دلنوشته وزیر بهداشت برای حاج قاسم سلیمانی:

به گزارش خبرنگار حوزه سیاسیون گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، سعید نمکی وزیر بهداشت دلنوشته ای خواندنی و سوزناک را برای سپهبد شهید قاسم سلیمانی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و از شرایط بحرانی جامعه در این روزهای کرونایی نوشت.

بیشتر بخوانید

سعید نمکی در اینستاگرام خود نوشت:

"دل نوشته ای به سردار دل ها

در چهلمین سالروز دفاع مقدس همه بودند، چشمهایم دنبالت می گشت. عکست همه جا بود یادت در همه ذهن ها و قلب ها جریان داشت، تو نبودی، ولی چشمهائی برایت می گریست سردار …

وقتی رفتی ویروس منحوس گرفتارمان کرد. به شیوه روز های دفاع مقدس سنگر آرائی کردیم، گردهم آمدیم مدافع حریم و حرم و سلامت همه باهم بر آن تاختیم. بعضی از آن ها که در کنارت بودند را صدا کردیم، ولی جایت خالی بود، می دانستم که اگر بودی حمایت هایت درون و بیرون از مرز ها چقدر بکار می آمد! با آنکه دنیا ناجوانمردانه راه ها را بر ما بسته بود مدافعین سلامت افتخار آفریدند تن بر آتش زدند، بیمار و ناتوان شدند، به شهادت رسیدند، ولی از پا ننشستند. یک بار دیگر جهان باور کرد که قهرمانان این سرزمین در فشار و تحریم و بحران نمی مانند، آن ها در روز های سخت دفاع مقدس آموخته اند که با تمسک به شیوه جهادی و بسیجی در مقابل هیچ دشمنی زانو نزنند. اما امروز دلم گرفته بود، بعنوان سربازی که فرماندهی این جنگ نفس گیر را بعهده دارم، احساس تنهائی عجیبی کردم. امروز معنی آن بغض جانگدازت را در خلوت سازمان برنامه با همه وجودم دریافتم.

حدود ۸ ماه خودم و یارانم در سراسر کشور یک روز آرام نداریم. هرچه می گوئیم همه گیری را نمی شود با التماس و تمنا متوقف کرد بی فایده است هرچه التماس و تمنا و فریاد می کنیم که کرونا را نمی شود بدون کمک های ویژه مهار کرد کسی باور نمی کند. ولی یادت هست گفتی اگر نتوانی پشتیبانی نیروهایت را فراهم کنی می مانیم؟ من امروز از سربازانم در جبهه سلامت شرمسارم. مطالباتشان معوق مانده، انبارهایم از سلاح خالی می شود. پائیز سنگینی فرا می رسد. موج حمله جدیدی شکل گرفته، یک میلیارد دلاری که رهبری از صندوق توسعه موافقت کردند ماههاست به جز سهم کوچکی نگرفته ام. نمی دانم برای کدام کار مهمتر گذاشته اند؟

شب های زیادیست با دل نگرانی نخوابیده ام و برای آنکه مردم مشوش نشوند روزه سکوت گرفته ام، ولی تاب آوری من کجا؟ صبوری و اخلاص حاج قاسم کجا؟

نگرانم سردار! نه برای خودم که آمده ام تا فنا شوم، برای کشورم که حفظ آبرویش در عرصه جهانی و در مقابل دشمنانش برایم رسالتی مقدسست و برای مردمم که برای سلامتی شان به هر آب و آتشی می زنم.

سردار می دانی که بی سلاحی و بی سپاهی ملال آورترین رنج فرماندهی است خوشا به سعادتت، ندیدن بعضی از رنج ها و نامردی ها پاداش دل شکسته ات بود که با وصال حق و فیض شهادت نصیبت شد، گوارایت باد، اما امروز دلم خیلی برایت تنگ شده حاج قاسم"

انتهای پیام/