به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، در محله پایین گناباد، خیابان سعدی و در خانه ای قدیمی و پرجمعیت به دنیا آمد.پدر خانواده از متدینان گناباد بود و نان حلال او سبب شده بود تا علی اکبر نیز از همان کودکی قدم در راه اسلام بگذارد و هر روز نیز شیفته اهل بیت(ع) شود.

هم محله ای های قدیمی هنوز از اخلاق نیکوی او یاد می کنند و او را متفاوت از فرزندان این خانواده می دانند.جهادگر شهید علی اکبر نوریان از آن دسته شهدایی است که کار را برای خدا می کرد و اخلاق نیکویش هر نفری را به خود جذب کرده بود.

او که در زمان شهادت تنها فرزند خود را ندید وصیت می کند نام او را هم نام خودش بگذارند و امروز اکبر نوریان از آن دسته جوانان فعال شهرستان گناباد است که راه و رسم پدر را در پیش گرفته و فعالیت های جهادیش به همراه اخلاق حسنه او را متمایز می کند.

به سراغ اکبر می رویم تا از پدر شهیدش بیشتر بشنویم.

فرزند شهید اکبر نوریان به رسم پدر استقبال گرمی از ما می کند و بدون فوت وقت به سراغ خاطراتی که از پدر شنیده می رود.

اکبر نوریان در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در گناباد اظهار داشت: شهید نوریان متولد خردادماه ۱۳۳۹ بود و در سال ۶۴ زمانی که مادرم من را باردار بود در منطقه عملیاتی والفجر ۸ به درجه رفیع شهادت نائل شد.

وی با اشاره به تشابه تاریخ تولد خودش و پدر شهیدش افزود: شهید نوریان دوران تحصیل را در دبیرستان فنی در گناباد گذرانده بود و بعد در جهاد کشاورزی در حوزه آب رسانی به روستاهای محرم مشغول کار شد که روستای حاجی آباد گناباد همچنان از سیستمی که شهید و همکارانش اجرا کرده بودند آب رسانی می شود.

این فرزند شهید عنوان کرد: پدر در خانه ای پرجمعیت (۱۰ فرزند) به دنیا آمد و از بچگی اخلاقیات ایشان را از دیگر فرزندان جدا می کرد زیرا شهید نوریان ارتباط گیری خوبی با مردم داشت و احترام به بزرگ تر و فعالیت های جهادی آن زمان پیش قدم بود.

یادگار شهید علی اکبر نوریان خاطرنشان کرد: ایشان در جبهه مجروح می شوند ولی هر کار کردن نتوانستند ایشان را برگردانند و می گفتند باید در جبهه باشم که به من نیاز است.

وی با اشاره به خاطراتی که از پدر شنیده اظهار می کند: شهید نوریان به دروغ نگفتن و حفظ بیت المال تأکید زیادی داشت تا جایی که دریکی از عملیات ها خمپاره کنار ماشین ایشان می خورد، سریع از ماشین پیاده می شود و لاستیک را عوض می کند و وقتی به خاکریز خودی می رسد می گویند ممکن بود شهید شوی و دشمن تو را می زد که ایشان بیان می کند این ماشین مال بیت المال است و نمی توانستم رهایش کنم.

فرزند این شهید اشاره به خاطره ای از مادربزرگش می کند که قرار بوده شهید با ماشین اداره به مشهد بروند و مادرشان درخواست می کند ایشان را همراه خود ببرد که شهید نوریان موافقت نمی کند و پول بلیط اتوبوس را می دهد و مادر را راهی می کند و می گوید این ماشین مال بیت المال است و من حق ندارد شمارا سوار کنم.

وی در زمینه نحوه شهادت پدر گفت: شب ۲۲ بهمن ایشان از ناحیه سر و پهلو مجروح می شوند که ایشان را اعزام شیراز می کنند که در بیمارستان به درجه شهادت نائل می شوند.

فرزند شهید نوریان با اشاره به ساده زیستی پدر بیان می کند: ایشان مستأجر در خانه شخصی به نام طالبی بودند و در همین اواخر زمینی را گرفتند و بعد ساختند.

وی افزود: شهید نوریان ۵ بار عازم جبهه شدند و در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند ولی در همین فرمانده گردان عملیاتی رزمی جهاد سازندگی شدند.

یاد پدر فرزندش را به فکر فرومی برد، برای این که رشته کلام پاره نشود می پرسیم کدام خصوصیت شهدا باید بزرگ شود که می گوید: شهدا همگی خوش اخلاق بودند و شما نمی توانید شهیدی پیدا کند که بداخلاق باشد و باید این روحیه شهدا بزرگنمایی شود.

وی با انتقاد از عدم کار خلاقانه در مدارس بیان داشت: شهید نوریان در زمان مدرسه از دانش آموزان خلاق بود و این ویژگی ایشان را در زمان سازندگی نیز متمایز کرده بود.مدیران ما امروز باید با الگو گیری از شهدا به صورت جهادی به مردم و کشور خدمت کنند و کارهایی که شهدا جهادی انجام دادند نشان داده که با این سیستم می شود مشکلات را پشت سر گذاشت.

وی درباره کمک هایی که به خانواده شهدا می شود به خاطره ای اشاره کرد و گفت: در زمان مدرسه شخصی به من گفت که راست است به خانواده شهدا ماشین پیکان می دهند که من گفتم بیا برویم اگر دادند من ماشین را به شما رایگان می دهم.

گفت وگو از یاسر سالاری گناباد

انتهای پیام/ش