عضو هیئت علمی گروه معماری و شهرسازی دانشگاه بوعلی سینا در رابطه با مدیریت سیل در همدان گفت: باید بپذیریم که در همدان هیچ گاه سیل جاری نشد بلکه تنها یک آبگرفتگی رخ داد که با مدیریت مناسب به درستی هدایت شد.

به گزارش ایسنا، محمدرضا عراقچیان در ششمین نشست شهراندیشی مرکز مطالعات و پژوهش های شورای اسلامی با عنوان تاب آوری شهر همدان با رویکرد بررسی سیلاب با همکاری مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا)، با تأکید براینکه باید با تمام تلاش سعی در تبدیل بحران به حادثه کنیم، مطرح کرد: نباید توقع داشت در هنگام بحران شهرداری تمامی مشکلات را به عهده گیرد؛ دستگاه های دیگری نیز در مدیریت شهری سهیم هستند که باید در هنگام بروز حادثه ریسک پذیر بوده و در هنگام بروز ضرر و زیان وارد عمل شوند و شهرداری در هنگام بحران تنها باید فرمانده میدان باشد.

وی اعلام نقاط حادثه خیز و بحرانی به مردم عادی را از جمله فعالیت های بسیار مناسب شهرداری در هنگام بارندگی ها دانست و افزود: مسیر سیلاب تا چندین سال گذشته عملا غیرقابل پیش بینی بود اما با ورود تکنولوژی و شبیه سازی کامپیوتری تقریبا توانایی پیش بینی سیلاب فراهم شده اما با این وجود هنوز هم برای پیش بینی به حرکت سیل احتمالات زیاد بوده و تکیه بر دانش کامپیوتری غیرممکن است.

عراقچیان وارد کردن فاضلاب به رودخانه ها و سر پوشیده کردن کانال ها را از بزرگ ترین ایرادات اقتصادی و زیست محیطی برشمرد و اظهار کرد: آزادسازی بستر رودخانه ها بحث جدیدی است که در دنیا در حال بحث است؛ بهسازی و تراس بندی رودخانه ها فرصت بسیار خوبی را برای کنترل سیل احتمالی پدید آورده و از ساخت و سازهای غیرقانونی در حریم رودخانه ها جلوگیری می کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی بسترسازی رودخانه ها را عاملی برای کمک به مدیریت بحران دانست و عنوان کرد: درحال حاضر مشاور طرح جامع مشغول مطالعه بر رودخانه های همدان است؛ در صورت اجرای کامل پدافند غیرعامل و رفع خطرات انسان ساخت، توانایی هدایت و کنترل آب ورودی امکان پذیر می شود.

وی با اشاره به ساخت و سازهای غیرقانونی در حریم رودخانه ها در مناطق پایین شهر، تصریح کرد: حوزه آبریز در پایین شهر بسیار گسترده و خطرآفرین است این درحالیست که متأسفانه در پایین شهر تجاوز به رودخانه ها بیشتر به چشم می خورد.

عراقچیان با تأکید بر اینکه تلفات ثبت شده در بارندگی های اخیر هیچ ربطی به بروز سیل نداشته است، گفت: تمامی ۷ فوتی ثبت شده تنها به علت ناآگاهی نسبت به رفتار مناسب با سیل بوده است.

وی با اشاره به عدم جذب آب در ساختار شهری، عنوان کرد: یکی از دلایل مهم در سیل گرفتگی استان ها، از بین بردن سطح جاذب آب در ساختار نوین شهری است از این رو هرچه سریع تر باید تجدیدنظر در استفاده از مصالح شهرسازی صورت گیرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی با بیان اینکه متأسفانه در ایران آئین نامه ویژه ساختمان سازی در رابطه با سیل وجود ندارد، تأکید کرد: بسیاری از مکان هایی که در حال ساخت هستند، بر نقاط حادثه خیز و بحرانی بنا شده اند.

وی نتیجه سیل در ایران را یادآوری سناریونویسی دانست و افزود: متأسفانه ایران در این بحث بسیار ضعیف عمل کرده و عدم برگزاری مانور محلی و نبود فرماندهی میدان حتی در زمان توزیع غذا از مشکلات مهم ایران در هنگام بروز سیل بوده است.

وی با اشاره به ساخت ۳ بیمارستان مهم بوعلی، قلب فرشچیان و بهشتی شهر در مناطق شلوغ، گفت: براساس اصول شهرسازی باید یک خیابان سایه برای تمامی محل ها و خیابان های ضروری در نظر گرفته شود، این درحالیست که در همدان ما هرگز خیابان در سایه و یا نقشه بندی در خطر نداریم و متآسفانه مهمترین ساختمان های شهر در در اطراف رودخانه هستند.

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی با تأکید بر اینکه آثار غیرملموس بعد از بحران، خود یک اتفاقی هولناک است، بیان کرد: از بین رفتن سند مالکیت زمین، افزایش خودکشی ها، نابودی لایه مؤثر و مناسب خاک، مکان یابی دفع نخاله های سیل همگی از جمله آثار غیر ملموس و بحرانی بعد از سیل هستند.

وی رابطه بین دانشگاه و محیط های اجرایی را بسیار ضعیف دانست و گفت: متأسفانه بین دستگاه های اجرایی یک احساس استغنا و بین دانشگاهیان یک احساس دانایی بیش از حد وجود دارد، از این رو این دو نهاد مهم هرگز به شکل مؤثر در کنار یکدیگر نیستند؛ باید یاد بگیریم که در زمان بحران با به کارگیری نیروهای متخصص، تخصصی عمل کنیم.



انتهای پیام