رمانی که با نقاشی روایت می کند



به گزارش خبرنگار مهر، مریم کامیار، استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، طی یادداشت به مرور کتاب «خورشید» پرداخته است. خورشید (داستانی بازگفته در ۶۳ تصویر) اثر فرانس ماسریل را انتشارات علمی و فرهنگی در ذیل پروژه های ویژه خود در سال ۱۴۰۰ با جلد سخت زرکوب و با قطع جیبی، در شمارگان ۵۰۰ و قیمت ۶۰ هزار تومان منتشر کرده است.

در ادامه این یادداشت را که در اختیار مهر قرار گرفته، بخوانید:

فرانس ماسریل Frans Masereel نقاش و گرافیست فلاندری (ناحیه ای در منطقه فلمیش، یکی از دو سرزمین های خودمختار بلژیک) بود که عمدتا در فرانسه کار می کرد و به ویژه به دلیل حکاکی های روی چوبش با موضوعات سیاسی و اجتماعی، مانند جنگ و سرمایه داری، شهرت داشت. او بیش از ۴۰ رمان بی کلام Wordless Novels تألیف کرده است.

حکاکی های ماسریل بر تفکر و سبک گرافیست های بعدی مانند جورج واکر، کلیفورد هارپر، اریک دروکر و پیتر آرنو تأثیر گذاشت. مجموعه های حکاکی بر چوب مازریل، عمدتا با محتوای اجتماعی-انتقادی و در فرم اکسپرسیونیستی، مازریل را در سطح بین المللی به شهرت رساند. از جمله رمان های بی کلام این هنرمند؛ ۲۵ تصویر از شور یک مرد (۱۹۱۸) Images of a Man's Passion تصویر ۱، سفر پرشور (۱۹۱۹) Passionate Journey تصویر ۲، خورشید (۱۹۱۹) The Sun تصویر ۳، ایده (۱۹۲۰) The Idea تصویر ۴، داستان بدون کلام (۱۹۲۰) Story Without Words تصویر ۵ و مناظر و صداها (۱۹۲۹) Landscapes and Voices تصویر ۶- در آن زمان مازریل برای آثار معروف ادبیات جهان از توماسمان، امیل زولا و استفان تسوایگ نیز تصویرسازی می کرد.

رمان بدون کلام خورشید که در سال ۱۹۱۹ منتشر شد، در شصت و سه نقش حکاکی بر چوب و بدون شرح، بازگویی معاصر اسطوره یونانی ایکاروس است. قهرمان این کتاب که با هنر سیاه و سفید با کنتراست بالا با خطی جسورانه روایت می شود، مرد کوچکی است که از تخیل خالق خفته خود می پرد. مرد کوچک بارها و بارها سعی می کند راه خود را به سمت خورشید بیابد، از برج ها، درختان و پلکانی از ابرها بالا می رود، قبل از اینکه موفقیتش او را به زمین و خالقش بازگرداند.

این رمان های بی کلام که سرشار از نمادگرایی اند، بیش از ۲۰۰ تصویر چوبی زیبا دارند. روایت های پرشور و پویا شامل The Sun، کاوشی غم انگیز از مبارزه مردی با سرنوشت است. ایده کتاب تصویری از پیروزی هنر بر تلاش برای سرکوب آن است. و داستان بدون کلام، داستان عاشقانه ای است که معشوقش از دست رفته. ماسریل تمثیل و طنز را در کاوش های خود درباره عشق، بیگانگی و آفرینش هنری ترکیب می کند. توماسمان این تصاویر برجسته اکسپرسیونیستی را با توصیفات «آن قدر متقاعدکننده، عمیقا احساسی، آن قدر سرشار از ایده که از نگاه کردن به آن ها خسته نمی شود» توصیف و ستایش می کند. بیشترین تأثیر ماسریل بر هنر معاصر رمان های بی کلام اوست، با این که در کارنامه هنری اش، آثار تولستوی، زولا و اسکار وایلد را نیز تصویرگری کرده است.
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «رمانی که با نقاشی روایت می کند» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.