مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: audio/mp۳

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم قونی فیه علی اقامة امرک واذقنی فیه

خدایا نیرو ده مرا در این ماه برای برپا داشتن فرمان و دستورت و بچشان به من



حلاوة ذکرک واوزعنی فیه لادآء شکرک بکرمک واحفظنی فیه

شیرینی ذکرت و به من یاد ده در این ماه طرز بجا آوردن سپاسگزاری خود را به بزرگواریت و نگاهم دار در آن



بحفظک وسترک یا ابصر الناظرین

به نگهداری و محافظت خود ای بیناترین بینایان

شرح فرازهای دعا توسط مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی



«اللهم قونی فیه علی إقامة أمرک»: خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم. عبادت قوه می خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است.



اللهم قونی فیه علی إقامة أمرک



خدایا به من قوت بده که در ماه رمضان خوب عبادت کنم و امر تو را اطاعت کنم؛ نباید فراموش کرد قوت عبادت غیر از قوت بازو است.



امام زین العابدین علیهالسلام در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه چنین با خداوند مناجات می فرمایند؛ «واعنا علی صیامه» یعنی «خدایا مرا برای روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان یاری فرما» که اگر به مفهوم آن توجه نمائیم می بینیم اولا به پا داشتن روزه در ماه مبارک رمضان همان اقامه امر خداوند در این ماه می باشد، آن هم روزه واقعی که در دعای روز اول مختصرا در مورد آن شرحی داده شد، که مجددا برای فهم بیشتر، اشاره می نمائیم به ادامه دعا که آن حضرت می فرمایند: «بکف الجوارح عن معاصیک» یعنی «ما را یاری کن تا بتوانیم اعضای بدن خود را از آلوده شدن به گناه و آنچه مورد پسند تو نیست بازداریم» که این قسمت از دعا نیز نشان دهنده این است که روزه واقعی تنها پرهیز از خوردن و آشامیدن نمی باشد بلکه تمام اعضا و جوارح انسان باید روزه دار باشد و امر به روزه نیز از طرف خداوند امر به روزه واقعی می باشد، ثانیا برای انجام دادن هر امری نیاز به نیرو و قوه الهی داریم چرا که «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» «نیست نیرو و قوتی مگر (از طرف) خداوند بلند مرتبه و بزرگ» و اگر خداوند در این امر ما را یاری نکند به واقع ما در انجام اعمال (چه عبادی و غیر عبادی) با شکست مواجه خواهیم شد. پس در این روز از خداوند می خواهیم که ما را در انجام اوامرش نیرو و قوت بخشیده و یاریمان نماید.



سال ها پیش در مشهد پیرمردی بود بالای صد سال عمر داشت ولی نمازهایش را ایستاده می خواند! همان پیرمرد یک بار سبک را به زور بر می داشت بنابراین قوت عبادت غیر از قوت بدن است.

در قدیم پدران ما دو ساعت به اذان برای عبادت در اتاقی خلوت می کردند و یک ساعت بعد از آفتاب از خلوت گاه خود بیرون می آمدند و دنبال کسب و کار می رفتند؛ تاجرهای ما هم این طوری بودند! دعا می خواندند؛ زیارت عاشورا می خواندند و… بعد به محل کسب می رفتند ولی الآن چه … ….؟! لذا خیر و برکت هم کم شده است.



توان امیرالمؤمنین الهی بود



امیر المومنین نان خشک را نمی توانست بشکند، ولی قلعه خیبر را فتح کردند و آن رشادتها را آفریدند و یاران ایشان گفتند: شما با این شجاعت و … چطور نان خشک را نمی توانید بشکنید، حضرت فرمودند: آن به قوه روحانی بود و این به قوه جسمانی است .۱



لذا این دو قوه با هم دیگر تفاوت دارد، پس ممکن است شخصی شصت ساله باشد، ولی قوت عبادت او از جوانان بیشتر باشد لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که قوه عبادت به شما بدهد. در دعای کمیل هم این دعا از خدا خواسته می شود که «قو علی خدمتک جوارحی »۲





و أذقنی فیه حلاوة ذکرک



خدایا در این ماه رمضان یک درخواست دیگر هم از تو دارم و آن این است که حلاوت و شیرینی یاد خودت را به من بچشانی؛ که اگر اینطور شد؛ دعای کمیل خواندن هم مزه پیدا می کند؛ دعای ابوحمزه خواندن هم مزه پیدا می کند؛ دعای افتتاح مزه می کند؛ روزه ماه مبارک رمضان مزه می کند و… بدانیم که عبادت هم مزه دارد.



در روایت وارد شده است اگر عالمی به علمش عمل نکند کمترین عذابی که خدا برای او در نظر می گیرد این است که حلاوت و شیرینی مناجات با خدا از او گرفته می شود «إن أدنی ما أنا صانع بهم أن أنزع حلاوة مناجاتی عن قلوبهم »۳پ س دعا و عبادت مزه دارد.





و أوزعنی فیه لأداء شکرک بکرمک



خدایا به کرمت به من توفیق اداء شکرت را بده



شکر به چه معنا است آیا صرف گفتن «الهی شکر» گفتن است؟ تشکر از خداوند است؟



شکر یعنی اینکه نعمتهایی که خداوند تبارک و تعالی به من داده است را درست و بجا مصرف کنم؛ در مسیر طاعت و بندگیاش استفاده کنیم نه در راه معصیت و نافرمانی.



اینکه چشم به نامحرم نگاه نکند شکر چشم است؛ اگر گوش از آواز حرام و غیبت دوری بکند, شکر گوش سالم است؛ زبان هم اگر غیبت نکند شکر زبان کردهام.



شکر نعمت نعمتت افزون کند



کفر نعمت از کفت بیرون کند



و احفظنی فیه بحفظک و سترک



خدایا در روز چهارم ماه رمضان من را از گناه حف ۰ کن و توفیق ترک گناه بده تو ستارالعیوب هستی من را حفظم کن تا کسی از گناهان من با خبر نشود.





یا أبصر الناظرین



ای خدایی که از همه کسانی که نظر می کنند، تو بصیرتر هستی؛ ای خدایی که از همه بیناتر هستی به ما توفیق بده که ما در ماه رمضان گناه نکنیم به حفظ خودت و به ستر خودت.



هنگامی که انسان به خداوند توکل نموده و امور خود را به خداوند بسپارد آنگاه است که خداوند او را از تسلط یافتن شیطان بر او حفظ می نماید و هنگامی که انسان از وسوسه های شیطانی محفوظ بماند دیگر گناهی از او سر نخواهد زد و دیگر آن که خداوند ستارالعیوب است یعنی عیوب انسان ها را که سرچشمه از خطا و گناهان آنان دارد، می پوشاند مگر اینکه انسان خود پرده دری نموده و بر اثر اصرار بر گناه و خطا، عیوب خود را برای دیگران آشکار سازد، پس در این روز از خداوندی که بیناترین بینایان است و بر اعمال ما نظارت دارد می خواهیم که ما را از انجام گناهان و پرده دری گناهان محفوظ بدارد.