به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، روز نهم ماه ذی الحجه حاجیان در سرزمین عرفات حج خود را آغاز می کنند و باید تا غروب این روز در عرفات حضور داشته باشند. مرسوم است در این روز دعای عرفه امام حسین (ع) خوانده شود که دارای فضیلت بسیار است.

در ادامه احادیثی درباره این روز پر خیر و برکت را بخوانید:

احادیثی از پیامبر اسلام (ص) درباره روز عرفه

ما من یوم أکثر أن یعتق الله فیه عبدا من النار من یوم عرفه

خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان را از آتش دوزخ نمی رهاند.

صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۰۷.



إن الله یباهی ملائکته عشیه عرفه بأهل عرفه فیقول: انظروا إلی عبادی أتونی شعثا غبرا

خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه می بالد و می گوید: بندگانم را بنگرید! ژولیده و غبار آلود، نزد من آمده اند

مسند أحمد، ج ۲، ص ۲۲۴.



أعظم أهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن أنه لن یغفر له

گناهکارترین فرد در عرفات کسی است که از آنجا باز گردد در حالی که گمان می برد آمرزیده نخواهد شد.

بحار الأنوار، ج ۹۹، ص ۲۴۸.

حدیثی از امام علی (ع) درباره روز عرفه

من الذنوب ذنوب لاتغفر إلا بعرفات

برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمی شوند

دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۲۹۴.

احادیثی از امام جعفر صادق (ع) درباره روز عرفه

إن الله تبارک و تعالی یتجلی لزوار قبر الحسین ع قبل أهل عرفات و یقضی حوائجهم و یغفر ذنوبهم و یشفعهم فی مسائلهم ثم یأتی أهل عرفة فیفعل ذلک بهم.

خداوند بزرگ پیش از آنکه در روز عرفه بر اهل عرفات تجلی کند، بر زائران قبر حسین (علیه السلام) تجلی می کند، و حاجاتشان را بر می آورد و گناهانشان را می آمرزد، و شفاعتشان را در باره دیگران می پذیرد، آن گاه به اهل عرفات توجه می کند و با آنان نیز این گونه رفتار می نماید.

کامل الزیارات، ص:۱۷۰

یا بشیر إن المؤمن إذا أتی قبر الحسین ع- یوم عرفة ای بشیر!

اگر مرد با ایمانی در روز عرفه به قصد زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) حرکت کند و در فرات غسل کند و سپس عازم زیارت قبر آن بزرگوار شود، به ازای هر قدمی که بر می دارد ثواب یک حج با تمام مناسک و شرایطی که دارد، در نامه اعمال او ثبت می گردد.

کافی، ج ۴، ص: ۵۸۰

تخیر لنفسک من الدعاء ما أحببت واجتهد، فإنه (یوم عرفه) یوم دعاء و مسأله

هر چه می خواهی برای خود دعا بخوان و [در دعا کردن]بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است.

التهذیب الأحکام، ج ۵، ص ۱۸۲

فضیلت عرفه از منظر ائمه اطهار

نقل است از رسول خدا (ص) پرسیدند: چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ تر است؟ حضرت فرمود: کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است. (سنن الکبری، ج ۵، ص ۱۹۲)

امام سجاد (ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می کرد. به او فرمود: وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می کنی، درحالی که در این روز برای بچه هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می رود. (جعفریات، ج ۱۱۴، ص ۴۱۵)

امام باقر (ع) فرمود: هیچ کس چه نیکوکار و چه بدکار در عرفات وقوف نمی کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می کند. (تنبیه الغافلین، ص ۴۸۹)

از امام صادق (ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده اند؟

حضرت فرمود: جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد. (اصول کافی، ج ۷۴، ص ۴۰۲)

انتهای پیام/