به گزارش خبرگزاری مهر، مجلد «گزیده طنز فوق الدین احمد یزدی» از مجموعه طنزآوران ایران به تازگی توسط انتشارات کتاب نیستان منتشر و راهی بازار نشر شده است. منتشر شد.

مجموعه طنزآوران ایران از سال ۱۳۹۵ به کوشش ابوالفضل زرویی نصرآباد با پژوهش و همراهی نسیم عرب امیری در دست تألیف و تهیه قرار گرفت و سعی داشت از چند زاویه مقوله طنز نویسی را مورد توجه قرار دهد. سیر روایت طنز و شوخ طبعانه در تاریخ ادبیات ایران، بازخوانی سنن و فرهنگ عامه و اندیشه ایرانیان در هر عصر در کنار ایجاد متونی خلاصه و دسته بندی شده از اهداف این مجموعه است.

این مجموعه در مجلد «گزیده طنز فوق الدین احمد یزدی» سراغ این شاعر رفته و گزیده ای از آثار طنزآمیز او را ارائه داده است.

فوق الدین احمد یزدی ملقب به فوقی یزدی در قرن یازدهم و هم زمان با شاه عباس صفوی می زیسته است. از آثار برجای مانده از او می توان به رساله سی گنج، مثنوی، قصائد، ساقی نامه، ترکیب بند و ترجیع بند و نصیحت نامه اشاره کرد.

آثار او که گزیده آن در این مجموعه گردآوری شده است نمادی از وضعیت زندگی و فرهنگ عامه در عصر صفویه است و تمایلات ذوقی مردمان این زمانه را به نمایش می کشد.

فوقی نیز در دیباچه رساله اوتوز گنج یا نغمات از گرایش مردم و حاکمان عصر به سخنان پیچیده و معماوار اما پوچ و بی معنی سخن می گوید و بیان می دارد روی آوردنش به هزل، هجوپردازی و خلق عبارات مطنطن اما بی معنی، ظاهرا پاسخ مثبت و تن دادن به نیاز و تمایل ابنای روزگار است. اما در واقع، ریش خند و هجو این کج سلیقگی و افول فرهنگی و ادبی است؛ افول و سقوطی که نمونه های بیشمار آن را در بخش تاریخ صفویه می توان دید و خواند.

به روایت زرویی نصرآباد، فوقی نه فقط در زمان حیات که پس از مرگ نیز همواره مورد بی مهری و کم توجهی بوده است. تا آنجا که تا پیش از انتشار این اثر هیچ یک از آثار او، حتی به صورت گزیده، چاپ و منتشر نشده و مجموعه حاضر، نخستین گزیده ای است که با رعایت ملاحظات بسیار، برای چاپ و نشر آماده شده است.