوند بپردازند تا دچار طغیان و فساد نشوند. 4- متاسفانه در دورانی زندگی می کنیم که علم صرف هزینه های زندگی می شود واین موضوع فاصله گرفتن زندگی انسانها را از شناخت و عمل نمودن به خواست و رهنمودهای خداوند را موجب شده است و نظامهای تعلیم و تربیت و همچنین فرهنگ سازی و تبلیغات باید برای هدایت انسانها و به تعالی رساندن آنها باشد و در هماهنگ شدن زندگی انسانها به رضایتمندی خداوند نقش آفرینی متعالی و مفید و مؤثر در جهان داشته باشند، به دلیل اینکه دین خداوند برای تعالی و هدایت همه مردم جهان تبیین شده است.

نظریات و رهنمودهای آیات پانزدهم تا بیستم سوره فجر کتاب قرآن "( فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﴿۱۵﴾ اما انسان، هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و گرامی داردش و نعمتش بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت، (۱۵) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ﴿۱۶﴾ و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد. (۱۶)كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ﴿۱۷﴾ این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید (۱۷) وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۱۸﴾ و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید (۱۸) وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا ﴿۱۹﴾ و میراث خود را [با میراث دیگران بی توجه به حلال وحرام بودنش] یک جا و کامل می خورید. (۱۹) وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿۲۰﴾ وثروت را بسیار دوست دارید. (۲۰))"، دلالت دارد بر اینکه 1- انسانها دارای ضعفهائی هستند که باید با مدد از یاری خداوند و بهره مندی از آیات خداوند آن ضعفها را بر طرف نمایند و انسانها همواره در امتحان خداوند هستند و خداوند از رحمت و برکات خودش به انسانها انتظاراتی دارد که آنها باید آن انتظارات را در حد توان خود پاسخ گویند و اطاعت از رهنمودهای و فرامینهای الهی داشته باشند. 2- آیه پانزدهم سوره فجر در عبارت " فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﴿۱۵﴾ اما انسان، هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و گرامی داردش و نعمتش بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت، (۱۵) "، گواه این نظریه است که انسانها همواره در امتحان خداوند هست و معمولا انسانها در غفلت هستند و وقتی خداوند انسان را گرامی دارد و به او نعمت بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت، در واقع انسان باید بداند که خداوند اگر چنین نعمتهائی به او داده است انتظارش از او چیست و باید چگونه رفتار درستی داشته باشد و در همه حال انسانها باید تلاش نمایند رضایتمندی و انتظارات خداوند را ملاک نگرش و عمل خود قرار دهند. 3- آیه شانزدهم سوره فجر در عبارت " وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ﴿۱۶﴾ و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد. (۱۶)"، گواه این نظریه است که انسان وقتی خداوند او را بیازماید و روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد و این نشانه ضعف انسان است زیرا خداوند همواره در حال امتحان بندگانش برای بهرهمندی از هوش و درایت و توانمندیهایشان برای تحقق زندگی خداپسندانه می باشد تا آنها در نداریها هم به رضایتمندی خواست خداوند توانمندیهای عقل و درایت و دانش و سعی و تلاش خود را به کار گیرند.

آیه هفدهم سوره فجر در عبارت" كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ﴿۱۷﴾ این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید (۱۷) " گواه این نظریه هست که انسانها باید در دارائیهایشان به اندازه توانمندیها و زندگیشان در راه خداوند بخشش نمایند و یتیمان را چه از یتیمان خویشاوند و یا غیر خویشاوند را گرامی دارند و در صورت نیاز از مال و دارائی خود به کرامت در یاری آنان کوتاهی ننمایند و اگر به خواست خداوند عمل نمایند از رحمت خداوند برخوردار می شوند. 6- آیه هیجدهم سوره فجر در عبارت" وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۱۸﴾ و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید (۱۸)" گواه این نظریه هست که انسانها باید به مستمندان از روی رغبت طعام دهند و یکدیگر را نیز بر اطعام دادن به مستمند تشویق نمایند و با عمل و ترغیب در مشارکت یاری مستمندان همدیگر را در طعام و یاری دادن مستمندان یاری دهند. 7- در آیه نوزدهم سوره فجر در عبارت" (۱۸) وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا ﴿۱۹﴾ و میراث خود را [با میراث دیگران بی توجه به حلال وحرام بودنش] یک جا و کامل می خورید. (۱۹)"، گواه این نظریه هست که در میراثی که به انسانها می رسد مالی برای دیگران قرار دارد و همچنین باید انسانها مراقب باشند که حق دیگران در مالشان و میراثشان نباشد و اگر چنین باشد مال و حق دیگران را به آنها بدهند ، تا مالشان پاکیزه باشد. ) 8- آیه بیستم سوره فجر در عبارت" وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿۲۰﴾ وثروت را بسیار دوست دارید. (۲۰)".گواه این نظریه هست که مال را بخاطر مال دوستی و دنیا پرستی نباید بدست آورد بلکه مال را بخاطر رضایت خداوند باید بدست آورد و برای حُب و دوستی مال نباید مال را جمع نمود، بدست آوردن مال برای توسعه زندگی به رضایتمندی خداوند و دادن نفقه و محبت به خانواده و انجام وظائف دینی مانند دادن صدقات و زکات و خمس و همچنین انفاق و کمک به مستمندان و حفظ کرامت یتیمان و وقف در راه خداوند اشکالی ندارد به شرط اینکه کوشش و تلاش خداپسندانه انسانها باشد و کسب مال و ثروت به حرام و ظلم نباشد و همینطور به تعالی بهره مندی از نعمتها و رحمتهای خداوند در بندگی نمودن خداوند و کسب رضایتمندی خداوند باشد.

5-نظریات و رهنمودهایِ آیات بیست و یکم تا بیست و ششم سوره فجر کتاب قرآن "( كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿۲۱﴾ این چنین نیست که می پندارید، هنگامی که زمین را به شدت درهم کوبند(۲۱) وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿۲۲﴾ و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند، (۲۲) وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى ﴿۲۳﴾ در آن روز دوزخ را بیاورند، در آن روز انسان متذکّر شود و کجا این تذکر برای او سودمند افتد؟! (۲۳)يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي ﴿۲۴﴾ می گوید: ای کاش برای این زندگی ام [عبادت خالصانه و کار نیک] پیش فرستاده بودم. (۲۴) فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿۲۵﴾ پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند، (۲۵) وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿۲۶﴾ و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد. (۲۶))"، دلالت دارد بر اینکه 1- زمانی می رسد که این دنیا خاتمه زندگی فردی و اجتماعی است و انسانها باید پاسخگو باشند که به تعالی اطاعت فرامین و رهنمودهای خدا نموده اند و زندگی را به تعالی رضایتمندی خواست خداوند میزان کرده اند. 2- آیه بیست و یکم و بیست و دوم سوره فجر در عبارتهای" "( كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿۲۱﴾ این چنین نیست که می پندارید، هنگامی که زمین را به شدت درهم کوبند(۲۱) وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿۲۲﴾ و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند، (۲۲)" گواه این نظریه هست که نگرش انسانها به اینکه یک زندگی را اداره نمایند، بدون هماهنگی با اطاعت از فرامین و رهنمودهای خداوند و پاسخگوئی به خواست خداوند، نگرش درستی نیست، بلکه زمانی می رسد که زمین به شدت در هم کوبیده می شود و انسانها در محضر خداوند و فرشتگانی که صف در صف آماده اجرای دستورات خداوند هستند، حاضر می شوند و باید پاسخگوی اعمال دنیائی که در ان زندگی نموده اند، باشند. 3- آیه بیست و سوم و بیست و چهارم سوره فجر در عبارتهای " وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى ﴿۲۳﴾ در آن روز دوزخ را بیاورند، در آن روز انسان متذکّر شود و کجا این تذکر برای او سودمند افتد؟! (۲۳)يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي ﴿۲۴﴾ می گوید: ای کاش برای این زندگی ام [عبادت خالصانه و کار نیک] پیش فرستاده بودم. (۲۴) "، گواه این نظریه هست که در آن زمانی که حقیقت دوزخ بر انسانها آشکار می شود و به آنها تذکر داده می شود (( که حقیقت سخن خداوند بر شما آشکار شده آیا اعمال صالحی برای دنیای آخرت آورده اید که قابل ملاحظه برای نجات شما از دوزخ باشد و البته دیگر فرصت برای انجام عمل صالح با تذکر فوق وجود ندارد و به همین سبب است که خداوند در آیات مختلفی از قرآن با فرامین و رهنمودها و نظریاتش به رحمت اراده نموده که به انسانها روشنگری نماید و آنها را از عواقب بد سرکشی از دستورات دینش آگاه نماید تا آنها تا در این دنیا هستند در انجام اعمال صالح و خداپسندانه تلاش نمایند و افکار و نگرشها و اعمالشان را به رضایتمندی خداوند میزان نمایند)، گر چه انسان با عیان شدن حقیقت دوزخ به افسوس می گوید ای کاش اعمال صالحی را برای دنیای آخرت آماده می کرد ( ولی انسانها باید بدانند که خداوند از روی مهر و محبت و رحمتش کتاب قرآن را نازل نموده است و تذکرات و هدایتهای پیوسته در اطاعت امر فرامینش نموده است و آنها را به بشارت در انجام اعمال صالح خداپسندانه و انذار و هشدار از انجام اعمالی که خداوند راضی نیست و نشان دادن عاقبت هر دو اعمال، انسانها را آگاهی داده و هدایت نموده است.) 4- آیات بیست و پنجم و بیست و ششم سوره فجر در عبارتهایِ " فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿۲۵﴾ پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند، (۲۵) وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿۲۶﴾ و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد. (۲۶))"،گواه این نظریه هست که کسانی که به خواست خداوند و رهنمودها و فرامین خداوند بندگی خداوند ننمایند و به ظلم و کجروی و فساد عمل نمایند در روز قیامت عذابشان سنگین است و مطمئن باشند که چنین عذاب دردناکی برایشان حتمی می باشد، (پس کنون که در این دنیا هستید و به آیات هدایت خداوند روشن می شوید از اعمال ناصالح خود دست بردارید و توبه نمائید و به اعمال صالح و خداپسندانه بپردازید و خداوند با آیات هدایتش حجت را بر انسانها تمام نموده است و لازم است قرآن به زبانهای مختلف، در اختیار همه مردم دنیا قرار گیرد، تا جهانیان همه از هدایتهای خداوند به اندازه بهره مند شوند.)

نظریات و رهنمودهایِ آیات بیست و هفتم تا سی ام سوره فجر کتاب قرآن در عبارتهای ِ "( يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾ ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! (۲۷) ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿۲۸﴾ به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. (۲۸) فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿۲۹﴾ پس در میان بندگانم درآی (۲۹) وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿۳۰﴾ و در بهشتم وارد شو. (۳۰))"، دلالت دارد بر اینکه 1- آیات بیست و هفتم و بیست و هشتم و بیست و نهم و سی ام سوره فجر در عبارتهای " "( يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾ ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! (۲۷)(۲۷) ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿۲۸﴾ به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. (۲۸) فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿۲۹﴾ پس در میان بندگانم درآی (۲۹) وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿۳۰﴾ و در بهشتم وارد شو. (۳۰))"" گواه این نظریه است که 1- انسان بر اثر اطاعت آگاهانه از فرامین و رهنمودهای خداوند به مرتبه ای از رشد و تعالی و کمالات می رسد که نفسش دچار کجروی و تحت تاثیر الهامات و القائات و خطورات شیطانی قرار نمی گیرد و همیشه و پیوسته و ثابت قدم و مستحکم در عبادت و اطاعت و بندگی نمودن خداوند زندگی می نماید و در زمان پایان زندگیش و دنیای بعد از این دنیا مورد عالیترین پاداشهای خداوند قرار می گیرد و خداوند به نفس مطمئنه که مصداق آن پیامبران و معصومین سلام الله علیهم از جمله امام حسین سلام الله علیه و افراد صالح می باشد، می فرماید: ای نفس مطمئنه ( جان آرام گرفته و اطمینان یافته)، به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. پس در میان بندگانم درآی و در بهشتم وارد شو. 2- انسانها بر اثر بندگی خداوند و اطاعت اوامر و رهنمودهای خداوند به نفس مطمئنه ای نائل می شوند و نفسشان به تعالی و رشد و خلوص و منزهی می رسد، بگونه ای که هم خداوند از انسان راضی می شود و هم انسان از خداوند راضی می شود و در این وضعیت که انسان بر اثر بندگی خداوند به نفس مطمئنه نائل شده است، خداوند وی را جزء بندگان خود می داند و اجازۀ ورود و پیوستن به جمعیت بندگانش می دهد و همچنین به چنین انسانی که بر اثر اطاعت از خداوند و رعایت تقوا و به تعالی رضایتمندی خداوند موفق شده است، اجازۀ وارد شدن به بهشت داده می شود.

گل افشان گل محمدی