به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام سید مهدی توکل، کارشناس احکام و محقق حوزه علمیه قم روز گذشته ۱۴ دی ماه در مسجد قبای قم در ادامه شرح احادیث فاطمی با اشاره به روایتی از حضرت زهرا (س) درباره اینکه خدا از باطن انسان ها با خبر است، گفت: حضرت زهرا (س) در روایتی فرمودند: «سبحان من یعلم جوارح القلوب سبحان من یحصی عدد الذنوب»، پاک و منزه است خداوندی که از باطن قلب ها باخبر است و تعداد گناهان را می داند.

وی ادامه داد: ما نیز باید همانند صدیقه طاهره (س) به این یقین برسیم که خداوند از گناهان مخفی و آنچه در قلب ما می گذرد با خبر است و یک روز بر اساس همان گناه بر ما حکم می کند.

سردبیر فصلنامه مهدویت به زبان انگلیسی اظهار کرد: همه می دانیم که خداوند از باطن قلب ها و گناهان مخفی و پنهان انسان آگاه است ولی تا به حال چه مقدار به این باور اهمیت داده ایم؟! گناه هرچند به ظاهر کوچک باشد ولی از این جهت که مخالفت با خداوند عظیم است، بسیار مهم به حساب می آید. همان گونه که رسول خدا می فرماید: «لا تنظروا إلی صغر الذنب و لکن انظروا إلی من اجترأتم». از طرفی همین گناهان کوچک هستند که مسیر را برای گناهان بزرگ تر هموار می کنند همان گونه که امام رضا (ع) می فرماید: «الصغائر من الذنوب طرق إلی الکبائر».

توصیه اساتید سیر و سلوک به محاسبه شبانه اعمال

این کارشناس و محقق حوزه علمیه قم با اشاره به توصیه اساتید سلوکی به اهمیت محاسبه شبانه نفس اظهار کرد: از توصیه هایی که اساتید سیر و سلوک به انسان می کنند این است که انسان هر شب یا بعد از چند روز اعمال خود را محاسبه کند و اگر عمل خیری در آن دید سعی کند آن را تقویت نماید و اگر گناهی را مشاهده کرد سعی در عدم تکرار آن داشته باشد.

وی ادامه داد: در همین راستا در روایات آمده است که گاه انسان متوجه می شود که گناهی که به نظر او کوچک است در پرونده اش وجود دارد. او به جای توبه، خدا شکر می کند که چه خوب شد که فقط همین گناه در پرونده من است. یعنی همان یک گناه را کوچک و بی ارزش می شمارد. در اینجا در روایت است که خداوند همان یک گناه را از او نمی بخشد تا روز قیامت قبح و زشتی همان گناه را متوجه شود: «عن أبی أسامة زید الشحام قال قال أبو عبد الله ع اتقوا المحقرات من الذنوب فإنها لا تغفر قلت و ما المحقرات قال الرجل یذنب الذنب فیقول طوبی لی لو لم یکن لی غیر ذلک».

این استاد حوزوی افزود: در روایت است کسی مرتکب گناهی در پنهانی می شد و ابراز می داشت که توان ترک آن را ندارد. امام علیه السلام به برادر او که این مسئله را نزد امام مطرح کرده بود فرمود: آیا او حاضر است در جلوی جمع آن گناه را مرتکب شود، برادرش در پاسخ گفت: هرگز حاضر نیست. امام علیه السلام فرمود: این نشان می دهد که ابهت و عظمت خدا در نظر او کمتر از مردم است.

پرهیز از فکر گناه و مرور آن در ذهن

حجت الاسلام توکل در پایان گناه را عفونتی دانست که قلب را عفونی می کند، گفت: در روایتی از حضرت عیسی (ع) می خوانیم که حتی فکر گناه را نباید کرد. و نباید صحنه های گناه را در ذهن مرور نمود. گناه عفونت است و سر و کار داشتن با این تخیلات، قلب انسان را عفونی می کند.